Установить Steam
войти
|
язык
简体中文 (упрощенный китайский)
繁體中文 (традиционный китайский)
日本語 (японский)
한국어 (корейский)
ไทย (тайский)
Български (болгарский)
Čeština (чешский)
Dansk (датский)
Deutsch (немецкий)
English (английский)
Español - España (испанский)
Español - Latinoamérica (латиноам. испанский)
Ελληνικά (греческий)
Français (французский)
Italiano (итальянский)
Bahasa Indonesia (индонезийский)
Magyar (венгерский)
Nederlands (нидерландский)
Norsk (норвежский)
Polski (польский)
Português (португальский)
Português-Brasil (бразильский португальский)
Română (румынский)
Suomi (финский)
Svenska (шведский)
Türkçe (турецкий)
Tiếng Việt (вьетнамский)
Українська (украинский)
Сообщить о проблеме с переводом
⣿⣿⣿⣿⣿⠃⠄⠄⠄⠄⠄⠄⠄⠄⠄⠄⠄⠈⡀⠭⢿⣿⣿⣿⣿
⣿⣿⣿⣿⡟⠄⢀⣾⣿⣿⣿⣷⣶⣿⣷⣶⣶⡆⠄⠄⠄⣿⣿⣿⣿
⣿⣿⣿⣿⡇⢀⣼⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣧⠄⠄⢸⣿⣿⣿⣿ +150 social credits
⣿⣿⣿⣿⣇⣼⣿⣿⠿⠶⠙⣿⡟⠡⣴⣿⣽⣿⣧⠄⢸⣿⣿⣿⣿
⣿⣿⣿⣿⣿⣾⣿⣿⣟⣭⣾⣿⣷⣶⣶⣴⣶⣿⣿⢄⣿⣿⣿⣿⣿
⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⡟⣩⣿⣿⣿⡏⢻⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿
⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣹⡋⠘⠷⣦⣀⣠⡶⠁⠈⠁⠄⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿
⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣍⠃⣴⣶⡔⠒⠄⣠⢀⠄⠄⠄⡨⣿⣿⣿⣿⣿⣿
⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣦⡘⠿⣷⣿⠿⠟⠃⠄⠄⣠⡇⠈⠻⣿⣿⣿⣿
⣿⣿⣿⣿⡿⠟⠋⢁⣷⣠⠄⠄⠄⠄⣀⣠⣾⡟⠄⠄⠄⠄⠉⠙⠻
⡿⠟⠋⠁⠄⠄⠄⢸⣿⣿⡯⢓⣴⣾⣿⣿⡟⠄⠄⠄⠄⠄⠄⠄⠄
⢀⠄⠄⠄⠄⠄⠄⠄⠄⢀⡀⠄⣰⣶⣦⡈
⠄⠄⠂⠄⠄⠄⠄⠄⠄⠄⣿⣖⣿⣷⣴⡄
⠄⠄⠄⠄⠁⠄⠄⠄⠄⣸⣿⣿⣿⠛⠩⠁
⠄⠄⠄⠄⠄⠄⣀⣤⣾⣿⣿⡏⠉⠄⠁
⠄⠄⢀⣴⣶⣿⣿⣿⣿⣿⡟⠺⡇⠄⢵⣤⣀
⠄⢠⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⡏⠁⠄⣷⣀⠈⠙⠛⠑⠄
⠄⣼⣿⣿⣿⡇⠹⣿⣿⣿⡦⠄⠹⢿⡇⠄⠄⠄⠄
⠄⣿⣿⣿⣿⠁⢰⣤⣀⣀⣠⣔⢰⠄⠄⠄⠄⢀⡈
⢠⣿⣿⠟⠄⠄⢸⣿⣿⣿⣿⠏⢸⡆⠄⠐⠄⢸⣿⣌
⢸⣿⣿⡆⠄⠄⢸⣿⡿⢿⡤⠄⠈⠄⠄⢀⠄⢰⣿⣿⡄
⠈⢿⣿⣷⠄⠄⠄⣿⣷⣦⠄⠐⠄⠄⠄⠘⠄⠘⢿⣿⡇
⠄⠈⠻⣿⣇⠠⠄⢀⡉⠄⠄⠄⠄⠄⢀⡆⠄⠄⠘⣿⡇
⠄⠄⠄⠘⣿⣧⢀⣿⣿⢷⣶⣶⣶⣾⢟⣾⣄⠄⡴⣿⡀
⠄⠄⠄⠄⠘⣿⣧⣝⣿⣷⣝⢿⣿⠇⢸⣿⣿⡎⡡⠋⠄
⠄⠄⠄⠄⠄⣝⠛⠋⠁⣿⣿⡎⢠⣴⣾⣿⣿⣷⠄
⠄⠄⠄⠄⢠⣿⣷⣾⣿⣿⣿⠁⠘⢿⣿⣿⣿⣿⡄
Spytałem się go:
Cz..Czy to naprawdę Pan Roman?
Odpowiedział mi swoim pięknym głosem:
Tak, a o co chodzi?
W tamtym momencie zemdlałem.
Rozumiem - powiedział spokojnie Pan Maksym.
Hahahaha - zaśmiał się głośno Pan Maksym.
Czemu się Pan śmieje?! - zapytał roztrzęsiony Roman.
Zaraz się przekonasz. - odpowiedział spokojnie Pan Maksym.
Zaraz zobaczysz. Wszystko w swoim czasie. Może zdradzisz mi swoje imię? - powiedział Pan Maksym.
R-Roman! - wykrzyknął zaniepokojony Roman.
A więc Romanku czy twoi rodzice wiedzą gdzie jesteś?
Bawię się. - odpowiedział Roman - Chce się Pan ze mną pobawić - zapytał.
Może pójdziemy pobawić się gdzie indziej? - zapytał Pan Maksym.
No dobrze. - odpowiedział nie pewnie Roman.