Condottierè の最近のレビュー

Total War Faraon
Dziwnie mi się takie słowa pisze o gry ze znakomitej serii gier Total War, jednak gra jest bardzo słaba. Creative Assembly wydało niedopracowany produkt, i to jeszcze w atmosferze skandalu, wywołanego zwlekaniem z rozwojem dużo lepszej gry Total War WARHAMMER III, co finalnie zakończyło się konfliktem między community tejże gry, a deweloperami. Jest źle, bo w Faraona gra garstka graczy, zaś w grę ROME2 Total War gra kilka razy więcej graczy. Mówimy tu o tytule wydanym w 2013 roku... Zaś w stosunku do trzeciej części trylogii osadzonej w świecie wykreowanym przez Games Workshop dzieli przepaść. 38 tysięcy graczy grających w TWWH3 miażdżąco przygniata liczbę tych osób , które grają w Faraona

A zatem Thrones of Decay wreszcie wyszło. Warto skreślić kilka słów na temat ostatniej sytuacji.
Thrones of Decay miało wyjść pod koniec zeszłego. Wyszło jednak na to, że ToD pojawił się dopiero kilka dni temu. Przez cały ten czas zastanawiałem się jaka będzie rozgrywka w tym dlc. Miałem bowiem w pamięci, że Shadows of Change początkowo nie spełniało oczekiwań ani moich ani innych graczy. CA przesunęło datę premiery. I wygląda na to, że była to dobra decyzja. Piszę może na wyrost. Jednak to nowe dlc i wszystko wokół niego wydaje się być punktem zwrotnym po trudnym okresie trzeciej części. CA spełniło prośby graczy; wydaje się też, że mimo ostrych cięć kadrowych, które miały miejsce w ostatnim czasie, Thrones of Decay może być uważane za zwiastun jakiejś zmiany na lepsze. Wiadomo, jedno jaskółka wiosny nie czyni, ale to dlc wreszcie jest potężnym krokiem naprzód w stronę tego czym ta gra ma być, tj. godnym zwieńczeniem trylogii osadzonej w uniwersum Warhammer Fantasy. Ale dość ogólników, przejdźmy do meritum.
Elspeth von Draken, Mroczna Pani z Nuln jest częścią tego dlc, wydanego już w nowej formule. Grałem kilka godzin i nie pamiętam już kiedy rozgrywka w Total War WARHMAMMER III sprawiała mi tyle radości. Dostaliśmy potężną postać, jedną z największych z tego uniwersum, dodaną do ulubionej frakcji graczy. Sam co prawda do tej pory głównie grałem Katajem, ale teraz to się może zmienić. Dostajemy teraz ciekawą propozycję rozgrywki, osadzonej w Starym Świecie, zgodną zresztą z lore świata. Jak Miao Ying, która ma znacznik zalecanej pierwszej kampanii, ma multum silnych wrogów, tak Elspeth ma trochę więcej luzu, ale też ma potężnych i ciekawych przeciwników, z którymi trudno o nudę. Jest to w dodatku jedna z ulubionych postaci szerokiego community Warhammer Fantasy Battles, więc tym bardziej wzbudziła moje zainteresowanie (ono jest też z innych powodów, o których nie będę się tutaj rozpisywać ;) ). Warto powiedzieć o ciekawych mechanikach - Imperialna Szkoła Artylerii i Ogrody Morra. Szkoła Artylerii wymaga schematów, które dostajemy po bitwach. Możemy za ich pomocą ulepszać jednostki, a po pewnym czasie, kiedy spełnimy określone wymagania, dostajemy możliwych werbunku potężnych jednostek ametystowych. Stanowią one iście genialne połączenie potęgi prochu strzelniczego z magią Elspeth, która do najsłabszych nie należy. Nowe jednostki sieją spustoszenie na polu bitwy, miażdżąc wrogów Dzieci Sigmara.
Ogrody Morra służą Cmentarnej Róży do przemieszczania się między miastami Imperium, które nie są wobec niej wrogie. One zapewniają nam różnorakie bonusy i jednostki.
Wypada skończyć tą recenzję oceną 10/10
(ocena trochę na wyrost, ale jest o niebo lepiej w porównaniu z premierą Shadows of Change)
pozdrawiam
Condotta

