Bu incelememin tamamını okumak için: Atarita Web Sitesi [www.atarita.com]

Eskiden BioWare denince akla muhteşem rol yapma oyunları geliştiren bir firma gelirdi. Dragon Age ve Mass Effect serisi… Hepsi birbirinden güzel oyunlardı. Günümüzde o dönemin eski tatlarını almak gerçekten imkansız hale gelmiş durumda. Eskiden oyunların bir yapısı, bir olmuşluğu vardı. Şimdilerde her oyun kopyala yapıştır gibi önümüze sunuluyor. Bu yazımızda sizlerle BioWare’in yeni oyunu Dragon Age: The Veilguard’a bakacağız. Açıkçası ben hayal kırıklığına uğramış durumdayım.


Şimdi bir Dragon Age oyununun olmazsa olmaz noktaları vardır. Bunların ilki kesinlikle rol yapma ögeleri. En azından bana göre bu böyle. Bir diğeri ise senaryo gidişatı. Eğer bu ikisinden birisi kötü olursa o Dragon Age bana göre ortalama bir yapıma dönüşür. Eğer ikisi de iyi olursa işte o zaman gerçekten iyi bir oyun olur. The Veilguard ise maalesef her ikisinde de bana göre kötü yollara girmiş durumda. İyi tarafları var belki ama maalesef yeterince “iyi” değiller.

https://gtm.you1.cn/sharedfiles/filedetails/?id=3368073521

Öncelikle hikâye açılışı gayet güzeldi. Dragon Age: Inquisition içerisinde yaşanan olaylardan 10 yıl sonraya gidiyoruz. Yine Inquisition içerisinde gördüğümüz Solas karakteri hikâyenin esas mimarlarından bir tanesi. Oyunun hemen başında yediği haltları durdurmaya çalışırken Solas’ın Fade (bundan sonra araf diyebilirim, ama hiç bahsedesim de yok) diyarında kısılıp kaldığını görüyoruz. Ayrıca onu durdurmaya çalışırken ortaya çıkan 2 kadim elf tanrısı da işleri bir hayli zorlaştırmaya başlıyor. Elgar’nan ve Ghilan’nain ismindeki bu elf tanrılarını durdurma görevi ise bize düşüyor. Biz ve takımımıza. Dünyayı kurtaracağız. Ne kadar orijinal bir senaryo ama öyle. Demiştim ya, sadece açılışı güzeldi diye. O da bol aksiyon sinematiği barındırdığı için bir anlık gaza getiriyor diye herhalde. Yoksa senaryonun hiçbir çekiciliği bulunmuyor.

Şimdi yıl olmuş 2024, hatta 2025’e merdiven dayamışız, böyle basit bir senaryoya gerek var mıydı inanın bilmiyorum. Şimdi diyebilirsiniz “belki sonradan açılıyordu” diye ama arkadaşlar, açılmıyor maalesef. İlk 10 saat neyse sonraki 10 saati de o şekilde geçiriyorsunuz. Klişe olmasının yanı sıra fazlaca bilgilendirme de söz konusu. Şayet önceki Dragon Age oyunlarını oynamadıysanız sizin için bu iyi bile olabilir ancak herkes seriyi ilk defa oynamıyor sayın BioWare. İki adım başı bana kimin ne olduğunu anlatmana gerek yok. Acayip sıkılıyor insan dinlerken. Seriye ilk defa bu oyunla girecek olanlar için de bir problem teşkil etmiyor bu durum çünkü karakterlerin diyalogları, mimikleri, tepkileri ve alt metinleri başarısız. Ama hızlıca geçmek mantıklı da olmuyor, belki arada önemli bir bilgi kaçırırım diye. Öyle bir ikilem yani.

