Mam 11 letniego syna który lubi grać w gry strzelanki.
Pewnego dnia pokazał mi grę, którą chciał by dostać na urodziny. Była to gra The Bajnding of Izsac. ♥♥ sprawdzeniu wydawała mi się ok więc postanowiłam mu ją kupić. Na początku był wniebowzięty i grał w nią cały czas. Nie podobało mi się to, kazałam mu skupić się na nauce a nie tylko na graniu. Wydawało mi się, że to zrozumiał bo jak zaglądałam do jego pokoju, uczył się na kartkówki i sprawdziany. Pewnego dnia przyłapałam go na graniu podczas lekcji, gdy zapytałam czemu gra powiedział:
-O nie to ta gruba baba!! Ona chce mnie zabić!!
Uciekł do piwnicy, zamknął się w niej i nie wychodzi od 3 dni.

♥♥ tygodniu prób, nareszcie udało mi się wejść do piwnicy, było tam ciemno i śmierdziało. Zaszywając się coraz to głębiej w odmęty piwnicy usłyszałam płacz, od razu wiedziałam że to mój synek. Pobiegłam w jego stronę, wtedy go zobaczyłam. Był taki malusieńki, taki zagubiony. Pałętał mi się między nogami. Prawie go zgniotłam moimi wielkimi tłustymi nogami. Wtedy on zaczął strzelać we mnie łzami, wku***łam się i strzeliłam mu z liścia. Wtedy wyciagnął biblię, nie wiedziałam co zamierza z nią zrobić, więc na wszelki wypadek zaczełam go bić łapami. Nagle poczułam pustkę, było już ♥♥ mnie. Ten je*any sku**iel zaj*bał mnie je*aną biblią.