Nylige anmeldelser av sakulta

iyi düşünülmüş ancak becerilememiş, oynanışı çok kötü, hantal ve aşırı tekrarlı. orta tuşun ekmeği bölmeye yaradığını, margarinin nasıl sürüldüğünü anlamaya imkan yok. kontrollere bakmak da çok sonradan aklıma geldi.
tarif notu da aynı şekilde.

TUTORIALA GEREK YOK, ilk tostu yaparken dükkanı açmadan önce yönettiğimiz karakterin monologu eşliğinde tostların nasıl yapılacağı adım adım altyazılarla beraber gösterilmeli. mesela bu tostu müşteri için değil, karakter kendi için yapıyor olsun. kendi kendine "canım sucuklu çekti iki dakikada yapıp işimin başına geçeyim" şeklinde bir monologla.
örneğin: "önce ekmeği bi böleyim (ekmeği bölmek için orta tuşa bas)".
bu halledildi diyelim. sürekli aynı siparişlerin gelmesi ve oyunun monotonluğu gerçekten can sıkıcı. doğru siparişi vermeme rağmen almadan giden müşteriler de cabası. kesinlikle oynanabilir bir halde değil fakat atmosferi müthiş oluşturulmuş, üzerinde yoğun uğraş olduğu da belli. fikir olarak da çok güzel.
bu halde çıkmamalıydı, tamamlanmış bir oyun değil. gerçekten düzeltilirse incelememi olumluya çevireceğim

edit: oyuna 2. bir şans verip oynamayı denedim, 2-3 gün güzelce ilerledim hikayede de gelişmeler yaşandı. hantal oynanışına rağmen atmosferiyle cezbediyordu. ama sanırım 28 ağustosta bir bug ile karşılaştım. kepengi kaldırıp iş gününü başlattığımda hemen sona eriyordu. "end work day" yazan bir bug kutucuğu çıktı. birkaç gün bu şekilde ilerlettim, en sonunda kapattım. ekran görüntüsünü de yükledim.
dediğim gibi, oyun bitmeden çıkarılmış ve düzgün bir test yapılmamış. üçüncü şansı da hak ediyor, ama gerçekten bu kadar güzelliği ancak bu kadar boka çevirebilirdiniz. keşke biraz daha uğraşıp çıkarsaydınız.

spoiler içerir
GTA4'ün Revenge ve Deal adında iki finali var. doğru olan ve üzerine düşülen final Deal'dır, ancak rockstar bu müthiş finalin ağzına sıçmıştır, nasıl yapmıştır? size bunu anlatacağım.

Niko, Pegorino ve Dimitri ile son bir iş yapmak üzeredir. Ancak kafasında intikamını alıp (Dimitri'yi öldürüp), anlaşmayı bozup bu işlerden elini ayağını çekmekle, son işini yapıp parasını kazanmak arasında gidip gelmektedir. Bu esnada Niko, hayatında en önem verdiği iki kişiye danışır. Biri Roman, biri Kate.
Kate, Niko'ya anlaşmayı boşvermesini tavsiye eder. Roman ise anlaşmayı yapıp parayı kazanmasını ve bu işlerden kurtulmasını tavsiye eder. Bu noktada Niko'yu iki gelecek bekler:

Niko, anlaşmayı bozar. Dimitri'yi öldürür. Pegorino'ya da ihanet etmiş olur. Karanlık işlerden kurtulduğunu zanneder. Ardından Roman'ın düğününe gider. Kiliseden çıktıklarında Pegorino bir arabayla belirir ve ateş açar. Kate, bu saldırı sonucu ölür. Ardından Niko, Jacob ve Roman ile birlikte Pegorino'yu öldürür ve oyun biter.

