Recent reviews by Vetski

Przekozak gierka. Nawet narzeczona się wciągnęła, mimo że wcześniej się śmiała w co ja gram :D 10/10

no kurwa

no majstersztyk

Hats off to producers. Very, very nice story that make you depressed. Music awards from me 10/10, Best Graphic 2014 from me 10/10. That game is a fine solution for people that want to move to another world for couple hours and forget about surroundings.

No coś pięknego. Must have, must play, must wysłuchać całej końcowej piosenki, bo jest zbyt dobra.

The Elder Scrolls V: Skyrim. Coś pięknego, to Gothic dzisiejszych czasów. Grafika i animacje nie powalają, ale ma swój klimat i zachowuje go doskonale nawet 6 rok po premierze. Fanowskie modyfikacje dają drugie i trzecie życie tej grze.

Historia również nie powala, ale ogrom świata i liczba zadań pobocznych owszem. Gra niedawno zaliczyła 6 lat, więc jest mnóstwo recenzji o niej. Nie będę sięrozpisywać, po prostu warto zagrać. :)

Nawet grafika w tej grze się nie starzeje :) 10/10

Jakże się osrałem w 2010 roku kiedy kupiłem ją w wersji pudełkowej. Po 7 latach osrałem się jeszcze raz.
Polecam. Ta gra odżywiła gatunek horrorów i survival horrorów. 10/10

Gra przy której każdy ma mieszane uczucia. Dlaczego? Niezliczone ilości błędów, niedociągnięć, słaba optymalizacja, częste ścinki. Nie jest to wina samych producentów gry, a wydawny który ich pospieszał i w ten sposób można powiedzieć, że nasze kochane Piranha Bytes pod naporem wydawcy dali niepełny produkt do dystrybucji. Rok 2006, wtedy Gothic 3 ujrzał światło dzienne, na większości komputerów przeogromne lagi, ścinki lub gra w ogóle nie chciała się uruchomić. Tym, którym chodziło - to miernie, lecz nawet dzisiaj po 11 latach i z wgranymi wszystkimi możliwymi patchami łatającymi tysiące błędów i optymalizujące grę ta dalej potrafi skoczyć z 60 klatek do 18. Mi osobiście takie coś nie sprawia problemu pod warunkiem, że wiem, że gra musi coś załadować, a uwierzcie że do wczytywania miała przepotężny żyjący piękny świat. Jedynym problemem jaki mnie denerwował to render distance, lecz z czasem dalo się przyzwyczaić. I po tych 11 latach od jednego z pierwszych włączeń Gothica 3 grafika dalej wyglądała imponująco. I jak dla mnie przegoniła całą generację ówczesnych gier pod względem grafiki. Jak już wspomniałem ten świat żyje. Żyje i jeszcze raz żyje, nieważne gdzie by się weszło czy zaszło zawsze znajdzie się nawet głupia jaszczurka czy wąż wijący się po trawie. Niektóre zwierzęta same walczą ze sobą co również oddaje ciutkę realizmu. Pod aspektami graficznymi i tym co utrzymało kapkę realizmu należą się piraniom brawa, że podołali pociągnąć nawet małe ukryte smaczki pod naciskiem wydawców i doprowadzić je do takiego stanu, że miód leje się na serduszko gdy takie coś zobacyzmy.

