Recensioni recenti di ★ Excal ★

Świetna gra. Przyjemna dla oka grafika, łatwa do ogarnięcia, ale wymagająca skupienia rozgrywka, ciekawe walki z bossami, jak i również ciekawie zaprojektowana mapa z różniącymi się od siebie lokacjami, z czego każda kolejna skrywa bardziej to wymagających przeciwników. Poza tym sam fakt, że tak dobra gra jest darmowa, jest zaskakujący. Myślę, że chętnie zapłaciłbym za ten tytuł, gdyż poziom wykonania jest po prostu niesamowity.

Jedyne, do czego mogę się przyczepić to fakt, że w zasadzie połowa ulepszeń jest praktycznie bezużyteczna. Myślę, że można by poszczególne z nich zamienić na jakieś lepsze :)

Ocena końcowa: 9,5/10. Jeśli masz wolny dłuższy wieczór, bądź chcesz zarwać nockę i przejść jakąś ciekawą grę na raz, to ten tytuł jest w sam raz dla ciebie!

P.S Dla zbieraczy osiągnięć: osiągnięcie w grze 100% powinno zająć nie więcej, niż 5-6 godzin.

Od razu zaznaczę, że mimo iż Sekiro: Shadows Die Twice nie jest moją ulubioną grą, to jest chyba pierwszą grą AAA, przy której uważam, że średnia ocen na Steamie (95%) pokrywa się z jakością produktu.

PLUSY:
- jak na grę od FromSoftware, fabuła jest naprawdę dobra. Na pewno ciekawsza, niż w jakiejkolwiek grze z serii Dark Souls, lub Elden Ring;
- świetna ścieżka dźwiękowa. Nie jest ona może i na poziomie Dark Souls III lub wcześniej wspomnianego Elden Ring, jednak nie zmienia to faktu, że jest ona wyśmienita;
- najlepszy system walki w historii gier. W przypadku Sekiro nie ma możliwości przejścia gry poprzez stworzenie super odpornej na wszystkie ciosy postaci, która przyjmuje wszystkie ciosy na klatę. Tutaj masz 3 wyjścia:
1. Dostosowujesz się do sposobu walki przeciwnika;
2. Nadajesz przeciwnikowi własne tempo walki;
3. Giniesz
Nie ma nic pomiędzy. Co prawda istnieją specyficzne metody na pokonanie niektórych bossów w dosłownie kilkanaście/kilkadziesiąt sekund, jednak przez większość czasu to nasze umiejętności będą odgrywały kluczową rolę;
- pięknie wykonane lokacje, takie jak chociażby Zamek w Ashinie, czy Źródlany Pałac. Jedne z najładniejszych lokacji, jakie miałem okazje zwiedzić;
- bossowie. jeśli chodzi o średnią jakość wszystkich bossów z poszczególnych gier FromSoftware, to Sekiro: Shadows Die Twice jest definitywnym zwycięzcą. Ponadto, w grze jest wiele rodzajów bossów, na których napotykamy podczas naszej podróży. Choć niektórzy z nich się powtarzają (lub wyglądają prawie tak samo), to i tak nie zmienia to faktu, że co inny boss, to i inna taktyka, którą trzeba na niego wykorzystać;
- system rozwoju postaci. W Sekiro nie wykorzystujemy skill pointów, aby wydać je na permanentne buffy, typu: +5% do obrażeń, tylko odblokowujemy za nie kolejne umiejętności, które sprawdzają się w określonych sytuacjach;
- eksploracja. Bardzo często zwiedzając którąkolwiek z lokacji, możemy natknąć się na jakiś ukryty przedmiot, bądź ciekawostkę, która uzupełnia historię świata gry;

MINUSY:
- niektórzy bossowie, jak i przeciwnicy mają zrąbane hitboxy (chociażby Małpi Strażnik i jego chwyt, którego nie da się zablokować), jednak jest tego niewiele;
- bugujące się tekstury w niektórych lokacjach (SPOJLER! Po pokonaniu Zdeprawowanej Mniszki (tej prawdziwej), schodząc w dół doliny, gdy spojrzymy w dół na wodospad, to zauważymy, że jest on przecięty w 1/3. Co prawda takich sytuacji jest niewiele i zdecydowana większość graczy nawet ich nie zauważy, jednak fakt jest taki, że takie bugi występują)

TL;DR: Sekiro: Shadows Die Twice to (jak do tej pory) prawdopodobnie najlepsza gra od FromSoftware. Poza małymi minusami, które właśnie wymieniłem, gra jest wprost idealna - oferuje ona świetny system walki, jak i przyjemną eksplorację, przy której towarzyszą nam niesamowite widoki, jak i fantastyczna ścieżka dźwiękowa. Jestem pewny, że nie raz powrócę do tej produkcji, aby jeszcze raz przeżyć tę niepowtarzalną przygodę.

Ocena końcowa: 9,5/10

Dusza Pogorzelisk (Plin Plin Plon) ON TOP
Midir Mrokożerca (najlepszy boss-smok z soulsów) ON TOP
Rycerz-niewolnik Gael (najlepszy boss z soulsów w ogóle) ON TOP

Ashes of Ariandel 5/10 (praktycznie jedyny duży plus dodatku to walka z Siostrą Friede, która jest jedną z najlepszych w całej grze. Cała reszta dodatku jest niestety słaba)

The Ringed City 8,5/10 (dwójka topowych bossów z całej serii. Do tego jest to większy i znacznie bardziej dopracowany dodatek, niż Ashes of Ariandel. Czy trzeba dodawać coś więcej?)