Niko, anlaşmayı yapar ve parasını alır. Ardından Roman'ın düğününe gider. Kiliseden çıktıklarında bir tetikçi Niko'ya arkadan yaklaşır, tabancasını dayamak üzereyken kulağına şu sözleri söyler: 'Niko Bellic, Dimitri Rascalov'dan bir hediye.'. Tetikçi ve Niko arasında bir arbede yaşanır ve o esnada silah 3 kez ateşlenir. İlk 2 ateşi tetikçi, 3. ateşi Niko patlatır. 1. mermi Roman'a, 2. mermi havaya, 3. mermi tetikçiye gider. Roman ve tetikçi ölür. Ardından Niko, Jacob ile beraber Dimitri'nin peşine düşer. Uzun bir kovalamaca esnasında Niko, Dimitri'yi Pegorino'yu öldürürken görür, ve hikayenin sonunda Niko, Dimitri'yi yakalar ve öldürür.
İki ölüm de bir cut-scene ile gösterilir. Mekan aynıdır. Birinde Pegorino, birinde Dimitri ölür. Deal Ending'i, Revenge Ending'den daha özel kılan en önemli şey ise, bu ölüm sahnesinin ardından ekstra bir cutscene daha içermesidir.

Dimitri'nin öldüğü cutscene yağmur sesiyle biter, ekran kararır. Karanlık görüntüdeki yağmur seslerine GTA4'ün efsane müziğinin acıklı piyano versiyonu eşlik ederken ekstra cutscene başlar. Cutscene boyunca kapalı havadaki Liberty City manzaralarını izler, efsane müziği dinleriz. Bunun üstüne, Niko'nun, Roman'ın ölümünün ardından yakınlarıyla yaptığı telefon konuşmalarına şahit oluruz.
İlk konuşma Roman'ın en yakın arkadaşı Brucie iledir. Üzüntülerini dile getirir, Roman'ı kast ederek 'Hantal herif bizi bıraktı.' der. Niko bırakmadığını, kendilerinden koparıldığını ve asla geri dönemeyeceğini söyler. Aynı esnada Roman ile Niko'nun çerçeveletilmiş resmini görürüz. Ardından Niko, Roman'ın eşi Mallorie'yi arar ve Roman'ı öldürenleri öldürdüğünü haber eder. Mallorie bunun Roman'ı geri getirmeyeceğini, Roman'ın asla oğluyla tanışamayacağını söyler. Niko bunu duyunca şaşırır ve 'Oğlu mu?' diye tepki verir. Mallorie, Roman'dan hamile olduğunu söyler. Niko, Mallorie'ye oğlunun asla hiçbir şey hakkında zorlanmayacağını söyleyerek ilgileneceğini ima eder. Mallorie teşekkür eder, deneyeceğini bildiğini ama babasız bir çocuğun zorlanacağı çok şeyi olduğunu söyler.
Ve son konuşma Kate iledir. Tedirgin bir sesle çok üzgün olduğunu söyler. Niko da üzüntüsünü belirtir. Kate, eğer olaylar hakkında konuşmak isterse, hatta ne isterse, sadece arkadaşlık isterse bile yapabileceğini söylerken Niko 'Roman'ı istiyorum.' der. Kate, Niko'ya bunun kendisini mahvetmesine izin vermemesi gerektiğini söyler ve birlikte bir çözüm denemeyi rica eder. Niko 'belki' der, yapılması gereken daha önemli işlerin olduğunu söyler ve telefonu kapatır. Bu konuşmanın ardından, Niko'nun Liberty City'ye ilk adımını attığı limanı izleriz. Bütün hikayenin başladığı, Roman'ın arabasına bindiğimiz yeri. Müzik de sahneyle beraber sona ererken Niko kendi kendine şu cümleyi söyler:
"Demek ki rüyanın hissettirdiği şey bu. Bu, arzuladığımız zafer."
(GTA 4 - Final Mission / Deal Ending - A Revenger's Tragedy (1080p) isimli youtube videosundan bu ek sahneyi izleyebilirsiniz, ek sahne 16:42'de başlıyor)