Açıkçası senaryo konusunda hiç tatmin olduğumu söyleyemem. Dragon Age serisine yaraşır bir kasvet atmosferini bulamadım ben hikâye içerisinde. Karakterler pek bir düz veya şakacı. Bu “herkesin şaka yapması gerekiyor” mottosu nereden geliyor onu da anlamış değilim. Vahşi doğa cadısı Morrigan’ın soğukluğundan eser kalmamış mesela. Bana biraz garip geldi açıkçası.


Karakter yaratma ekranı gerçekten çok dolu. İstediğiniz görünümü, kişiliği ve karakteristik özelliği oyuna yansıtabilmeniz mümkün. Yaklaşık 1 saate yakın karakterimi yaratmaya harcadığımı biliyorum. Saçıydı, gözüydü derken dedim herhalde 100 saat gömerim ben bu oyunu. Keşke genel gidişatı da karakter yaratma ekranı kadar detaylı yapsalardı. Anlamadığım bir nokta da herkesin bize “Rook” adıyla seslenmesi. Kardeşim sen bana karakter yaratırken ismin ne diye sormadın mı? Sordun. Ben yazmadım mı? E yazdım. Niye o zaman bana herkes Rook diye sesleniyor oyun boyunca. Acayip saçma ve mantıksız bir hamle olabilir bu. Ha bu duruma takılmak da çok mantıksız olabilir ama bana isim koyma seçeneği veriyorsan o zaman NPC’lerin bana ismimle seslenmesine de müsaade etmen gerekiyor.

https://gtm.you1.cn/sharedfiles/filedetails/?id=3368073692

Karakterimi aynı bir Geralt edasıyla yarattım. Beyaz saçlı, sarı gözlü, yüz yaralı ve kalın sesli. Ama oyun içinde maskülen bir karakterle oynamak istememe rağmen bunun yansımasını ne yazık ki alamadım. Şimdi karakterinizi yaratırken ister erkek, ister kadın veya isterseniz non-binary oluşturabiliyorsunuz. Ancak ne seçerseniz seçin, seçtiğiniz cinsiyet özelliklerine pek saygı duyulmuyor. Yanlış anlaşılmasın, bununla bir problemim yok ama kim nasıl oynamak istiyorsa öyle oynamalı diye düşünüyorum. Eğer ben maskülen bir erkek modeli yaratmak istediysem oyun içerisinde dibine kadar maskülen bir karakter görmek isterim. Fakat sanki “eşitliğe” fazla vurgu yapacağız diye işin dozunu biraz kaçırmışlar gibi duruyor.

Şimdi şu karakter yaratma olayını bir kenara bırakalım ve artık oyunun içine dönelim istiyorum. Her ne kadar ismini koysam bile Rook diye seslendirdikleri karakterimin mimikleri olmadığını fark etmem yaklaşık 4 dakikamı aldı. Oyun içerisinde seçebileceğiniz diyaloglara göre bir yüz ifadesi yapsaydınız bari. Ciddi, şakacı, romantik veya umursamaz tavırlarda cevaplar verebiliyorsunuz ancak bu cevapları verirken karakterinizin yaptığı tek mimik kaşını kaldırmak oluyor. Yahu arkadaş, birine şakacı cevap vereyim dalga geçeyim diyorum sanki Karadeniz’de gemilerim batmış gibi bir yüz ifadesiyle karşılık veriyorum. Hiç mantıklı görünmüyor kusura bakmayın ama.

Yazının devamı: Atarita Web Sitesi [www.atarita.com]

Puan: 65 / 100

Diğer yazılarımı okumak için:
Atarita Web Sitesi [www.atarita.com]

Netflix dizilerini, Marvel filmlerini ve günümüzün gerçekçilikten uzak, "olumlayıcı" bakış açısını sevmiyorum. Hayatın normal akışına ters olan bu bakışta karanlık yerleri dillendirmeyip, sürekli olumlu konuşursak kötü şeylerin yok olacağına inanan bu saçma fikir akımı artık psikolojik bir seviyeye gelmek üzere. Bu fikre dayanan bir hikaye anlatma fırsatı verildiğinde ise ortaya Veilguard gibi saçma bir iş çıkıyor.