Ocena końcowa: 8/10

Prosta, krótka, lecz ciekawa gierka. Polecam :)

! Recenzja zawiera lekkie spoilery !
Już na początku napiszę, że jestem wielkim fanem serii LiS. Mimo iż grałem jedynie w dwie części - Life is Strange i Life is Strange: Before the Storm, to urzekły mnie one swoją dobrą fabułą, charyzmatycznymi, dającymi się polubić postaciami, jak i ciekawymi wątkami. Dlatego byłem niezwykle uradowany, gdy udało mi się złapać na 100%-owej promocji Tell Me Why. Po bardzo pozytywnych recenzjach myślałem, że będzie to drugie LiS, że ponownie doświadczę objawienia w postaci świetnie zrobionej gry.

Bardziej się chyba pomylić nie mogłem.

Od razu można zauważyć, że gra próbuje naśladować Life is Strange - można to zauważyć poprzez to, że mamy w grze chociażby dwójkę blisko związanych ze sobą głównych bohaterów, jak i supermoce, którymi są oni obdarzeni. No i tutaj podobieństwa się w sumie kończą, bo brak tutaj jakiejkolwiek jakości, jaką można było zaobserwować w Life is Strange. I widać to praktycznie w każdym aspekcie gry.

Główni bohaterowie nie są aż tak bardzo ciekawi, jak chociażby Chloe i Max.
Postacie poboczne (oprócz Sama, Tessy i Eddy'ego) są mało intrygujące.
Soundtrack jest w miarę, ale nie ma podjazdu do tego z LiS.
Eksploracja jest również okej, choć trochę gorsza, niż w LiS.
ZBYT DUŻO niepotrzebnych dialogów, jak i cutscenek, podczas których można się zanudzić na śmierć.
Oprócz pojedynczych wymian zdań pomiędzy bohaterami (mówię tu o m.in. konwersacji z Eddym w komisariacie i Tessą na cmentarzu), gra nie zawierała praktycznie żadnych mocno uderzających w widza dialogów.
Motyw supermocy był...raczej okej?
Duża liniowość (chlip chlip, nie mogę wejść na pomost, bo muszę najpierw otworzyć dom D;;;)

Co do wątku głównego, to był średni. Po prostu. Nie zachwycił mnie, ba, nawet nie twierdzę, że był interesujący. Rozdział pierwszy był chyba najnudniejszy z całej gry, ale na szczęście rozdział drugi okazał się najciekawszych ze wszystkich. Rozdział trzeci był lepszy niż rozdział pierwszy, choć do rangi "bardzo dobrego" brakowało mu dużo.

Jeśli miałbym zaznaczyć, co Tell Me Why zrobiło lepiej od Life is Strange, to...w sumie ciężko mi cokolwiek przywołać.
Widoki były zdecydowanie ładniejsze.
Efekty też (chociażby to, że nasza postać zostawia ślady na śniegu).
Grafika również (chociaż to w sumie nie powinno dziwić, patrząc na to, kiedy te gry zostały wydane)

Podsumowując: Tell Me Why jest grą mocno średnią. Twórcy próbowali zrobić drugie Life is Strange, ale chyba trochę się zapędzili, bo wyszła z tego karykatura mało-co-podobna do ich największego hitu. Fabuła jest średnia. Zdecydowanej większości postaci nie da się polubić na tyle, na ile dawało nam to Life is Strange. Krótko mówiąc - poza grafiką i efektami, Tell Me Why nie ma właściwie żadnego podjazdu do kultowej produkcji studia DONTNOD Entertainment.

Ocena końcowa: 4,5/10

Dobra giera

Świetna VN z dużą ilością dialogów, jak i zakończeń. 9/10 :)

Nie dość, że darmowa, to naprawdę świetna gra! Bardzo dużo wyborów, sporo zakończeń (co najmniej kilkanaście, z czego prawie wszystkie z nich kończą się dla naszego bohatera tragicznie). Co tu dużo pisać, zdecydowanie jedna z lepszych Visual Novelek, jakie miałem okazje ograć. 9/10 :)

ok

Może i gra jest krótka, ale za to nudna jak flaki z olejem.

"Lost girl's [diary]" wykorzystuje podobne modele dobrze niektórym znanych postaci z innej VN, Everlasting Summer. Już na samym wstępie zaznaczę, że mimo iż występują tutaj praktycznie te same postacie, co we wspomnianej przeze mnie przed chwilą innej grze, to tytuły te są różne. I to bardzo.

Tutaj nie mamy do podjęcia żadnych wyborów. Ot, klikamy w myszkę i przechodzimy rozdziały jeden za drugim. Gra nie powinna nam zająć więcej, niż kilkanaście minut.
Z kolei Everlasting Summer jest grą ZNACZNIE bardziej rozwiniętą i dopracowaną. Fabuła nie jest nudna (jak w przypadku Lost girl's [diary]), postacie są znacznie lepiej napisane, podobnie jak relacje między nimi. Mamy też do wyboru bardzo dużo różnorodnych wyborów, czy też ścieżek, które prowadzą nas do przeróżnych cutscenek z udziałem bohatera/bohaterki, którego/której ścieżką chcemy podążać. Warto też wspomnieć, że ES jest znacznie dłuższą grą - na zdobycie wszystkich achievementów (czytając przy tym wszystkie dialogi), należy przeznaczyć średnio jakieś kilkanaście godzin.

Podsumowując: gra ta nie ma ŻADNEGO podjazdu do Everlasting Summer, mimo iż obie gry są darmowe. Jeśli chcesz zagrać w naprawdę porządną VN, to mogę polecić ci Everlasting Summer bez żadnego zastanowienia.

Ocena końcowa: 4/10. Co prawda gra jest krótka, nudna i bez żadnych wyborów, ale jednak jakąś tam jakość prezentuje. Niewielką, ale jednak.