Bildiğiniz gibi oyunun esas kahramanı (Niko) ve esas kötüsü (Dimitri) vardır. Bu karakterler çok ince yazılmıştır. Dimitri, oyun boyunca her evrede ortaya çıkıp Niko'nun işlerini zorlaştırır.
Oyunun en başlarında Niko'yla çalışmaya başlayan Dimitri, Niko'ya ihanet edip evini ve işyerini kundaklatarak savaşı başlatmıştır. Bundan evvel Dimitri, Niko'nun Liberty City'den önceki hayatından düşmanı olan Bulgarin ile ortaklaşıp Niko'yu öldürmeye çalışır. Kurtulsa da peşini asla bırakmaz, ilerlerde iş Roman'ı kaçırmaya kadar gider.
Roman ise oyun boyunca Niko'nun beraber yaşadığı, mücadele verdiği, koruduğu kuzenidir. Sürekli gözümüzün önünde olması, şapşal, komik olması ve iletişimimizin hiç kopmamasıyla oyuncuyla kuvvetli bir bağ kurar. Daima Niko'nun düşmanlarının, Dimitri'nin hedefindedir. Kendisi Niko için olabilecek en büyük ve acı kayıptır.
Kate çok sonraları tanıştığımız, sadece cutscenelerde gördüğümüz biridir. Ne oyuncuyla, ne de Niko'yla sağlam bir duygusal bağı kurulamamıştır.
Dolayısıyla, Revenge Ending'de Kate'in kurban Pegorino'nun baş villian olmasını değerlendirirsek, Deal Ending'e göre çok daha etkisiz bir finaldir. [/spoiler]
Her şeyin üstüne Deal Ending için böyle müthiş bir cutscene ve bu cutscene'e özel bir müzik tasarlanmışsa, aslında buna yani Deal Ending'e gerçek son dememiz gerekir, değil mi?

Ekstra Cutscene, yıllar evvel oyundan kaldırıldı. Cutscene'deki telefon konuşmaları oyun bittikten sonra oyun içi aramalar olarak koyuldu.
GTA5'te Jimmy karakterinin laptopunda Niko'nun life invader profili bulunuyor ve profilinde Roman ekli, ayrıca Roman'ın doğum gününü kutladığı bir post paylaşmış. Yani, Revenge Ending canon (esas) alınmış.

GTA4, motoruyla, oynanışıyla, grafikleriyle çağ açmasının yanı sıra, bu kadar çarpıcı bir hikayeyi başarıyla anlatabilmesiyle de bir efsanedir. Benim nezdimde hala en içselleştiğim, en bağlandığım oyun senaryosudur. Fakat oyun firmaları o kadar paragözdür ki, yaptıklarının manevi değerini unutup maddiyat için maneviyatın içine sıçmaktan çekinmezler. Bunu yaparlar ve çoğunluk şikayetçi olmaz. Çünkü farkındalık her zaman azınlıklara mahsustur.
Okuduğunuz için teşekkürler.

fiyatlar normale güncelleninceye kadar tüm Activision oyunlarına yönelik incelemelerinin olumsuza çevrilmesi lazımdır.
oyunu çok uygun bir fiyata steam harici bir siteden key olarak aldım. eski cod oyunlarını başka storelardan çok uygun fiyatlara (olması gerektiği gibi) alabiliyosunuz.
artık tüm dünyanın oynamış olduğu, benim de hayatımda kendime ait ilk bilgisayarımda oynadığım oyunlardan biri olan cod2'ye olumsuz inceleme bırakmaktan hüsran duyuyorum. ancak bu fiyatlar aşırı orospu çocukluğudur. neredeyse çeyrek asır önce çıkmış olan bir oyun $20'a satılamaz. BU FİYATLAR KORSANA TEŞVİKTİR

ubisoft allahın belası bir şirkettir.
oyuna girmek için ubisoft connect'ten bağlanmanız lazım. bu gayet doğal, zaten çoğu büyük yayıncı firma kendi başlatıcısını kullanır. EA, Epic Games bunu Steam kullanıcılarının hesaplarını kendi başlatıcılarına linkleyerek, yani Steam'den oyunu başlattığınızda otomatik olarak diğer yayıncı başlatıcısının oyunla beraber açılmasını sağlayarak yapar.
bazı şirketlerse, bu işi resmen siktir eder. bunu GTA4'ü 2010'lu yıllarda Steam'den alan kitle bilir. Bu kitle içerisinde biri olarak, Windowslive Launcher ve Rockstar Launcher boklarıyla az cebelleşmedim. Bu olay günümüzde düzeltildi.
ubisoftun başlatıcısı da aşağı yukarı aynı. başlatıcıya "bu giriş bilgilerini hatırla" ifadesini tikleyerek girmeme rağmen, aynı gün tekrardan oyuna Steam'den giriş yapmaya çalıştığımda ubisoft connect girişi açıldı. bilgilerimi girip tekrar tiki işaretledim, şifremi kabul etmedi. birkaç defa tekrar girdim sonuç aynıydı. mailden gidip şifremi değiştirdim, tekrar giriş yapmaya çalıştığımda "çok fazla denemeden dolayı giriş bloke edildi, sonra tekrar dene" uyarısını aldım.
şimdiyse bekliyorum, beklerken bu incelemeyi yazıyorum.
oyuna gelirsek, oynanış olarak 2004'ün GTA San Andreas'ından hiçbir artısı yok -belki eksisi vardır-. hiçbir yenilikçi özelliğe sahip değil, dümdüz araç sürme oyunu. devasa bir haritanın içinde bombok bir oynanışla bunaltıcı dakikalara hazır olun.
üstelik sadece 80cent.
edit: ubisoft connect'e giriş yaptım, ve link steam account karşıma çıktı. ilk girişimde karşıma çıkmamış olmasından ve beni dakikalarca uğraştırmış olmasından ve hala bok gibi bir oynanışı olmasından ötürü tavsiye etmiyorum.

