Seneste anmeldelser af Rust In Peace

Zamanında oynayıp bitirmiştim, ama hiç bir detayını hatırlamadığımı farkettim, tekrardan hazır remasterlarını aldığımda tekrar bitireyim gazıyla girdim.

Crysis 1, bence fena olmayan başlangıç ama gelişmesi gereken çok nokta olduğunu düşünmüşümdür. Grafiksel olarak diyecek bir şey hala daha yok, ama oyun tarafında biraz yavandı. Warhead'in de bunlar çözmesini açıkçası beklemek güç, o dönem bu gaz ile devamını çıkartalım demişler, kazansınlar abimler.
Sonrasında çıkan Crysis 2'ye çok gaz ile girmişler ve bence serinin en oyun olarak en iyisi Crysis 2. Gerçekten doğru düzgün bir storyline'ı ve gameplay ögeleri olarak daha toparlamış, daha tam bir oyun. İlk oyundan kesilip atılan bazı özellikleri aramıyor değilim, ama gameplay'i budanan şeyler daha da toparlayacaksa varsın olsun. İkinci oyuna dair kırılım noktalarını hatırlıyorum. Ellerindeki ceph konsepti aşırı klişe bir konsept, üzerine de standartın ötesinde bir şey koymuyor, yine de güzel yazım ile toparlanmış.

Bu oyun muhtemelen 2. oyunun satmamasıyla küsülüp, aman neyse yapıştır denerek yapılmış. İkinci oyundan sonra bence aşırı baştan savma bir iş. Eski bilgisayarlarımda doğru düzgün FPS alamadığım için vurduğumu pek anlayamadığımı düşünüyordum, burada da gayet zayıf. Ok getirmişler ekstra, daha bir ağırlığı var gibi hissettiriyor. Onun dışında bence bırakın ileriye gitmeyi, oyun geri bile gitmiş. Oynanışı bir kenara alırsak, senaryo ne anlattı, hiç bir fikrim yok. Bir konsept var gibi ucundan ama, yani ana dilimde oynayıp hiç bir şey anlamamak daha komik. Bittiğinde de "nasıl yani son boss bu muydu" dedirtti. En sonu da açık açık, ikinci oyundaki Richard Morgan'ın tek bir şeyini anlayıp onu da hiç bilim kurgu bilmeyen birine yazdırtmışlar gibi. Baya yazık olmuş.

Sözün özü, seriyi tamamlamak adına oynanır bir oyun Crysis 3. