Скорошни рецензии на Hope Final Boss

Tavuklar ve İnekler

DISTRAINT 2:
Kefaret… Umut… Akıldan çıkaramadığınız geçmişte ruhunuzu sattıktan sonra bunları yeniden elde etmeyi umut edebilir misiniz?

McDade, Bruton & Moore adında lider bir şirketten ortaklık almak için insanlığını satan Price adında bir adam rolündesin.. Hikayede ilerlemek için nesneleri toplayıp bulmacaları çözün ve Price’ın kayıp ruhunu yeniden bulup bulamayacağını görün.

DISTRAINT 2 ilk oyundaki olayların bir devamı niteliğindedir. Umudu yeniden kazanmak ve amacınızı bulmak hakkında uğursuz bir hikayedir.

Yaşlı bir kadının evine el koyan genç bir adam olan Price'ın hikayesini anlatan 2D psikolojik bir korku macera oyunudur. Evine el koyduktan hemen sonra insanlığı gitti. Böylece pişmanlık hikayesi başlar…

Price'ın geçmişini ve onu bu karanlık yola sürükleyen motivasyonlarını öğrenmek üzere farklı konumlar boyunca sessizce hareket edin.

nazi öldürmece

Sunset Overdrive İnceleme
Dibine kadar aksiyon, capcanlı ve rep renkli bir dünya. Muhteşem parkurlar. Peşinize düşecek envai çeşitte yaratık. Neden mi bahsediyoruz? Hemen açıklayalım. Insomniac Games’in yetenekli ellerinde, dünya devi Microsoft’un desteğiyle hayat bulan aksiyon, macera ve shooter oyunu Sunset Overdrive’dan.
28 Ekim 2014 tarihinde Xbox One oyun konsolu özelinde çıkış yapan yapım, işin içinde Microsoft olması sebebiyle çıkış tarihinden 4 sene sonra bilgisayarlarda da boy gösterebilmiştir.

Sadece bu oyunu deneyim edebilmek için Xbox One konsol alan oyuncular olduğunu düşünürsek; ne kadar kaliteli bir yapım olduğu konusunda hemfikir olabiliriz gibi. Biraz hikayesinden bahsedip oyun içi detaylara gelelim.

Hikayesi
Yıl 2027. Sunset City isimli bir metropolda başlıyor Sunset Overdrive’ın hikayesi. OverCharge Delirium XT isimli bir enerji içeceğinin lansmanı yapılıyor şehirde. Üretici şirket FizzCo’nun büyük tanıtım gecesi çılgın bir eğlencenin ardından büyük bir kabusla son buluyor. Büyük enerji vaat eden içeceğin gerekli testler yapılmadan piyasa sürülmesi sonucunda içen insanlarda bazı yan etkiler görülüyor.

Basit bir yan etki dediğimize bakmayın. İçeceği içenler çirkin ve korkutucu mutantlara dönüşüyor. Biz yani oyuncu da eski bir FizzCo çalışanı olarak bu keşmekeşi çözmeye bizzat gönüllü oluyor ve dalıyor büyük ve eğlenceli bir maceranın içine.

Detaylar
Çoğu yapımda olduğu gibi ilk önce karakter yaratma ekranı karşılıyor bizi. Karakterimizi A’dan Z’ye istediğimiz gibi özelleştirebiliyoruz bu ekran ile.

Daha sonra yapım bizi açık dünyasına bırakıveriyor. Sunset Overdrive aksiyon ve eğlencenin hiç durak vermediği bir evrende geçiyor. Her an karşınıza bir yaratık çıkabilir ya da ana hikaye ve yan hikaye dair bir sinematik ile karşı karşıya kalabilirsiniz. Yapımda yok yok. Büyük ve zorlayıcı parkurlar, duvardan yürümek, atlamak, zıplamak, tırmanmak daha neler neler.

Raylar üzerinden seri bir şekilde ilerlerken düşmanlarınızı da elimine edebiliyorsunuz.

