Εγκατάσταση Steam
Σύνδεση
|
Γλώσσα
简体中文 (Απλοποιημένα κινεζικά)
繁體中文 (Παραδοσιακά κινεζικά)
日本語 (Ιαπωνικά)
한국어 (Κορεατικά)
ไทย (Ταϊλανδικά)
Български (Βουλγαρικά)
Čeština (Τσεχικά)
Dansk (Δανικά)
Deutsch (Γερμανικά)
English (Αγγλικά)
Español – España (Ισπανικά – Ισπανία)
Español – Latinoamérica (Ισπανικά – Λατινική Αμερική)
Français (Γαλλικά)
Italiano (Ιταλικά)
Bahasa Indonesia (Ινδονησιακά)
Magyar (Ουγγρικά)
Nederlands (Ολλανδικά)
Norsk (Νορβηγικά)
Polski (Πολωνικά)
Português (Πορτογαλικά – Πορτογαλία)
Português – Brasil (Πορτογαλικά – Βραζιλία)
Română (Ρουμανικά)
Русский (Ρωσικά)
Suomi (Φινλανδικά)
Svenska (Σουηδικά)
Türkçe (Τουρκικά)
Tiếng Việt (Βιετναμικά)
Українська (Ουκρανικά)
Αναφορά προβλήματος μετάφρασης
If you are a beautiful strong Mujahideen, someone will put this in your comments.
╚═════════════════لَا إِلٰهَ إِلَّا الله مُحَمَّدٌ رَسُولُ الله══════════════════╝
I literally dumped thousands of hours into CS and neglected everything and everyone in my life. My parents knew I had an addiction but wouldn't say anything because I feel like they thought it would hurt me somehow. I contemplated dropping out to pursue CS and really believed I was the next up and coming pro.
I failed all of my classes and had to take repeated summer courses just to graduate with a terrible GPA. What really honestly got me out of my slump was graduating and coming to terms with not being able to get into college because my grades were so terrible. So I ended up joining the military and that really cut my CS addiction off not having time to play.
Always remember that there is a light at the end of the tunnel and sometimes things seem dark and impossible to get over, but there is always hope.