A teraz przejdźmy do części fabularnej... No cóż. Nie jest to pierwsza część ani nie była drugą pod względem fabuły. Historia jest jaka jest i wierzę, że gdyby nie wydawcy to dewelepoerzy na 100% jeszcze coś dodali. Historia opiera się na tym, że trwa wojna bogów. Bracia Innos i Beliar toczą wojnę, a najmłodszy z nich Adanos chce aby nastał pokój i tworzy pięć boskich artefaktów. Pomioty Beliara jakimi są orkowie podbijają Myrtanę i oblegają stolicę - Vengard. Prowadzą wykopaliska na terenie pustyń wokół świątyń pradawnych, w których ukrtye są rzekome artefakty. Oczywiście jak to Bezi czy też Podejmujący Decyzje wygrywa wszystkie walki, niektóre cięższe, a niektóre mniej. Po trupach wchodzi na szczyt i zdobywa te pięć artefaktów, staje się najlepszym gladiatorem wojownikiem i kimkolwiek jeszcze by nie był w całym królestwie Myrtany jak i w innych krainach. Wtedy staje przed wyborem, którą ścieżkę obrać, Innosa, Beliara czy Adanosa. Na czym one polegają? Ścieżka załóżmy Innosa zakłada, że po odnalezieniu wszystkich artefaktów Adanosa zgłosimy się do króla Rhobara II i ten da nam swój kostur. Pójdziemy do jaskini oświecenia i "złożymy w ofierze" tak jakby te artefakty. Innos da nam część swojej mocy, zabijemy wybrańca Beliara w Varancie i w sumie tyle. Innos będzie rządzić, analogiczne wydarzenia jeśli obierzemy ścieżkę Beliara. Kierunek, w którym udamy się krocząć drogą Adanosa jest nieco inna i faktycznie kończy wojnę w krainie (na jakiś czas). Po zebraniu owych artefaktów udajemy się do starego przyjaciela Xardasa i zleca nam zniszczenie ich w piecu w kopalni rudy. Po zniszczeniu wracamy i spierdalamy przez pół krainy razem z nim zabijając po drodze kilku orków czy jakieś inne wilki. Biegniemy tak z 10 minut jak nie dłużej i na koniec klikamy na skałę, w której jest portal do nieznanych krain i grą się kurwa mać kończy. Tak beznadziejnego zakończenia nigdy nie doświadczyłem jak w tej grze. Zawiodłem się strasznie, że jest taka krótka i koniec jest taki płytki, koksiłem postać do granic możliwości z myślą o walce z jakimś potężnym stworem czy nawet z którymś z bogów, a sobie po prostu bohater zniknął w skale. Taki potencjał niewykorzystany, jest mi bardzo przykro z tego powodu, aczkolwiek dalej będę przy wersji, że to przez nacisk ze strony wydawców i spieszyli się aby chociaż historia miała jakiekolwiek zakończenie.

Ogólnie grę polecam, ale nie polecam jej kończyć, bo odechce się później grać, a eksploracja i zwiedzanie świata stanowi sens tej gry. Wiadomo, że Gothic był protoplastą zadań typu "przynieś, oddaj, zabij", lecz dalej daje to jakąś satysfakcję z wykonania questa. System walki mógłby być lepszy, ale da się przyzwyczaić.

Gra 7/10. Pozdrawiam tych, którzy tu dotarli.

Od dawna czaiłem się na zakup tej części. Grałem dawno dawno temu i wspomnienia były cudowne. Odświeżenie, czy też pierwsze włączenie takiej gry to obowiązek każdego fana gier strategicznych. Gra umie postawić wyzwanie na wyższych poziomach trudności, a AI potrafi trollować jeśli chodzi o zabawkę kto kogo pierwszy zaatakuje. Gra jest niezwykle przyjemna - w rozgrywce jak i obsłudze. Proste rozwiązania najlepsze, od zawsze. Grafika dalej potrafi zrobić dobre wrażenie jak na taką można już powiedzieć starszą grę. Również jest niezwykle przyjemna dla oka. Wątek fabularny opiera się na wygnaniu demonów ze świata grając przy tym rasami takimi jak necropolis, orkowie i pierdolonymi chujami na słoniach, których osobiście nienawidzę. Oczywiście jest to dodatek do gry "Dzikie Hordy" tłumacząc na język polski o ile się nie mylę. Dodaje on trzecie ulepszenie dla naszych armii (niekiedy całkowicie można nie zauważyć różnicy). Gra jest w języku angielskim w "fabrycznym" wydaniu, aczkolwiek wydaje mi się, że osoba z opanowanym angielskim na poziomie podstawowym zrozumie przynajmniej 80% tego o czym jest tam gadane. Gra nie zawiodła i tym razem, jedna z lepszych części całej serii HoMM. Polecam każdemu. 10/10 m8