Solidna gra. Co prawda grałem tylko 41 minut, ale mogę powiedzieć, że gra wydaje się być dobrym city builderem, godnym uwagi. Wypada powiedzieć, że gra co prawda na razie jest we wczesnym dostępie, ale jak na ten etap jest dobrze.
EDIT:
Po 16 godzinach gry stwierdzam (na trybie Rozwój), że gra wydaje się być dosyć realistyczna jeśli chodzi o immersję przedstawionego krajobrazu. Krajobraz do złudzenia przypomina średniowieczną Frankonię i rejon Czech. Budynki są realistyczne, i prezentują się pięknie.
A skoro jesteśmy przy grafice to wypada wspomnieć o świetnej optymalizacji, skoro gra gra działa dobrze na wysokich ustawieniach na mojej budżetowej karcie graficznej (GTX 1650 Low Profile).

Gra bardzo dobra. Świat bardzo ciekawy i dość unikalny. Powiem szczerze, że sama gra zrobiła na mnie wrażenie takiej, w której można spędzić i 1 000 godzin, i dalej nie będzie się nudzić. No i rzecz najważniejsza (z dystansem :P) - można tworzyć waifu! 10/10 XD

Powiem tak, jestem, zawiedziony
jako fan serii Total War WARHAMMER i frakcji Kataju (a w szczególności Burzowej Smoczycy :) ), liczyłem, że to dlc zrewolucjonizuje rozgrywkę tą frakcją. Niestety, jedyne co udało się temu dlc zrewolucjonizować to cena i konflikty graczy z deweloperami. Szkoda patrzeć na to co dzieje się z CA, ale przejdźmy do meritum. Widać cięcia kosztów na przykładzie zespołu od DLC, skoro obecna zawartość jest znacznie mniejsza od tej oferowanej przez poprzednie dlc, które może i nie były jakoś super tanie, ale oferowały jakość adekwatną do ceny. Żeby nie było - same koncepty głównych kampanii, jednostki i nowe mechaniki unikalne dla tych nowych frakcji są ciekawe, ale to wciąż za mało w ilości by dać pozytywną recenzję. Ocena: 3/10
Liczę, że wkrótce CA pozbiera się i gra będzie już tylko lepsza.
Pozdrawiam
Condotta

The snail is greedy. Its not even P2W it's P2P. Fix your economy.

Nadszedł i dzień dzisiejszy.
Total War: Warhammer III miał być godnym zwieńczeniem trylogii. Początkowo jednak wielki potencjał, jaki gra posiada, przysłaniały wielkie błędy. Wiele z nich naprawiono, wiele z nich jest w drodze do bycia naprawionymi.
Gra oferowała nam na początku kampanię Królestw Chaosu, która jest delikatnie mówiąc... słaba i po prostu źle zrobiona. Dziś jednak można powiedzieć, że zaczyna się nowy, dużo lepszy okres dla tej gry, bowiem wychodzi wyczekiwane Immortal Empires. I tu sięgamy meritum tej recenzji - jest w miarę dobrze. Dla mnie jednak są istotne mankamenty związane z frakcją Kataju. Per primo - piechota do walki w zwarciu Kataju jest bardzo słaba, w kontraście do dobrych jednostek strzeleckich, potężnej magii i potęgi katajskich smoków. Per secundo - mniejsze frakcje Kataju to na razie mięso armatnie i nie mają szans z LL przeciwników jeśli nie gra się Miao lub Zhao. Kampania Kataju jako Miao Ying w IE na ten moment nie sprawia wielkich trudności - i dobrze! W obecnej formie gra realizuje swój potencjał i idzie w dobrym kierunku. Z czystym sercem polecił bym grę komuś nowemu, choć oczywiście zachęcałbym do kupna wszystkich DLC, by móc grać na całej mapie.
Po ponad roku muszę powiedzieć, że jestem zawiedziony obrotem spraw, zwłaszcza cenami dlc i ich stosunkiem do oferowanej zawartości. To jeszcze da się wytłumaczyć kiepskimi rokowaniami finansowymi CA, ale grożenie zaprzestaniem wspierania gry jest no... ten tego... Liczę, że CA stanie na nogi i prace nad grą ponownie ruszą w pełnym wymiarze.

