Análises recentes de Onatimus

When will I be able to pet Cerberus?

Do not forget to pet Cerberus. (10/10)

Good pace, fast learning curve, fun interactions. Good option to have fun in your free time.

Erken Erişim muhabbetine DayZ'den beri alerjim olsa da Bannerlord için çok doğru bir tercih olmuş. Oyunun geliştirilecek ve düzeltilecek çok fazla yanı olmasına rağmen sizi ekrana kitliyor, derslere girmenize izin vermiyor, ödevlerinizi yaptırmıyor, işlerinizi bitirmenize engel oluyor. Bir oyundan başka ne isteyebilirsiniz?

Türdeşlerinin arasından kendine özgü farklarla sıyrılamayan basit bir masal bile kelimelerle arası çok iyi olan bir anlatıcının dilinde efsaneleşebilir. Polonyalı dostlarımız CD Projekt Red’in Thronebreaker ile bizlere sunduğu masal duyup duyabileceğiniz en farklı masal değil elbet ama Witcher evreninin kokusuyla ve seriyle özdeşleşen kusursuz hikaye anlatımıyla destansı bir maceraya dönüşüyor. Yazının sonunda söylemem gereken cümleleri bana baştan söyleten bu destansı mecaranın sahibi Thronebreaker’a gelin daha yakından bakalım.

-

Witcher oyunlarıyla az da olsa alakası olanların en azından ismini bildiği meşhur kart oyunu Gwent’in standalone versiyonu olan “Gwent: The Witcher Card Game” adlı oyunun single-player eklentisi olarak duyuruldu ilk defa Thronebreaker. Eklenti olması planlanan proje, geliştirme süreci devam ederken alınan kararlar sonucu kendi ayakları üzerinde duracak bir oyuna evrildi. Ana oynanış mekaniği olarak eklentisi olması planlanan oyundan anlaşılacağı gibi Gwent’i merkeze alan, oyun içinde aldığımız kararlara göre şekillenip sonuçlanan interaktif bir hikayeye sahip bir rol yapma oyunu olarak karşımıza çıkıyor Thronebreaker. Nilfgaard İmparatorluğunun işgal tehdidi altında kalan Kuzey Diyarlarının hükümdarlarından biri Lyria ve Rivia’nın kraliçesi Meve’i kontrol ettiğimiz bu ihanet, intikam ve bolca kan içeren destansı maceramızda bizlere Witcher evreninden tanıdık isimler eşlik ediyor.

İzometrik bir kameraya sahip oynanış sırasında hükümdarı olduğumuz Lyria ve Rivia dışında cücelerin diyarı Mahakam, yaşama isteğinizi söküp alacak bataklıklara sahip Angren ve halk arasında Siyah Olanlar diye anılan Nilfgaard İmparatorluğu tarafından yakıp yıkılan Aedirn’e konuk oluyoruz. Fareniz ile Meve’i hareket ettirip muazzam görselliğe sahip haritalardaki çeşitli noktalarla etkileşime geçerek hikayeye tanık oluyoruz. Haritanın çeşitli noktalarından topladığımız altın, odun ve asker olmak üzere üç kaynağa sahibiz oyun boyunca. Altın ve odun oyun içindeki tüm ödemelerimizde en önemli kaynaklarımız olurken, askerleri sadece kart üretirken ya da oyun boyunca karşımıza çıkan karar anlarında kullanıyoruz. Witcher 3: The Wild Hunt’ta olduğu gibi ana görevlerimiz dışında kararlarımızın oyunun ilerleyişine ve de sonuna etki edeceği olaylar “Points of Interest” başlığı altında haritaya serpiştirilmiş.

Haritada karşımıza çıkan ve oyunun üzerine temellendirildiği Gwent savaşlarını içeren bölümler ise “Battle” ve “Puzzle” olmak üzere ikiye ayırılmış. Battle bölümlerinde üç tur sonucu kazananın belli olduğu klasik Gwent düellolarında yeri geldiğinde insanlar yeri geldiğinde yaratıklar olmak üzere düşmanlarımıza karşı savaşıyoruz. Direkt olarak oyun ekranından ulaştığımız kampımızda şekillendirebildiğimiz kendi destemizi kullandığımız bu savaşlardan farklı olarak “Puzzle” bölümlerinde bölüm için özel tasarlanmış bir deste ile bize sunulan bulmacayı çözmeye çalışıyoruz. CD Projekt Red ekibi “Puzzle” bölümlerindeki yaratıcılık potansiyelini iyi kullanarak güzel içerikler koymuş ortaya. Çıldırmış ineklerle başınızın derde girdiği bölümlerden tutun, Gwent’in çeşitli muziplikler yaparak en büyük rakibi Hearthstone’a göz kırptığı bölümlere kadar gittikçe gidiyor bu bulmacalar.

Ana hikaye ve yan hikaye parçalarındaki Gwent savaşları da o bölümün şartlarına göre özel olarak kurgulanmış “Shortened Battle” olarak anılan tek turluk Gwent düelloları ile sınırlı tutulmuş birkaç bölüm dışında. En az iki tur sürme ihtimaline sahip Gwent düellolarının hikaye akışını engellemesinin önüne geçilirken ayrıca hikaye anlatımına da akıcılık katılmış. Bu düellolar sırası şahit olduğumuz diyaloglar da bu akıcılığı gayet güzel bir biçimde destekliyor.

