Скорошни рецензии на Qrack

best to start from

To jest jakiś rak

worth your time

65/100

Totally worth it!
Nie mogę nazwać sie graczem starego pokolenia bo przygodę z B.J. zacząłem dopiero od The New Order jednak bez wątpienia jestem wielkim fanem serii, do tego stopnia, że pierwszy raz w życiu zamówiłem pre-order na najnowszą cześć. Gra nie zawiodła mnie w żadnym aspekcie moich oczekiwań. Możliwość wyboru pomiędzy skrytobójstwami (które na wyższych poziomach trudności są praktycznie jedynym wyjściem) a przetapianiem się przez hordy zalarmowanych nazistów. Niesamowite tempo akcji, idealnie dopasowana muzyka, która w kluczowych chwilach sama powoduje, że aż korci nas żeby chwycić za broń. Kolejną rzeczą na plus jest modyfikacja samych broni, której możemy dokonać zbierając specjalne skrzynki z narzędziami, sam ten zabieg bardzo fajnie nakłania nas do spowolnienia naszej rozgrywki i porozglądania się po pokojach czy kątach otwartych lokacji w celu ulepszenia naszych broni czy to o powiększony magazynek czy bardzo przydatny tłumik. Bardzo spodobał mi się toporek, który twórcy zaimplementowali do gry oraz sama animcaja zabijania za pomocą niego, lecz podchodząc do tego bardziej na chłodno jest on zdecydowanie za mocny, większoć przeciwników wykluczając z tego tych mocniej opancerzpnych ginie na jeden rzut toporkiem (liczba toporków jakie możemy mieć przy sobie zwiększa się wraz z postępem gry, przy końcówce miałem chyba 7). W moim przypadku były lokacje, w których nie używałem broni gdyż toporki (które można oczywiście podnieść po użyciu) były w zupełności wystarczające. Podsumowując mamy tu doczynienia z naprawdę dobrym kawałkiem opowieści, który nie jednokrotnie wzbudzi w nas skrajne emocje (zwłaszcza misja w domu rodzinnym). Grę z drobnym exploringiem ukończyłem w ok 11h. Myślę, że jest to obowiązkowa pozycja dla każdego fana serii i osobiście dla osób, które wcześniej nie miały kontaktu z serią polecam ogranie przynajmniej New Order przed tą częścią.
Kończąc:
Historia: 9/10
Czas trwania: 7/10 (Mogła być zdecydowanie dłuższa)
Muzyka: 9/10
Optymalizacia: 6/10
Ogółem: 8/10

Optymalizacja tej gry to jest kurwa jakaś kpina xD Miało być pięknie wyszło jak zawsze gj Activision. Nie wiem jak zajebista kampania musiałaby być w tym codzie i nie wiem co musieliby dodać do zombie żebym kupił tą grę. Napomopowany reklamami ♥♥♥♥, nie wiem nawet czy 2/10.

Ahhh, Co to jest za gra... . Do wiedźmina podchodziłem dwa razy, za pierwszym razem gnałem z fabułą jak dziki i już po jakiś kilku godzinach nie dawałem razy ponieważ, mój poziom był za niski, zostawiłem tą grę blisko na rok (Boże jaki ja byłem głupi). Po roku powróciłem do niej i zacząłem ją całkowicie od nowa z innym podejściem, delektowaniem się tą grą jej pięknym światem, różnorodnością zadań czy też samym udźwiękowieniem. Świat tej gry porwał mnie dogłęgbnie, emocje jakie mną szargały zarówno w podstawce (np. Linia fabularna z krwawym Baronem) jak i w dodatkach były czymś nie do opisania. Zawsze wydawało mi się że jestem graczem multi/fps i najzwyczajniej w świecie nie poradzę sobie w grze RPG, myliłem się gry tego typu wciągają niczym wir wodny, ogrom czasu jaki poświęciłem na zlecenia wiedźmiśkie czy odkrywanie pytajników tylko po to aby ulepszyć swój set było dla mnie czymś magicznym a czas który przelatywał mi między palcami był dla mnie całkowicie nie odczuwalny. Bawiłem się przy tej grze do samego końca. Każdy quest starający się przebić jakością poprzednika, ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥ jakie to było dobre. Sama podstawka jak i oba dodatki są arcydziełem i jestem dumny z tego że tak niesamowita gra wyszła spod polskich skrzydeł. POLECAM TĄ GRĘ! 100/100

Niesamowita historia, połączona z dobrym udźwiękowieniem gdzie jako Blazkowicz (one man army) przetapiamy sie przez rzesze nazistów. Nic i nikt nie jest wstanie powstrzymać tej rozpędzonej lokomotywy destrukcji i nienawiści, którą pałamy do nazistów. Gra zdecydowanie lepsza od dodatku. Po przejściu gry mogę powiedzieć jedno 8/10 oraz to że czekam na the colossus <3.

Do Wolfensteina przysiadłem rok po premierze New Ordera oraz tego dodatku. Wykorzystałem tą okazję i grę rozpocząłem od dodatku, ponieważ fabularnie poprzedza on to co dzieje się przed pełną grą. Początkowo bawiłem się niesamowidzie historia, którą poznawałem powodowała że nie miałem ochoty przstać grać. Cały dodatek "pochłonąłem" w dwa posiedzenia. Gra podobała mi się do momętu, w którym naziści zminili się w zombie co osobiście trochę zminusowało moją opinię końcową. Przechodząc do konkluzji, mechanika gry 9/10, dźwiękowo 9/10, fabularnie 6/10. Ogółna ocena gry 7/10.

Czekałem na tą grę w sumie od premiery pierwszej części. Kiedy zobaczyłem trailer 2 nie mogłem się doczekać, jednak bardzo mocno bałem się jednej rzeczy, która prześladowała mnie w jedynce. Gra z każdą nową lokacją zamiast budować napięcie coraz mocniej mnie frustrowała. Checkpointy rozstawione średnio co kilka metrów powodowały uczucie bezpieczeństwa i niemal że same nakłaniały mnie do podejścia "yolo, najwyżej zginę". Do samej oprawy graficznej nie mogę się przyczepić ponieważ progres w stosunku do poprzedniej części widać po pierwszych kilkunastu minutach gry jednak grafika to nie wszystko. Sam performance gry również stoi na całkiem wysokim poziomie, jednak te rzeczy nie stworzą dobrej gry a tylko umilą nam poznawanie historii. Kolejną rzeczą, która mnie odrzuciła jest samo budowanie napięcia a raczej jego brak, grając towarzyszy nam muzyka, która zamiast wzrostu niepokoju, niepweności i napięcia powoduję tylko ból głowy przy dłuższej sesji a jedyne co może nas przestraszyć to standardowe straszaki. Podsumowując Outlast 2 to nic innego jak skrajnie podobny to poprzedniej części sequel osadzony w innym miejscu jednak nieodbiegający od poprzednika.