Oyunda düşman çeşitliliği de yeterli seviyede. Her yerde karşınıza çıkacak “OverCharge Delirium XT” yani her şeye neden olan bu içeceğin mağdur yaratıkları dışında sizi ortadan kaldırmak isteyen robotlar da var. Tabii ki bu robotlar savaş açtığınız, şehrin bu hale gelmesinin tek nedeni olan FizzCo’ya ait.

Sunset Overdrive Co-Op bir oynanışa da imkan sunuyor eğlenceli ve büyük evreninde. Sun City sokaklarında yalnız başınıza yaratık avlamaktan sıkılırsanız oyuna sahip arkadaşlarınızla da güzel ve başarılı bir oyun deneyimi yaşayabilirsiniz.

Mizah Yapan Oyun

Hızlı temposu ve limitsiz eğlence garantisinin yanında mizahi yönüyle de dikkat çeken Sunset Overdrive, eleştirmen ve basın dünyasının önemli birçok mensubu tarafından övgülere boğulmuştur.
Yapımdaki şehrin yaratılışı bu hızlı oynanışı destekleyecek şekilde oluşturulmuş. Şehrin her yerine yerleştirilmiş ray sistemleri sayesinde çok uzak mesafelere kısa sürede gidebileceğiniz gibi hızınız da hiç ivme kaybetmiyor.

Ben kimim ki God Of War eleştireyim. God Of war beni eleştirsin

Max’in hikayesi aslında kıyametten önceye dayanıyor. Max kıyametten önce de arabaları ve motosikletleri seven normal bir babaydı. Çok sevdiği bir eşi ve çok güzel küçük bir kızı vardı ve onlar ile normal bir yaşamı vardı. Ancak kıyamet Max ailesini çok derinden sarstı. Kıyametin gelmesiyle Max ne kadar uğraşsa da ailesini kurtaramadı. Eşi ve kızı vahşice katledildi. Ve bu Max için çok kritik bir nokta oldu. Artık hayatında önemseyecek ve koruyacak kimsesi kalmadığı için duygularını öldürüp çok sevdiği arabasıyla artık çölleşmiş dünyada sürekli bir şekilde gezmeye, ve ailesini katleden kabilenin arabalarına saldırmaya ve benzinleri çalmaya başladı. Fakat bundan bu bölgelerin başkanı ve kabilenin başı lan Scabrous Scrotus bundan hoşnut değildi.

Yine her zaman yaptığı gibi Max yola çıktı ve bir kaç arabaya saldırdı. Normalde olsa bu çatışmadan rahat bir şekilde çıkardı ama kralı kızdırdığı için ortalıkta bir sürü adam türedi. Kişi sayısı yüzünden Max adamların esiri durumuna düştü ve bölgenin kralı Scabrous Scrotus aşırı süslü aracıyla geldi ve Max’ i dövüp arabasını aldı.

Max kendine geldiğinde araç daha yola çıkmamıştı ve arabasına tutunup kendini kralın aracına çıkarttı. Arabasının bağlı olduğu zinciri çözmeye çalıştı. Tam o sırada Scrotus’un köpeği Max’e saldırdı fakat Max köpeği savuşturdu. Scrotus buna çok sinirlenerek hızla giden arabadan aşağı attı ve mızrağının ucundaki elektrikli testereyi çalıştırdı; Max’ in üzerine atıldı. Max çevik bir hareketle saldırıdan kaçtı ve mızrağının ucundaki elektrikli testereyi Scrotus’un kafasına soktu. Scrotus ise Kafasından kanlar akarken Max’ i arabadan aşağı fırlattı. Artık Max’ in çok büyük bir düşmanı var. Fakat o ne olursa olsun ailesinden ve geçmişten kalan son şeyi, arabasını almak için her şeyi yapacaktır.

Hikaye üzerine çok düşünülmemiş olmasına rağmen kötü sayılmaz. Ancak özellikle kıyamet öncesi hikayeler için düşman kamplarından topladığınız resimler ve resimlerin arkasındaki yazıları okumalısınız, bu da hikaye sunumunu zedeleyen bir sorun.