Bioware'in kült klasiklerinden biri olan Origins'in üstüne "yeni nesil" yazarlık eklenmesiyle ortaya çıkan Veilguard günümüz hikaye anlatımından nefret ettiğim herşeyi özetleyen bir yapım olmuş. Konu Dragon Age serisi olduğu için hikayeden bağımsız bir anlatım yapmak çok zor çünkü hep söylediğim gibi "Kimse umrunda olmayan bir dünyayı kurtarmak istemez."

Dragon age serisinin özellikle benimsediği karanlık ve yetişkinlere yönelik anlatının yerine bir kreşte gününü geçiren çocuğa anlatırmışçasına saçma bir tarz belirlenmiş. Köleliğin, ırkçılığın ve fuhuşun köşe başında olduğu Dragon Age evreni gitmiş, onun yerine bitmek tükenmek bilmez bir motivasyon pili olan instagram fenomeni tipinde bir ana karakter gelmiş. Sivri uçlardan kaçınmak için neredeyse twitter'a (yeni adı X ama hala yetişkin film sitesi ismi gibi aq) yazdırılmış karakterlerle bezeli, "iyi hisset" tarzında bir gençlik draması yaratılmış. Bu durum inanılmaz sinir bozucu. Kötü adamların gırla olduğu bir dünyada bu kötü adamların ne yaptığını görememek ve tanık olmamak bir kere onlara karşı olan motivasyonumuzu tamamen yok ediyor.

"Elf tanrıları serbest kaldılar. Venatori ve Antaam onlarla iş birliği yaptılar" diye güzel bir cümleyle bizi yan sanayi God Of War aksiyonunun içine atan sevgili yapımcılar bu adamların (elf tanrılarını kötü olması çok bariz de müttefik bulmalarını açıklamıyor.) neyi kabul ettiğini anlatmaması çok saçma. Burada devreye iptal kültürü ve nefret söylemi gibi şeylerin ucundan dahi geçmemek adına yapıldığı çok bariz ortaya çıkıyor. Yapımcılar modern bir peri masalı (pamuk prenses filan bile örnek gösteremiyorum çünkü onu bile mizojinist buluyor bu tipini sevdiklerim.)

Rook'la tanışın(istediğiniz cinsiyette hatta kendisini masa olarak bile görüyor olabilir, bilmiyorum.). Kendisi DA : Veilguard'daki ana karakterimiz. Görünüşünü istediğiniz gibi ayarlayabilirsiniz ama kişiliği konusunda pek bir şansınız yok. Bir Bioware oyununda kötü tercihler yapamayacağım bana söylense bunu şaka olarak algılardım ancak ne yazık ki bu gerçek. Rook insanlara karşı kötü olamayan "Aferin delisi" bir arkadaş. Rook aklımdaki çözüm yöntemlerimi söyleme konusunda çoğu zaman yetersiz kalması yetmiyormuş gibi bir de verdiği kararların 3'te 0 çektiği çok durum oldu. Ana karakterimiz, çok sivri olmayan bir sarkazm ile ya inanılmaz destekliyici bir motivasyon ya da "bunu öyle yapmasak mı?" diyen bir kişilik arasında gidiyor. Sözde kendisine Veilguard diyen bir grubun dünyayı kurtarmak üzere başına geçiyoruz ama Bioware bize otokratik bir güç opsiyonu bile sunmuyor. Onun yerine Rook daha çok sevginin gücü, arkadaşlığın bitmek bilmez motivasyonu ile filan dünyayı kurtarıyor. Bu ne aq? İlk okul piyesi mi yazıyoruz? Rook halı saha takımı kaptanı bile olamayacak bir duygusal derinliğe sahip - ulan bu deyimden de nefret ediyorum ama - betanın dibi bir karakter. Beta kavramı olmasa Rook karakteri Beta kavramı oluşturur öyle bir durum.

