Nerelerdesin diye soranlara,
Hep buralardayım, denk gelmemişizdir diyorum.

Nerede olduğumu ben de bilmiyorum bu günlerde,
Bir varım, bir yokum.
Bir uyanıyorum düş, bir uyuyorum gerçek.
Bazen yüreğimin, çokça da aklımın yolunda yürüyüp gidiyorum.
Bazen kendi ayaklarıma dolanıyorum.
Bazen de başkalarının ayaklarına basıp geçiyorum, sıkça da çelme yiyorum.
Ama ne olursa olsun yitirmemeye özen gösteriyorum hayatımın yaşanıp ta tüketilmiş, bitirilmiş karelerini.
Yüreğimin en kuytu köşelerinde saklıyorum tecrübe çentiği olsun diye.

İyi misin? diye soruyorlar.
Evet diyorum her şey yolunda ve başlıyorum anlatmaya iyiliğimi..

Tam anlatırken sözlerimin arasına bir yalan giriyor.
Kara kuru bir yılan gibi sinsice kıvrılarak gelip de çörekleniyor tüm kelimelerimin üzerine.
Dilimden dökülen her şey kararıp soluyor.
Kendi yalanım kendi dilimi sokuyor,
Zehirlenip, susuyorum.

Ne çok eğleniyoruz beraber, ne çok güldük diyorlar,
Çıfıt çarşısı’na çevirsem de hayatımı
-Tebessüm ediyorum
insangibigibi