Disco Elysium, 2019'un en öne çıkan RPG'si idi ve en çok öne çıkan oyunlardan biriydi. Oyun basınından yüksek puanlar ve ödüller aldı ve RPG severlerden de büyük beğeni topladı. Ve bence bu oyunu hakkını vererek oynamış her insan bu oyunun üzerine ne kadar kafa patlatılmış, detaylı, anlamlı ve sıra dışı bir oyun olduğunu rahatlıkla görebilir.

Oyunun hikayesi Revachol diye bir şehirde geçiyor, bir cinayeti çözmek için gönderilmiş bir polissiniz. Ama bu cinayeti çözmek o kadar da kolay olmayacaktır çünkü alkolik olduğundan dolayı bildiğiniz her şeyi unutmuşsunuzdur ve hem kendi geçmişiniz hem de adanın politik geçmişi peşinizi bırakmayacaktır. Daha fazla bilgi verip sizi bu dünyayı keşfetmekten alıkoymamak için böyle kısaca özetlemek istedim, çünkü hikayedeki ve lore'daki ilginç ve farklı detayları kendiniz okuyarak, NPC'ler ve çevreyle etkileşime geçerek öğrenmeniz çok daha keyif verici olacaktır. Her ne kadar günümüz dünyasında geçmiyor olsa da oldukça fazla günümüz dünyasındaki politik problemlere göndermeler yapan, derin ve aynı zamanda felsefi, düşündürücü, duygusal bir hikayesi var Disco Elysium'un.

Oyundaki diyaloglar bir RPG oyununda görebileceğiniz en farklı diyaloglar olabilir. Oldukça renkli ve kişilikli karakterler ve gerçekçi, inandırıcı diyalog yazımının üstüne, sizin belirlediğiniz kişilik özelliklerinizin kafanızın içinde belli durumlarda fikir belirtmesi gibi bir sistem eklenmiş ve bu oyundaki diyaloglardan alacağınız keyfi çok yükseltmiş. Çünkü bu özelliklerinizin de bir kişiliği var ve bu kişilikleri ekstrem konumda, yani olayları aşırı perspektiflerden yorumladıkları için kimi aşırı şiirsel, kimi aşırı otoriter, kimi ise aşırı aceleci davranıyor ve diyaloglara ayrı bir tat katıyor. Ayrıca bu özellikler pasif skill check olduklarından dolayı tekrar oynamalarda farklı karakterler oynamanız durumunda farklı diyaloglar deneyimleme şansınız çok ve bu tekrar oynanabilirliği de çok arttırıyor. Bunun üstüne çoğu zaman önem arz ettiğinizi hissettiren bolca diyalog seçeneği de mevcut, böylelikle oyunun çoğunda yapacağınız konuşma eylemi asla sıkıcılaşmıyor.

Önceki iki paragraftan anlayacağınız gibi oyunun yazımını çok beğendim. Hatta bu oyunun şu ana kadarki en iyi yazılmış oyunlardan biri olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim. Oyun bazen kendini interaktif bir kitap gibi hissettiriyor, kendine has edebi bir dili olan bir kitap gibi.

Oyun içi görüntülerden de anlayacağınız gibi oyunun onu sanki bir ressamın elinden çıkmış bir tabloymuş gibi hissettiren bir sanat dizaynı var. Realistik olmaktan çok, fırçayla çizilmiş gibi bir dünyası var ve bence bunun ana karakterimizin hikayesini destekleyici bir yanı var. Sanki bu dünyayı, onun allak bullak olmuş, kendini bile unutmuş, etrafını eskisi gibi algılayamayan karakterimizin gözlerinden görüyormuşuz gibi hissettiriyor. Ayrıca diyaloglar sırasında konuştuğumuz karakterlerin de portreleri, bu dizayna uygun bir şekilde çizilmiş. Açıkçası uzun zamandır gördüğüm en iyi sanat dizaynı bu oyunda. Oyunun müzikleri de aynı şekilde olağanüstü. Her bir parçayı oyun dışında dinlemek bile muazzam.

Oyunun sunumuna yaklaşımı da gerçekten örnek niteliğinde. Oyunda bazı yerlerde sanat dizaynı, müzikler ve diyaloglar öyle bir birleşiyor ki, size duyguları oldukça yoğun bir şekilde hissettiriyor. Bazen yapayalnız hissediyorsunuz, bazen çok üzülüyorsunuz, bazen ise tüyleriniz diken diken oluyor. Bunları sadece bu üçünün uyumuyla yapması bu oyunu benim için apayrı yere koyuyor.

Oyun olarak bakıldığında da gerçekten güçlü. Oyunun ana mekaniği olan konuşmanın zaten asla sıkıcılaşmadığından, her zaman tazeliğini koruduğundan bahsettim. Bunun üstüne gezilebilir alanda keşfedilecek fazlaca şey var, ayrıca bir RPG’den bekleyebileceğimiz gibi fazlaca yan görev mevcut. Ve yan görevleri de yapması ana görevler kadar eğlenceli. Şehri ve insanlarını daha fazla tanımak için birebirler. RPG olarak da oyun gayet güçlü, hem dediğim gibi pasif olarak, hem de aktif olarak karakterinizi nasıl yarattığınız oyun süresince oldukça etkili. Ayrıca skill checklerin başarısız olma durumunda bile oyunun sizi devam ettirmesi güzel bir eklenti, insanı denemeye davet ediyor. Oyun içinde kazanabildiğimiz perkler ise ilginç bir konsepte sahip. Düşünceleriniz üzerine yeterince kafa yorduğunuzda aktive oluyorlar ve belli statlerinizle ilgili gelişme sağlıyor. Oyunun genel konseptine oldukça uyumlu ve hoş bir sistem.

Oyunu çokça övdüm ama maalesef oyunun çok küçük iki kusuru var, fakat bunlar bence +’ların yanında neredeyse hiç önemli değil. Birincisi, oyunda bazen bir duvara tosluyorsunuz. İlginizi çeken neredeyse her şeyi yapmışsınız, ama bir görev var ki o akşam saatlerinden sonraki bir saatte gitmeniz gerekmektedir. Oyunda zaman genel RPG’lere oranla çok yavaş ilerliyor ve hayır, bekleme gibi bir opsiyonunuz da yok, ya da ben bulamadım. Bu yüzden bazen zaman geçirmek için çok da ilgimi çekmeyen kitapları okumak zorunda kaldım. (Fakat bu problem bu sene çıkacak büyük güncelleme ile çözülecek gibi, oyuna yapılacak daha fazla şey ekleyecekler ve büyük ihtimal onlar da kaliteli olurlar.) İkinci kötü yanı ise sonu biraz daha iyi olabilirdi gibi geliyor. Her ne kadar farklı sonuçlar alabilseniz de, ayırt edici o kadar da fazla şey yok. Bazı RPG’lerde olduğu gibi (mesela Fallout) oyunun sonundan sonra yaşananlar hakkında çok da uzun olmayan bir slayt gösterisi bile bu sorunu benim için rahatlıkla çözerdi.

Disco Elysium gerçekten insanın bu medyuma olan bakış açısını değiştiren bir deneyimdi. Bu oyun oyunların sanat olmasına en çok yaklaşmış oyunlardan biri benim için. Daha fazlasını Türkçe bir şekilde tekrar deneyimlemek için sabırsızlanıyorum. 4.9/5