never gets old

nie beğenmedinizla bunu iyi olmuş

Eskişehirsporumuzu BAL'dan hakettiği yere, süper lige çıkarıp, galatasarayın, kahpe bizansın elinden ziraat türkiye kupasını aldım. avrupa liginde bayrağımızı en iyi şekilde dalgalandırmayı hedeflerken ingiltere devleri chelsea ve watford genç yeteneklerimi elimden aldı. kasımpaşa'dan, düsseldorf'tan, beşiktaş'tan iş teklifleri aldım. ama kabul etmedim, Eskişehirspor'u satmadım.
Avrupada lig aşamasını geçemeden elendik. kulübün 8m€'luk borcunu tamamen ödemenin gururunu yaşarken, bölgesel amatör lig'den zirveye taşıdığım Eskişehirspor'un taraftarları yeni getirdiğim birkaç oyuncunun performansı düşük diye bana sövüyordu. yönetim ise maaş bütçesini aştığım için beni başarısız görüyordu.
işte hayat budur. bunun özetidir. ne yaparsan yap beğenmezler. gözü aç olanı doyuramazsın.
eyvallah Kahpeşehir, eyvallah.

özenle geliştirilirse ulusal çapta ciddi başarıya ulaşabilir potansiyeli var
-parti isimleri copyright konusunda, mobilde bu tarz birkaç oyun var gerçek parti isimlerini kullanan duruma göre gerçekçileştirmek iyi olur
-yaratıcılığı kısıtlama, parti lideri ismi niye yazılamasın
-oynanışta çeşitlilik geliştirilmeli
-kullanılan harita göze hitap etmiyor, özenli ve detaylı bi harita değişikliği gerek
yerelde çok ilgi çekeceğini ve oynanacağını düşünüyorum, başarılı geliştirilirse çok beğeni alır. anahtarlarınız, özen hırs ve çalışkanlık

intel pentiumlu bilgisayarı osurta osurta oynuyom nasıl açtı bunu herkes şaşkın arada çöküyo ama yinede müthiş bişey

oyun başında yapılan seçimlerin hiçbir etkisi yok, boşu boşuna vakit harcatıyor, neyi seçerseniz seçin aynı hikayeyi ve aynı oyunu oynuyorsunuz
IGN'deki dangalak bu seçimler için "Yaklaşık 10 ayrı soruya cevap veriyor, hikayemizin ana çatısını bunlara göre şekillendiriyorsunuz" demiş. eminim kendisi kılıçtarın adaylığını desteklemiştir
delilah ile iletişim kurarken seçtiğiniz diyaloglar hiçbir şeyi etkilemiyor, serbestlik illüzyonu yaratılmış
saatlerce kafanızı kurcalayan bütün gizem -ki hikayenin temeli bu- hiç ilgi çekici olmayan ve ipuçlarıyla tahmin edemeyeceğiniz saçma bi şeye bağlanıyor
güzel atmosfer ve hikaye de fikir olarak temelde güzel
hikayenin anlatımı, işleyişi, sizi seçiminiz varmış gibi hissetiriyor ama yok ve ilerledikçe bıkıyorsunuz, sonlara doğru bütün gizemin saçma bişeye bağlanması ile hayal kırıklığına uğrayıp baştan savma bi finale gidiyosunuz
bide incelemelere bakıp insanların bu oyunu başyapıt diye övmesine çıldırırız amk