Recent reviews by mrowqa

Super metroidvania! Przed zagraniem w grę widziałem grafikę jak w starych grach, a po zagraniu w grę - świetny system poruszania się, który jest bardzo satysfakcjonujący, gdy już się go opanuje. Gra zawiera również wyzwania czasowe i niektóre z nich są dosyć trudne - opracowanie trasy i opanowanie jej do prawie perfekcji było czystą przyjemnością! :) Drobnym minusem może być "utknięcie", gdy nie wiadomo gdzie iść dalej, ale nie jest to zbytnio frustrujące - świat nie jest taki duży i zwykle łatwo można się zorientować gdzie iść dalej.

Urocza i relaksująca gra ze śliczną oprawą audiowizualną. Opowiada baśniową historię Carto podróżującej po świecie w poszukiwaniu swojej babci. Rozgrywka jest satysfakcjonująca i urozmaicona. Gdy wydaje się nam, że zagadki dalej będą podobne do poprzednich, to mamy rację - wydaje nam się, a gra nas zaskakuje aż do samego końca i pokazuje, że da się jeszcze lepiej! Gra jest dość krótka, więc prawie każdy powinien znaleźć na nią czas :) Polecam.

Super metroidvania z odczuwalnym duchem uniwersum Touhou; świetna mechanika gry, a do tego pixel art ręcznie animowany z precyzją co do klatki - co jest szczególnie widoczne w momencie powtarzania walk z bossami.

Polecił przyjaciel, więc włączam grę, jakieś ostrzeżenie, którego nie do końca ma dla mnie sens, ze dwie, trzy godziny klikania...

Zrozumcie ostrzeżenie. Jeśli myślicie, że oznacza ono "łatwy do rozproszenia", to szukajcie dalej. Najbardziej pasujący tag na steamie pomaga. Ja się o tym dowiedziałem "in the hard way".

W każdym razie ta gra to oryginalny i osobliwy utwór. Ciekawe doświadczenie, które warto przeżyć. Jedna z recenzji, które widziałem, fajnie opisała tę grę - "You don't play this game. This game plays you".

PS dodatkowe smaczki jeśli jesteś programistą, a jeszcze więcej jak grasz w CTF-y ("zawody z bezpieczeństwa komputerowego") -- czasem stegano potrafi jednak być fajne :P

Zalety:
+ Świetna fabuła! Po dłuższej chwili historia niesamowicie angażuje gracza i wciąga :)
+ Przyjemna i dobrze wykonana ścieżka dźwiękowa
+ Niezatrudny i dający przyjemność system walki
+ Level design - poziomy są całkiem nieźle wykonane
+ Grafika - jak na tego typu grę - jest dobra

Neutralne:
* Średni balans gry - na początku jest ok; później dość zauważalne jest to, iż liczebność drużyny przeciwnika ma spore znaczenie i posiadanie przez nich silnych ataków na pojedynczym celu; pod koniec nadal jest dobrze i walki z bossami są przyjemnością :)

Wady:
- Ogólne wykonanie (od strony programisty). Tylko jedna możliwa rozdzielczość, bardzo niewygodne w obsłudze menu (wszystkie menu i interfejsy graficzne!) i wiele innych... ale da się do tego przyzwyczaić i po dłuższej chwili cieszyć się grą :)

Krótka i przyjemna gra o "hackowaniu" dla programistów i osób, które lubią dużo i logicznie myśleć będąc przy tym wytrwałymi. Ktoś inny, o ile na początku sobie poradzi, o tyle później w grze może mieć spore problemy i ostatecznie się zniechęci.


Gra nie nudzi się od samego początku do jej samego końca. Co chwilę pojawią się ciekawe zagadki do rozwiązania, a mechanika gry jest ukazywana po kawałku. Gra daje dostęp jej pełnych(?) źródeł logiki gry - można w niej zmienić co się tylko chce :) No... prawie wszystko. Ten medal ma jednak drugą stronę - trzeba uważać, bo można scrashować grę. Jednakże to w ogóle nie boli, a przyjemnie się eksperymentuje.

Zalety:
+ świetny pomysł na mechanikę gry!
+ ładna oprawa wizualna
+ przyjemny i klimatyczny soundtrack
+ gra jest ciekawa od samego początku do jej samego końca (rozmaite zagadki)
+ dostęp do chyba całej logiki gry (niektórzy mogą uznawać to za ogromną wadę, ponieważ komplikuje to grę i szuka się głęboko rozwiązań, które w końcu okazują się być proste - ale dla mnie, osoby lubiącej inżynierię wsteczną, to jest plus tej gry)

Neutralne:
* fabuła nie jest zła, ale mogłaby być lepsza; niemniej jednak mi się podobała :)


Wady:
- wpisywanie stringów (ciągów tekstowych) na padzie jest bardzo niewygodne; osobiście używałem do tego klawiatury

