W ogrodzie marzeń, gdzie kwitnie serce,
Jędrzej i Witold splatają ręce.
Czas płynie wolniej, gdy obok stoją,
Świat cały milknie przed miłością ich dwojga.

Jędrzej jak wiosna – ciepły, radosny,
Witold jak morze – głęboki, skromny.
Ich spojrzeń blask – iskry wieczności,
Światłem rozprasza cienie samotności.

Razem wędrują przez życia ścieżki,
Gdzieś między gwiazdy, przez świt niebieski.
Wiatry i burze nie znają władzy,
Gdy serca biją w miłosnej zaradzie.

Jędrzej i Witold – dwa dusze bratnie,
Ich uczucie wieczne, jak gwiazdy na ♥♥♥♥♥♥.
Niech świat to widzi, niech wszyscy się wzruszą,
Gdy miłość jak ich na nowo porusza.

....................▄▄▄▄▄
..............▄▌░░░░▐▄
............▐░░░░░░░▌
....... ▄█▓░░░░░░▓█▄
....▄▀░░▐░░░░░░▌░▒▌
.▐░░░░▐░░░░░░▌░░░▌
▐ ░░░░▐░░░░░░▌░░░▐
▐ ▒░░░ ▐░░░░░░▌░▒▒▐
▐ ▒░░░░▐░░░░░░▌░▒▐
..▀▄▒▒▒▒▐░░░░░░▌▄▀
........ ▀▀▀ ▐░░░░░░▌
.................▐░░░░░░▌
.................▐░░░░░░▌
.................▐░░░░░░▌
.................▐░░░░░░▌
................▐▄▀▀▀▀▀▄▌
...............▐▒▒▒▒▒▒▒▒▌
...............▐▒▒▒▒▒▒▒▒▌
................▐▒▒▒▒▒▒▒▌
..................▀▌▒▀▒▐

stinky