Gdy liczyłem sobie 5 wiosen, pewnego cudownego i słonecznego ranka niefortunnie upadłem na moją (już wtedy zdeformowaną) twarz. Tym oto sposobem doprowadziłem ją do stanu w jakim jest teraz. Do tej pory noszę te same blizny, które powstały tej pamiętnej wiosny. Jestem z tego dumny. Jestem z tego dumny, że mam taką krzywiznę mego ryja. Jako iż uwielbiam samotność, to ten incydent przyniósł mi wiele radości. Teraz, gdy jestem szczęśliwy, każdy ode mnie ucieka. Pałam nienawiścią do ludzi, szczególnie do rusków.