Aslında oyunun yakın dövüş mekanikleri de güzel fakat bu oyunun farklı tarafı arabalı aksiyon. Oyunun yakın dövüş mekanikleri sıkıcı değil yanlış anlaşılmasın, ama arabalı aksiyon cidden çok zevkli. Ayrıca aracınıza taktığınız parçalar ve seviye atlamış ekipmanlar araç aksiyonunu renklendiriyor. Bazen aracınızı için bir parça almak için uğraşırken saatlerinizi harcayabilirsiniz. Ve aracınızın geliştiğini görmek sizi oyunda tutuyor diyebilirim.


Sizi cidden oyunda tutacak şey işte bu, yakın dövüş. Oyunda mermi zaten (başlarda) epey sınırlı bir kaynak. Yani yakın dövüşe mecbursunuz…demek isterdim ama oyunun en eğlenceli tarafı yakın dövüş. Yani zorunda değil, üstünüze mermi kutuları atsalar bile oyunun tadı yumruklarınızla çıkıyor. Ayrıca vuruş hissiyatı rakiplerinizdeki tepkilerden dolayı çok sağlam olmuş. Bunun üzerine bir de yetenekler sayesinde yeni bitirici animasyonlar da gelince tadından yenmiyor. Ancak oyunun en büyük sıkıntılarından biri: oyunda düzgün “boss” yok. Özellikle bu derece yakın dövüşe bağlı olan bir oyunda ben şahsen efsanevi savaşlar beklerdim. Sadece arabamız için boyaları aldığımız 6 adet tek “boss” diyebileceğimiz şey var. Bunlar da hiç tatmin edici değil…


Oyunun atmosferi ve açık dünya detayları çok güzel ancak açık dünyayı ve ana görevlerin çok büyük bir kısmını harcamış yapımcı firma. Bu dünya da geçebilecek görevler çok daha güzel yapılabilirdi. Ama iyi yönleri özellikle fırtınalarda dünyanın sanat tasarımı ve görüntüleri gayet iyi. Ayrıca düşman kampları da çeşitli özellikle dağların içindeki düşman kampları güzel tasarlanmış. Ancak ne ana görevler ne de yan görevler güzel değil. Bir tane yaparken eğlendiğinizi düşünürseniz buna şükredin.

İlk iki oyunun dlc paketi olarak çıksa daha iyi olacak bir oyun uzun uzun inceleme yazmak hiç içimden gelmedi bu oyuna. İlk iki oyunu sevdiyseniz alın yoksa boşverin.

2012’de çıkan Dishonored, iyi yorumlar almayı
başarmış olsa da çoğu oyuncu tarafından uzunca süre
fark edilmedi. Geçen dört yıl içerisinde yavaş yavaş en
iyi gizlenme/aksiyon oyunu unvanını edinen
Dishonored, devamı merakla beklenen bir oyun hâline
geldi. Ne kadar ilk oyunu yarı yolda bırakan ana
hikâyesi ve sıkıcı yazımıyla hayal kırıklığına uğratsa
da, Dishonored 2 oyuncuya sağladığı özgürlük ve
gizlenme konusunda sunduğu sayısız fırsatla gönülleri
kazanmayı başarıyor.

Özellikle iki farklı oynanış sunması dolayısıyla da esnek
yapısının avantajları daha da göze çarpıyor. İlk oyundan
tanıdığımız Corvo Attano ve kızı Emily Kaldwin arasında seçim
yaptıran Dishonored 2, rün ve kemik tılsımlar üzerinden nevi
şahsına münhasır iki farklı oynanış sunuyor. İlk oyunu
oynayanlar için Corvo’nun güçleri tanıdık gelecektir.

Yeni geliştirmelerle beraber daha da güçlü hâle gelen bu
yeteneklerini kullanabilir veya Emily’ye has yetenekleri
kullanmayı tercih edebilirsiniz. Silah, tuzak ve büyü konusunda
o kadar çok seçenek serili ki önümüze, bu durum her
karşılaşmayı eğlenceli kıldığı gibi çatışmalara da agresif veya
gizli yaklaşma konusunda çeşitlilik sağlıyor. Mühimmat azlığı
oyuncuyu yaratıcılığa iterken, düşmanları büyü ve diğer
konvensiyonel metotları birleştirerek alt etmenin ne kadar
keyifli olduğunu da söylemek gerek.


