Instalează Steam
conectare
|
limbă
简体中文 (chineză simplificată)
繁體中文 (chineză tradițională)
日本語 (japoneză)
한국어 (coreeană)
ไทย (thailandeză)
български (bulgară)
Čeština (cehă)
Dansk (daneză)
Deutsch (germană)
English (engleză)
Español - España (spaniolă - Spania)
Español - Latinoamérica (spaniolă - America Latină)
Ελληνικά (greacă)
Français (franceză)
Italiano (italiană)
Bahasa Indonesia (indoneziană)
Magyar (maghiară)
Nederlands (neerlandeză)
Norsk (norvegiană)
Polski (poloneză)
Português (portugheză - Portugalia)
Português - Brasil (portugheză - Brazilia)
Русский (rusă)
Suomi (finlandeză)
Svenska (suedeză)
Türkçe (turcă)
Tiếng Việt (vietnameză)
Українська (ucraineană)
Raportează o problemă de traducere
⣿⣿⣿⣿⣿⠃⠄⠄⠄⠄⠄⠄⠄⠄⠄⠄⠄⠈⡀⠭⢿⣿⣿⣿⣿
⣿⣿⣿⣿⡟⠄⢀⣾⣿⣿⣿⣷⣶⣿⣷⣶⣶⡆⠄⠄⠄⣿⣿⣿⣿
⣿⣿⣿⣿⡇⢀⣼⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣧⠄⠄⢸⣿⣿⣿⣿ +150 social credits
⣿⣿⣿⣿⣇⣼⣿⣿⠿⠶⠙⣿⡟⠡⣴⣿⣽⣿⣧⠄⢸⣿⣿⣿⣿
⣿⣿⣿⣿⣿⣾⣿⣿⣟⣭⣾⣿⣷⣶⣶⣴⣶⣿⣿⢄⣿⣿⣿⣿⣿
⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⡟⣩⣿⣿⣿⡏⢻⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿
⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣹⡋⠘⠷⣦⣀⣠⡶⠁⠈⠁⠄⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿
⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣍⠃⣴⣶⡔⠒⠄⣠⢀⠄⠄⠄⡨⣿⣿⣿⣿⣿⣿
⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣦⡘⠿⣷⣿⠿⠟⠃⠄⠄⣠⡇⠈⠻⣿⣿⣿⣿
⣿⣿⣿⣿⡿⠟⠋⢁⣷⣠⠄⠄⠄⠄⣀⣠⣾⡟⠄⠄⠄⠄⠉⠙⠻
⡿⠟⠋⠁⠄⠄⠄⢸⣿⣿⡯⢓⣴⣾⣿⣿⡟⠄⠄⠄⠄⠄⠄⠄⠄
⢀⠄⠄⠄⠄⠄⠄⠄⠄⢀⡀⠄⣰⣶⣦⡈
⠄⠄⠂⠄⠄⠄⠄⠄⠄⠄⣿⣖⣿⣷⣴⡄
⠄⠄⠄⠄⠁⠄⠄⠄⠄⣸⣿⣿⣿⠛⠩⠁
⠄⠄⠄⠄⠄⠄⣀⣤⣾⣿⣿⡏⠉⠄⠁
⠄⠄⢀⣴⣶⣿⣿⣿⣿⣿⡟⠺⡇⠄⢵⣤⣀
⠄⢠⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⡏⠁⠄⣷⣀⠈⠙⠛⠑⠄
⠄⣼⣿⣿⣿⡇⠹⣿⣿⣿⡦⠄⠹⢿⡇⠄⠄⠄⠄
⠄⣿⣿⣿⣿⠁⢰⣤⣀⣀⣠⣔⢰⠄⠄⠄⠄⢀⡈
⢠⣿⣿⠟⠄⠄⢸⣿⣿⣿⣿⠏⢸⡆⠄⠐⠄⢸⣿⣌
⢸⣿⣿⡆⠄⠄⢸⣿⡿⢿⡤⠄⠈⠄⠄⢀⠄⢰⣿⣿⡄
⠈⢿⣿⣷⠄⠄⠄⣿⣷⣦⠄⠐⠄⠄⠄⠘⠄⠘⢿⣿⡇
⠄⠈⠻⣿⣇⠠⠄⢀⡉⠄⠄⠄⠄⠄⢀⡆⠄⠄⠘⣿⡇
⠄⠄⠄⠘⣿⣧⢀⣿⣿⢷⣶⣶⣶⣾⢟⣾⣄⠄⡴⣿⡀
⠄⠄⠄⠄⠘⣿⣧⣝⣿⣷⣝⢿⣿⠇⢸⣿⣿⡎⡡⠋⠄
⠄⠄⠄⠄⠄⣝⠛⠋⠁⣿⣿⡎⢠⣴⣾⣿⣿⣷⠄
⠄⠄⠄⠄⢠⣿⣷⣾⣿⣿⣿⠁⠘⢿⣿⣿⣿⣿⡄
Spytałem się go:
Cz..Czy to naprawdę Pan Roman?
Odpowiedział mi swoim pięknym głosem:
Tak, a o co chodzi?
W tamtym momencie zemdlałem.
Rozumiem - powiedział spokojnie Pan Maksym.
Hahahaha - zaśmiał się głośno Pan Maksym.
Czemu się Pan śmieje?! - zapytał roztrzęsiony Roman.
Zaraz się przekonasz. - odpowiedział spokojnie Pan Maksym.
Zaraz zobaczysz. Wszystko w swoim czasie. Może zdradzisz mi swoje imię? - powiedział Pan Maksym.
R-Roman! - wykrzyknął zaniepokojony Roman.
A więc Romanku czy twoi rodzice wiedzą gdzie jesteś?
Bawię się. - odpowiedział Roman - Chce się Pan ze mną pobawić - zapytał.
Może pójdziemy pobawić się gdzie indziej? - zapytał Pan Maksym.
No dobrze. - odpowiedział nie pewnie Roman.