ta gra to czyste złoto. Jedna z najlepszych gier w jakie grałem. Kto jest fanem RPG i miłośnikiem średniowiecza musi koniecznie zagrać w tą grę !

Naleśniki to danie łatwe do przyrządzenia i lubiane niemal przez wszystkich. Całą tajemnicą udanych naleśników są placuszki cieniutkie i elastyczne. ich wypełnienie ulubionym farszem to już kwestia naszych upodobań. Jak zrobić cienkie i pyszne naleśniki? Oto przepis na idealne ciasto naleśnikowe.

Składniki
2 szklanki mleka
1 szklanka wody
2 jajka
2 szklanki mąki
4 łyżki oleju
szczypta soli

Przygotowanie krok po kroku:

Wszystkie składniki na ciasto naleśnikowe zmiksować, pozostawić ciasto na 30 minut, żeby dojrzało. Po tym czasie ciasto powinno mieć konsystencję gęstej śmietany.

Patelnię (najlepiej taką przeznaczoną do smażenia naleśników, z niskimi brzegami) rozgrzać. Posmarować cienko olejem – używając do tego silikonowego pędzelka. Można też pocierać patelnię kawałkiem słoniny nadzianym na widelec.

Na patelnię wylewać ciasto naleśnikowe i rozprowadzać je, poruszając patelnią okrężnymi ruchami. Naleśniki powinny być cienkie i elastyczne.

Obrócić naleśnik (podrzucając, co wymaga sporej wprawy, lub używając talerza czy pokrywki). Po lekkim zrumienieniu z obu stron naleśnik odkładać na talerz.

Po lekkim przestudzeniu naleśniki nadziewamy przygotowanym wcześniej farszem. Nadziane naleśniki można ponownie podsmażyć.

Przepis na budyń czekoladowy:

Czas przygotowania: 10 minut
Czas gotowania: 6 minut
Liczba porcji: 700 ml budyniu

Składniki:

2 szklanki mleka - 500 ml
2 łyżki cukru
2 żółtka jajek
3 łyżki skrobi ziemniaczanej
tabliczka gorzkiej czekolady - 100 g

Szklanka ma u mnie pojemność 250 ml.
Kalorie policzone zostały z użyciem mleka pełnotłustego oraz czekolady gorzkiej 60 %, ale bez dodatków smakowych typu: pianki, wiórki kokosowe, kawałki czekolady.

Aby zrobić domowy budyń czekoladowy zawsze wybieram mleko pełnotłuste. Możesz oczywiście sięgnąć też po mleko odtłuszczone. Wybór należy do Ciebie.

Jeśli zaś chodzi o gorzką czekoladę, to wybierz czekoladę wysokiej jakości, minimum 60 %. Im więcej miazgi kakaowej, tym lepiej. Zwróć uwagę na to, że im więcej procent miazgi, tym mniej cukru w czekoladzie. Czekoladę można zastąpić kakao w proszku. Zamiast czekolady dajesz wówczas 4 pełne łyżki kakao oraz o jedną łyżkę cukru więcej.

Domowy budyń czekoladowy to jeden z szybszych i pyszniejszych deserów zarówno dla dzieci, jak i dorosłych łasuchów.