-

Gerek kartlar gerek haritalar olsun Thronebreaker görsel olarak çok güzel bir sunum koyuyor önümüze. Diyarlar arası geçiş yaptığımız bölüm başlarında gözlerimizin önüne serilen Witcher evreni manzaraları hayranlık uyandırıcı. Karakter çizimleri ve bu çizimlere ustalıkla yedirilmiş animasyonların da bu manzaralardan aşağı kalır bir yanı yok. Karakterler arası diyaloglara şahit olup vereceğimiz cevapları seçtiğimiz sahneler bu muazzam karakter tasarımları sayesinde çok daha güzel bir deneyim vadediyor. Oyunun içinde bulunan önemli karakterlerin animasyonlu altın kartları başta olmak üzere kartların üzerinde yer alan artwork’ler de gayet başarılı. Oyunun görsel açıdan “daha iyi olabilirmiş” diyebileceğimiz yanları da var ne yazık ki. Düellolarımızı gerçekleştirdiğimiz savaş ekranları o sırada bulunduğumuz diyara göre az da olsa değişiyor olsa bile daha çeşitli tasarımlarla çeşitlendirilebilirmiş. Ayrıca her ne kadar dolaştığımız haritaların tasarımlarını oldukça beğensem de etrafımızdaki evi, köprü, kayalık gibi yapılar daha çeşitli şekillerde tasvir edilebilirmiş.

Görsel anlatımını her ne kadar kuvvetli bulsam da oyunun teknik açıdan birkaç kusuru var. Özellikle Nilfgaard subaylarıyla yaptığınız savaşlarda sıra düşmana gelince oyunda çok büyük fps düşüklükleri yaşadım. İnternette bunun benzerini yaşadığını iddia eden birçok oyuncu var. Buna benzer olarak haritada dolaşırken meydaa gelen anlık fps sorunları bazen sinir bozucu olabiliyor. Yakın zamanda birkaç güncelleme çıkarıldı CD Projekt Red tarafından ama o güncellemeler sonrası oyunu tekrar deneme şansım olmadı.

-

Her ne kadar eski tarz RYO dinamiklerine sahip bir oyun olsa da Thronebreaker’ın omurgası Gwent’ten oluşuyor ve bu da ne yazık ki oyunun ulaşabileceği oyuncu kitlesini ister istemez azaltıyor. Her ne kadar Witcher ya da RYO hayranı olsanız da kart oyunları size göre değilse Thronebreaker da size göre olmayacaktır. Gwent her ne kadar kendine has ve akıcı oynanış dinamiklerine sahip olsa da Thronebreaker gibi en vurucu yanı hikaye anlatışı olan bir oyuna tam entegre olamamış gibi. Gibi diyorum çünkü bu sorun Gwent savaşlarının dengesinin sağlanamamasından kaynaklanıyor. Oyunu en zor seviye olan “Bonebreaker”da oynamış olmama rağmen birkaç savaş dışında neredeyse hiçbir savaşta zorlanmadım ve de destemde büyük değişiklikler yapmaya gerek duymadım. Polonyalı arkadaşlarımız da bunun farkına varmışlar ki son çıkan güncelemellere bu denge sorununa el attılar. Dediğim gibi bu güncellemelerle deneme şansım olmadığı için yorum yapamayacağım.

Oyun Gwent’in dengesiz entegresinden kaynaklanan problemlerini ilk paragrafta söylediğim ders diye okutulması gereken hikaye anlatımıyla kapatmayı başarıyor bir şekilde. Oyunun başından sonuna kadar gerçekleşen olayları ve verdiğimiz kararlara göre meydana gelen sonuçları tek bir anlatıcının sesinden dinliyoruz. Güzel ve akıllıca hazırlanmış buram buram muhteşem Witcher evreni kokan diyaloglara da karakterlerin kendi seslerinden tanık oluyoruz. Seslendirmeler de diğer Witcher oyunlarındaki kalitesinden hiç ödün vermiyor. Hikayenin anlatılıp ilmek ilmek dokunduğu bu sahneler eski kafa RYO severler için biçilmiş kaftan. Meve’in üzerindeki yükü oyun boyunca iliklerimize kadar hissediyor ve bu ağır hisle vermek zorunda kaldığımız her ağır karardan önce yüz göz olmak zorunda kalıyoruz. Witcher evreninin saf iyi saf kötü tarzında olmayan “gri” seçeneklere sahip bu karar anları oldukça zekice tasarlanmış ve oyunun sonuna etkileri hiç de fena olmayan bir şekilde sunulmuş.

-

Birkaç teknik kusura ve oyun içi denge problemlerine sahip olsa da Thronebreaker, öve öve bitiremediğim hikaye anlatımı ve Gwent omurgası üzerine başarıyla yedirilmiş RYO elementleriyle son zamanların en başarılı oyunlarından. Kart oyunu kimliği yüzünden çok büyük bir kitleye ulaşamayacak olsa da eski tip RYO tutkunlarının kaçırmaması gereken bir yapım. Polonyalı arkadaşlarımız bizleri hayal kırıklığına uğratmamayı bir kez daha başarıyor ve “CD Projekt Red’den babam çıksa oynarım” tezimi bir muhteşem yapımla daha destekliyor. Gönül istiyor ki oyunun ismindeki “The Witcher Tales” uzantısı aynı türde episodik devam oyunlarının habercisi olsun. Buradan Polonya’ya doğru bağırıyorum: Lütfen!

9/10