Κοινότητα Steam

1000 blunts.

Kaworu's

Viet Nam

Επίπεδο

Patient Zero

100 πόντοι

Zendaya - Neiram

Περισσότερα

Εκτός σύνδεσης

Εμβλήματα 10

Sir Please

26.649 μέλη

SolarisServers

6.541 μέλη

AOC-.-Gamer

24.816 μέλη

|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||‎|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||‎||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||

◆━━━━━━━━━◆━━━━━━━━━━๑۩๑๑۩๑━━━━━━━━━━◆━━━━━━━━━◆
माझें भटकणाऱ्या आत्मा, शांततेच्या अंधारांत अडकून, तोडलेल्यां मोगाचें एक आकारहीन प्रतिध्वनी आहे.
जखमी आनी शांत, हरवलेलो आनी दूर, वाऱ्यावर अडकलो, मालकाशिवाय शब्द.
माझें पावलं एकाकी रस्त्यांनीं वाडता, जिथे झाडां थंडीन थरथरता आनी चांदण हांवक दिसोवपाचें पळता.
पानां जड भाराने पडता, जणू वेळाचें वजन त्यांक लोट्ता, आनी हवा, घनदाट आनी कडवट, गुपीतां फुसफुसता जें हांव कदीं समजूचें ना.

हांव ते दिवस आठोवता जिव्हाळ्यान हसून हांव स्वप्नांच्या महालांचें बांधकाम केलें.
पण आता, फकत पिवळ्या आकाशाखालीं अवशेष उरले, सावल्यां ज्या माझ्या कहाणी धुळींत चित्रततत.
हांव पाहिलें पाणी दगडांकडे फुटून जायता, ताका सगळ्या न वचने घेऊन गेल्या ज्या पूर्ण जाल्ल्या ना.
हांव चेहरें अदृश्य जायता दिसलें जणू ते मृगजळ आसा, आनी प्रत्येकांत हांव माजी एक अंश ठेवलो.

आनी अंधारांत, उंच फातरांच्या सावल्यांत शोधताना, माझें डोक खाली दिशेक लागून रडलें,
जणू रिकामेपनाचें शेवटीं अर्थ मिळावो.
रडता आनी रक्त सांडता हांव माजो ठसा सोडून दीन, मातीचेर, माजी ना मानणाऱ्या भूमिच्या भेगांत.
पण हांव विचार करतो, वेळेच्या प्रतिध्वनीने मोडलो आवाजान, कोण माझ्या तुकड्यां जमवप?
कोणाच्या आत्म्यांत माजो ठसा उरवप? वा हांव, कितेकां सारको, एक प्रतिध्वनी होऊन अनंतांत हरवप?.

सपनाकडें विसरून गेल्या अवशेषांत, माझी सावली अंधारांतल्यान नाचता, वेळाच्या भेगांत दाबल्लो एक हुंकार, जिथे चंद्र राखेच्या घूंघटाखालीं लपून बसलो. वाऱ्या तुटल्ले गुपीतां उडवता, आत्म्याच्या चामडी फाडटा शांततेची धारां, आनी माझ्या पावलांचो प्रतिध्वनींत, हांव जें होतो ताचें आरोस आडात रेखटतात. माझ्या नसांन काळो पाणी वाहता, अस्रूं आनी धुळीन बनल्लो, निराशेच्या मुळां पोसता, जें माझ्या छातीच्या गहिऱ्या कडांत वाढता. हांव तारका एकेक करूं विझता पाहिल्या, त्यांच्या प्रकाशाचें आकाशानचें भुकेन चोरून घेतलें, आनी रात्री, अनंत आनी निर्दयी, लोखंडी बोटांनीं माझ्या आठवणीं कापून घेतल्या. माझे शब्द वाऱ्यावर पडून लयले जातात, जणू राख जें कदीं शांतींचो थांव ना सापडता, आनी माझ्या घशांत, दुःखाचो गाठ, मोका शेवटचो तारणार सुस्कारा गुदमरून टाकता.

माझ्या अंधारांत, एका जुन्या आरशाचे तुकडे विखुरलेले पडले होते, एक मरणाऱ्यां मेणबत्तीच्या फिकट उजेडांत न्हाल्लेलें.
प्रत्येक तुकड्यांत एक प्रतिबिंब होतलें, पण तें प्रतिबिंब हांव पाहूं इच्छिलें तशें दिसना.
तशें जावप, तिकडे रागान भरिल्ले डोळे दिसले, विसरून गेल्लेल्या शब्दांचें फुसफुस करणारे ओठ, आनी
अशीं जखमांची चामडी, ज्या जखमा हांव कदीं अनुभवल्या ह्या आठवत न्हवता.

आरसा फुटलेलो न्हवता.
फुटलेलो हांव होतो, हजारो तुकड्यांत विभागलो, असा प्रतिबिंब शोधताना जें कदीं पुन्हा पूर्ण होवपाक शकना.
आनी शेवटीं, जे तुकडो हांव हातांत धरलो, तशें कायतरी पाहिलें जें माज्या छातीचें गोठवलें:
खालीं पडलेले डोळे जे कदीं प्रकाशलेंचें ना, जणू त्यांच्या आत्म्याचें बरेंच वेळा अगोदर पळून गेल्लें.
◆━━━━━━━━━◆━━━━━━━━━━๑۩๑๑۩๑━━━━━━━━━━◆━━━━━━━━━◆

Σχόλια

< >

Adriana 26 Ιαν, 12:48

⠀ ⣠⣴⣾⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣶⣄⡀⠀⠀⠀⠀⠀
⠀⠀⠀⣠⣴⣴⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣮⣵⣄⠀⠀⠀
⠀⠀⢾⣻⣿⢿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⢿⣿⣿⡀⠀
⠀⠸⣽⣻⠃⣿⡿⠋⣉⠛⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣏⡟⠉⡉⢻⣿⡌⣿⣳⡥⠀
⠀⢜⣳⡟⢸⣿⣷⣄⣠⣴⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣧⣤⣠⣼⣿⣇⢸⢧⢣⠀
⠀⠨⢳⠇⣸⣿⣿⢿⣿⣿⣿⣿⡿⠿⠿⠿⢿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⠀⡟⢆⠀
⠀⠀⠈⠀⣾⣿⣿⣼⣿⣿⣿⣿⡀⠀⠀⠀⠀⣿⣿⣿⣿⣿⣽⣿⣿⠐⠈⠀⠀
⠀⢀⣀⣼⣷⣭⣛⣯⡝⠿⢿⣛⣋⣤⣤⣀⣉⣛⣻⡿⢟⣵⣟⣯⣶⣿⣄⡀⠀
⣴⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣷⣶⣶⣶⣾⣶⣶⣴⣾⣿⣿⣿⣿⣿⣿⢿⣿⣿⣧
⣿⣿⣿⠿⢿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⠿⠿⣿⡿

diro 29 Απρ 2024, 12:03

malo para los juegos bueno para la cama

Sniik'z. 10 Ιουν 2023, 10:52

Firmado por Sniik´z.

< >