Niezbyt rozbudowana karcianka przeznaczona dla odbiorcy, którego trudno określić. Jest tak wtórna koncepcyjnie, że ciężko jest przy niej nie ziewać. Dodatkowo odrzuca nudną i miałką oprawą graficzną.

Kolejna wariacja na temat prostego klikania w klejnociki, która bardziej nadawałaby się na grę przeglądarkową. Nie posiada niczego, czym mogłaby przyciągnąć, chyba, że tak jak u mnie, tester ma 9 lat.

Drużynowa bijatyka online, której asymetria postaci jest bardzo niesprawiedliwa. Mimo to sprawia frajdę i chociaż wyuczenie się jej wymaga nadludzkiej zręczności, pozwala to na wyrównanie szans.

Ładny graficznie, ale zupełnie niestraszny "horror" z nudną rozgrywką, której akcja w większości dzieje się w świetle. Fabuła składa się z prostych wątków celowo zagmatwanych w niezrozumiałą całość.

Wrzeszczący kolorami, usypiająco nudny, niesprecyzowany sandbox, który stara się być wszystkim naraz. Fabuła nie wciąga, strzelanie jest nudne, a jazda autem toporna. Kojarzy się z tandetną zabawką.

Prosty FPS nawiązujący do czasów retro, gdy codziennością było podnoszenie punktów życia i trzy-metrowe uniki. Klimat i grafika pamiętają tamte czasy. Jak ktoś lubi to się do siebie uśmiechnie.

Świetnie wykonany tytuł łączący elementy rogue-like z grą w stylu klasycznego Motherload, jednak o wiele bardziej rozbudowanego. Rozgrywka relaksuje i wciąga, a stylistyka pixel-art dodaje charakteru.

Połączenie karcianki i strategii opartej o struktury heksagonalne, która swój domniemany potencjał marnuje odrzucając gracza nieintuicyjnym, zniechęcającym interfejsem i chaotyczną oprawą graficzną.

Asymetryczny horror, w którym jedna strona goni, a druga ucieka. Z jakiegoś powodu społeczność tej gry sprawiła, że kompetytywność rozgrywki dotarła do poziomu, w którym każda decyzja ma znaczenie.

Nie spodziewałem się wiele po tym tytule i nie przewidywałem pozytywnej recenzji, ale muszę przyznać, że permanentnie zamknięte serwery były dla mnie zaskoczeniem. To powinno wystarczyć jako recenzja.