Özetle, Dishonored 2 inanılmaz bir oynanış sunarken düşman çeşitliliğinde sınırlı kalan bir oyun. Buna
rağmen Steampunk temalı bir evrende dolaşmak ilginç ve eğlenceli. Dunwall’un katı ve gri
tonlarından kaçan Dishonored 2, bizleri bir Akdeniz şehrini andıran Karnaca’da, ilk oyunun on beş yıl
sonrasında karşılıyor. Hikâye, genç Emily’nin tahta geçmesiyle başlıyor ve oyunun geri kalanı da tahta
çıkış sırasında uğradığımız ihanetin öcünü almakla geçiyor. Ne kadar yan görevler ana hikâyeye
derinlik eklemeye çalışsa da, yazım özensiz ve hayal kırıklığına uğratan bir sıradanlıktan kendini
kurtaramıyor.
Ham hikâyenin üstüne inandırıcı bir seslendirmede yoksunluğunu da eklenince, Dishonored 2’yi ünlü
ses sanatçıları bile kurtaramamış. Amerikan aksanlı ses sanatçılarının yoğunluğu, oyunun
kurgulamaya çalıştığı evrenin aleyhine çalışıyor.

Tabii hiçbir şey de yok diyemeyiz. Çevresel hikâye anlatıcılığının ön plana çıkarıldığını ve okunacak,
incelenecek, alınacak bir sürü materyalin bulunduğunu belirtmek gerek. NPC’ler (oyuncu olmayan
karakterler), bulmacalar, tuzaklar ve alternatif yollarla dolu olan Karnaca, Viktoryen Steampunk ve
büyünün güzel bir karışımını yansıtıyor. Bazı görevler, çarklarla çalışan konaktaki gibi mesela, çevresel
bulmacalar ve mekanik düzeneklerle donatılmış. Oyunun dikey yapısı ve gizli geçitlerini de
eklediğinizde, görevleri tamamlayabilmeniz için çeşitli seçenekleriniz olduğunu görüyorsunuz. Agresif
veya barışçıl bir tutum takınmanız hikâyeyi çok da etkilemiyor, sadece oyunun sonunda ufak tefek
değişiklikler yaşanıyor. Ekstra bir etki olarak ortalıkta bıraktığınız her cesede kan emen sineklerin
üşüşeceği söylenebilir.
Karnaca’nın tasarımı ne kadar göze hitap ediyor olsa da, Dishonored 2’nin grafiklerinde bir tutarsızlık
söz konusu. Şehrin aydınlık ve göze çarpan mimarisinin yanında insan modellemeleri grafik
motorunun yaşını belli ediyor. Müzik az olduğu kadar hikâye anlatımına da dramatik bir etki
katmaktan yoksun. Daha da sıkıntılı olan mekaniklerden birisi ise oyunun işitsel tarafı: Düşmanların
sesleri oyuncuya yardımcı olabilecek şekilde yerleştirilmemiş. Oyunda gizlenmek ve düşmanın
hareketlerini tespit edebilmek önemli bir dinamik olduğundan, işitilen sesin isabetliliği önem
sırasında daha üstlerde yer almalıydı.

Dishonored, veba benzeri bir salgınla mücadele içinde olan sanayi şehri Dunwall’da geçiyor. Oyunda yöneteceğimiz hatta belki de yönetmekten ziyade, hikayesini onunla birlikte yaşayıp bir bütün olacağımız ana karakterimiz de Corvo Attano. Karizma… Kendisi İmparatoriçenin yakın koruması ve bir numaralı adamı.