(Wersja Google Docs)[docs.google.com]

Gra trafia do nielicznego grona moich ulubionych.
(Opis poniżej)

Zalety:

• długa, wciągająca fabuła
  
• pomysłowy, dopracowany i zbalansowany system walki
  
• ciekawe postacie ze swoim charakterem, historią i zainteresowaniami
  
• dobry soundtrack
  
• ładna grafika
  
• system rozwoju klas postaci i technologii
  
• świetne wsparcie pada (w końcu to port gry konsolowej)
  
• dodatki w podstawowej wersji na Steamie
  
• całokształt (bo nie ma sensu tu wymieniać wszystkiego)

Wady:

• chcąc zagrać na padzie trzeba odłączyć mysz (rzekomo istnieje więcej glitchy, które występują w PC-towym porcie gry)
  
• jedna mapa jest zbugowana (podczas wchodzenia po drabinie postać zapada się pod ziemię)
  
• w jednym z dodatków brak angielskiego dubbingu (tylko japoński)

Adnotacja: dwie ostatnie wady występują tak bardzo rzadko, że nie mają wpływu na rozgrywkę. Nie mogłem się doszukać poważniejszych wad.


Fabuła:
Dwie wielkie potęgi walczą o dominację Europy podczas Drugiej Europejskiej Wojny. Po drodze napotykają małe niezależne państewko, Galię, którą zamierzają podbić. Zadaniem gracza jest obrona Galii. I ten fabularny smaczek bardzo mi się podoba, bo przypomina dzieje Polski :)
Gra opowiada historię siódmego składu (oddziału wojska Galii). Podczas grania występuje syndrom “jeszcze jednego rozdziału”. Nawet, gdy w końcu gra zaczyna się nudzić (ja grałem do tej pory ok. 60h), fabuła jest czymś, przez co chce się wracać i grać dalej.
Ostatnie słowa z prologu (które swoją drogą bardzo uwielbiam, bo przypomina się wtedy cała historia):

On the 15th day of the third month of the year 1935, the Empire began its assault in earnest. A formal declaration of war was made upon Gallia. Though it was only a small front in a massive continental assault, what followed would prove that a tiny nation could best a military giant. These events would tell a story of tragedy hidden in the mists of time. A story of courage and of trust, of persecution and hate, and of love blooming, even through the flames of war. What follows is a record of this conflict, and of those who fought, lived, and died. --Irene Koller, "On the Gallian Front"

PS ta gra ma tak świetną fabułę, że na jej podstawie powstało anime.

System walki:
Bitwy są turowe. Podczas swojej tury ma się do dyspozycji pewną liczbę punktów komend. Można je wykorzystać do ruchu jednostką, wydania rozkazu (specjalne bufy i akcje) lub odłożyć do następnej tury. Podczas ruchu jednostką żadna inna jednostka nie może się przemieszczać, ale część z klas postaci (zwiadowcy, “schocktrooperzy”, czołgi, …) gdy ujrzą przeciwnika, zaczynają ostrzał, więc ułożenie jednostek ma kluczowe znaczenie. Ponadto, by umożliwić dokładne celowanie, podczas gdy wejdzie się w tryb celowania, przeciwnicy nie mogą ciebie atakować. Po wykonaniu ataku występuje odpowiedź, jeśli przeciwnik jest odpowiedniej klasy i jest się w jego zasięgu. Każda z postaci jest unikalna i ma swoje własne statystyki i potencjały (np. dodatkowy strzał, atak, przed którym nie można się uchylić, lepsza widoczność w nocy, itp.)

System rozwoju:
Istnieje sześć klas - czołg i pięć klas jednostek naziemnych. Jednostki naziemne ulepsza się klasami (tj. dla przykładu: wszystkich zwiadowców zamiast jednego konkretnego), dzięki czemu można bez większych oporów wymieniać konkretnych rekrutów na potrzeby konkretnych misji nie martwiąc się o optymalną inwestycję punktów doświadczenia. Osobno można ulepszać wyposażenie jednostek jak i również czołgi. W trakcie gry można zdobywać broń i części do czołgów od przeciwników, których ma się skończoną ilość. Każdej swojej jednostce z osobna możemy przypisać dowolne wyposażenie (nawet standardowe bronie mają kilka ścieżek rozwoju). W trakcie gry można także uczyć się nowych rozkazów - podczas ćwiczenia klas postaci oraz u weterana Pierwszej Wojny Europejskiej. Element, na który zwróciłem relatywnie późno uwagę, a jest godny opowiedzenia: u Ms. Ellet można kupować raporty. Raporty, gdy popatrzy się wstecz na liście rozdziałów, to są poboczne wątki fabuły i niektóre z nich zawierają dodatkowe misje.