Followerlarımız için ise diyecek hiç bir şey yok. Her biri kocaman yrak kafalardan ibaret. Bitmek bilmez dertleri ve bu dertleri çözdükçe (herşeyi de bize soruyorlar.) "Abi sen nasıl yapıyorsun!? Harikasın Rook" diyen ve asla görüş ayrılıklarına düşmeyen zevzeklerden ibaretler. Nerede o eski mass effect, DA : Origins karakterleri... Kötü yolda gitmeye devam ettiğinizde "Nabıyon aq?" diyen kimse yok çünkü kötü yol yok! Veilguard nasıl olurda bir RPG olduğunu iddia eder aklım almıyor. Bir çok yeni nesil AC filan bundan daha RPG. Ya Mario RPG bundan daha RPG.

Yeni nesili filan suçlamak istemiyorum oyunun geldiği hal ile ilgili... Dragon Age bir kültür kavramının geldiği son nokta. Siyahi elfleri filan tartışmayı geçtim(yaparsın olur bunda sorun yok), aslında hikayenin nasıl anlatılacağını tartışan yok. Edebiyat, sinema, resim ne dersen de insani bir derde dikkat çekmek için yapılan sanat dalları. Sen burada bir hikaye anlatıyorsan (DA oyunlarının en büyük pazarlama etmenlerinden biridir.)ve bu kadar ön plandaysa buraya bu kadar vanilla bir hikaye yazmamalısın. Kötülüğe karşı savaşan, bulunmuş aile teması (dominic torretto muyuz biz birader?) ancak bu kadar kötü işlenebilirdi. Oyunun ne kadar sikko olduğunu görmek için 50 saat harcadım. Gerçekten yaptım bunu. Sebebi çok açık aslında, her kaldırdığım taşın altından daha da saçma bir şey çıktıkça sonuna kadar devam etmeliyim dedim.

BU PARAGRAF OYUN SONUYLA İLGİLİ CAN SIKICI BİLGİLER İCEREBİLİR.Son sekansa geldiğimde artık oyundan beklentim beni azad etmesiydi ama oyunun genelinde yaşanan tüm sıkıntıların sebebi olan Solas birden aşkın gücüne filan inanmaya başladı. DAŞŞAK mı geçiyorsunuz olm? Hangi pembe g.tlü evrende yaşıyorsunuz. Bu tarz bir anlatım Gilmore Girls'te filan bile yok. Oyun boyu kibir ve kurnazlıktan oluşan bu karakterin, yıllar önceki sevdalısı "olm yapma lan" dedi diye herşeyden vazgeçiyor.

Baldur's Gate tüm oyunculara çok büyük bir kötülük yaptı aslında. Ne kadar vasat şeyler oynadığımızı yüzümüze bam bam vurdu. Dragon Age : Veilguard inanılmaz bir hayal kırıklığı. Oyunu oynarken aksiyon bazında eğlendiğim yerler oldu ancak bu oyunu hikayeden bağımsız incelesem de vasatın altında bir b.k fırtınası olduğunu düşünürdüm. Twitter tayfa için yapılmış, karakterleri ile insanı çileden çıkardan (Taash ben senin a.q ya.) büyük bir emek israfı.

Yoruldum. Şu oyunun anlatım tarzıyla ilgili 2 saat daha örnekler vererek konuşabilirim ama bu kadar yeter. Alana mani olmayayım ancak bu oyun çok net bir şekilde benlik değil. Son olarak bu hikayeyi yazanlara ve beğenenlere söyleyeceğim tek bir cümle var: "Kötülüğe bakmamanız onu yoketmez." Hadi y'akşamlar.

(5/10 vasat.)

Tam bir hayal kırıklığı, oynanışı, diyalogları, skill sistemi, hikaye, yapay zeka, düşman çeşitliliği, yeni seviye sistemi hepsi rezalet. Açık dünya ama açık değil, mapler çok küçük ve karışık, kesinlikle eski Dragonage oyunları ile kıyaslanamaz. Bedava olsa bir daha alıp oynamam.