Corvo, uzaklardan haber getirip İmparatoriçeye bilgisini verirken, İmparatoriçe bir suikasta kurban gidiyor ve kızı kaçırılıyor. Tabii bu kumpasta yanan da Corvo oluyor. Üzerine suikastın iftirası atılan Corvo kendini zindan da buluyor. Bu kumpası kuranlar, oyunda ‘Loyalist’ diye isimlendirilen ve Corvo ile İmparatoriçeye hala sadık olan bir grubu hesaba katmıyor ama. Corvo gibi deneyimli bir savaşçı onların yardımı sayesinde zindandan kaçıyor ve ‘base’ noktası diyebileceğimiz bir yere varıyor. Dinlenmeye çekilen Corvo’yu uykusunda ‘Outsider’ rahatsız ediyor. Corvo, başta anlamayıp afallasa da Outsider ona yardımcı olacağını söylüyor ve Corvo’ya büyülü güçler veriyor. Corvo Attano için artık intikam vaktidir. Dunwall şehrinde İmparatoriçenin intikamı alıp tahtın varisini bulmak ve adını temizlemek artık onun en önemli görevidir.


Bilgi, deneyim, disiplin… Adeta Garavel Usta’nın eğitiminden geçmiş gibi güçlü olan Corvo, birçok farklı yeteneğe sahip. Garavel Usta gibi Corvo’nun hayatına giren Outsider, Garavel Usta’nın ‘Sende olanı sana koyacağız’ mottosu ile Corvo’ya büyülü güçler bahşediyor ve halihazırda usta bir asker ve koruma olan Corvo’yu, yeni güçleriyle birlikte adeta ‘Evrenin Askerleri: Büyülü Versiyon’ haline getiriyor.'Bahsedildiği gibi oyunda büyülü güçlerimiz var.

Bunların en temelinde, Outsider’ın bize verdiği ışınlanma becerimiz var. Gizlilik ve
tırmanma konusunda bize çokça yardımı dokunan bu büyü aslında oyunun temek
mekaniği haline gelmiş diyebiliriz çünkü oyunda ilerlemek için üç seçenek var: savaş,
gizlice git ya da orta yolu bul. Gizlice gitmek ya da orta yolu bulup “Biraz savaş olsun
biraz da gizlilik olsun.” derseniz bu ışınlanma becerisi sizin en büyük dostunuz
olacak. Tabii sadece bir büyümüz yok. Oyunda ilerledikçe Outsider’ın verdiği kalp ile
yeni büyü yetenekleri açmak ya da geliştirmek için gerekli olan malzemeleri
buluyoruz.

Büyülü güçlerimize ek olarak oyunda rünler de buluyoruz. Rünler ile de karakterimize ekstra
güçlendirmeler sağlayabiliyoruz. E sadece büyü mü var? Tabii ki de hayır. Sağ elimizde kılıcımız ve sol
elimizde taşıyabileceğimiz bir arbalete (kurmalı yay) ve bir silaha sahibiz. Silah ve arbalet
becerilerimizi ve cephane kapasitemizi ise etraftan topladığımız altınlar ile ‘base’ noktamızda
geliştirebiliyoruz.

Görevleri bitirmek için farklı farklı yollar sunan Dishonored, harita olarak bize açık
dünya sunmasa da ufak ufak haritalar sunuyor bize. Yan görev de barındıran
Dishonored, ana hikaye görevleri kadar etkileyici yan görevlere sahip olmasa da
oyunun sunduğu farklı oynanış mekanikleri ile yan görevler de nispeten zevkli hale
geliyor.
Oyunda farklı şekilde ilerleyebildiğimizden bahsetmiştik. Gizlilik esaslı ya da kaos
ortamı yaratarak gitmek sizin elinizde fakat oyunda iki farklı son var ve nasıl
oynadığınız hangi sonu yaşayacağınızı etkiliyor. Oyunda ilerlerken bunu hesaba
katmanızda fayda var.

Çıkış yaptığı 2012 yılına göre gayet iyi grafiklere sahip olan Dishonored, hikayede
bize sunmak istediği kaos ve düşüşün içinde olan bir şehrin imajını çok iyi bir şekilde
yansıtıyor diyebiliriz.
Animasyonları ile ne çok hızlı ne de çok yavaş bir oynanış sunan Dishonored,
böylelikle oynanışı sıkıcılıktan uzak tutmayı ve etrafı sezerek ilerlemeyi mümkün
kılmış. Oyunun çizimleri kimisi için çizgi film vari gelebilir fakat oynanış ve atmosfer
kısmında oyunun bizde yaratmak istediği ciddiyeti azaltan derece olmadığını
rahatlıkla söylebiliriz.