Menu (nie mylić z ekranem tytułowym):
Tytuł gry to “Valkryia Chronicles”. Menu w grze ma postać kroniki. Poza główną historią mamy do dyspozycji kilka zakładek. W “headquaters” znajduje się wyżej opisany system rozwoju. W “Skimrishes” znajdziemy walki treningowe wraz z jednym dodatków - wyzwaniami dla każdej z klas. Następnie znajdziemy “Personel”, “Weaponary” oraz “Glossary” - w środku znajdują się obszerne opisy różnych elementów gry, które pojawiają się wraz z postępem fabuły w grze. Jest także zakładka z medalami, które zdobyliśmy (równoważne osiągnięciom na Steamie). Po ukończeniu gry i rozpoczęciu jej na nowo odblokowuje się także zakładka ze statystykami bitew oraz z muzyką z gry.

Podsumowanie:
Nie chcąc niepotrzebnie wydłużać recenzji i tak się rozpisałem, bo ta gra jest tego warta! Nie powtarzając podsumowania z początku, Valkyria Chronicles w całokształcie jest świetna i poza glitchami wynikłymi z portowania gry na PC-ty ciężko dopatrzeć się w niej wad, które potrafiłyby zniechęcić do gry - mnie się nie udało. Wielka szkoda, że druga i trzecia część tej gry są exclusive’ami na PSP i że trzecia wersja oficjalnie została wydana tylko w japońskiej wersji językowej. Niemniej jednak planuję w nie zagrać.

Jeden z niewielu tytułów mojej listy MUST PLAY.

To nie jest kolejna, przeciętna gra RPG. Jest ona arcydziełem sztuki tworzenia gier.

Child of Light ocieka w całości niesamowitym baśniowym klimatem. Od bajkowych historii przedstawionych w grze, poprzez piękną pastelową grafikę aż po radującą uszy ścieżkę dźwiękową. Gra posiada bardzo interesujący system walki, z pozoru turowy, niemniej jednak zawierający element zręcznościowy. Child of Light jest świetne zbalansowane, co musiało wymagać sporo pracy przy rozbudowanym systemie umiejętności, częstym zwiększaniem poziomu postaci w trakcie gry, sporej ilości postaci w zespole i Oculi (kamieni zwiekszających statystyki bohaterów). Każda walka do samego końca rozgrywki stanowiła wyzwanie i każde zwycięstwo przynosiło satysfakcję. Zadania poboczne, mimo, że niezbyt liczne, były bardzo oryginalne i ciekawe. Ukłon należy się także projektantom poziomów (ang. level designer), których praca zaowocowała bardzo urozmaiconymi, niebanalnymi i przyjemnymi w przechodzeniu poziomami.

Wady?
Niektórzy narzekają na powtarzającą się ścieżkę dźwiękową i brak ciekawszych zagadek logicznych. Na to pierwsze osobiście nie zwróciłem uwagi, co świadczy tylko o świetności tej gry. A druga uwaga - wprawdzie miłoby było mieć więcej zagadek logicznych przy okazji ze zwiększonym poziomem trudności, ale wtedy Child of Light nie byłoby już tą samą grą, w którą można sobie spokojnie zagrać i zrelaksować się, bowiem niechciane walki można pomijać i skupić się na eksploracji mapy oraz fabule.

Podsumowując Child of Light jest grą godną polecenia dosłownie każdemu. Jest świetnie wykonana i ma swój własny, niesamowity, baśniowy klimat, a wad, choćbym chciał, nie mogę się dopatrzeć.

Świetna gra, podobnie jak Bastion wzorowo wykonana. Można próbować doszukiwać się wad tej produkcji, jednakże ja nie znalazłem żadnej. Zalety? Świetna fabuła, spójny świat, niesamowity soundtrack i oprawa graficzna. Do tego niebanalny system walki i smaczki niemalże na każdym kroku, które bardzo docenią programiści. Czy da się lepiej?

Nie mogę się już doczekać trzeciej gry studia SuperGiant Games! :)

Eternal Senia is a great game!

My first expression: nice main menu and great soundtrack. *after starting new game* Oh, ♥♥♥♥♥♥♥♥♥, only 4-direction movement? And this many uncomfortable lacks in controlling menu?

If this didn't reject you from playing this game, it'd be only better and greater for ya! (excluding first boss fight which seemed to me strange at the first glance)

+ Great soundtrack (I love the piano <3)
+ Nice artworks and menu design
+ Touching story (I love ones like this <3) and well made characters personalities
+ Easy and relaxing combat system

- Uncomfortable game menu (but you'll get used to it fast)
- "Fullscreen" option and inability to change game resolution (but it's not the reason to reject this game!)
- Sometimes you can get mad when trying to complete game in 100%, but obviously you don't have to do it :)

This game is meant to be easy and simple and I just can't find more minuses of it. It's just well made!

PS If you, Holy Priest, are reading this, feel free to add me on steam and send message. I'll be glad to talk about game development :D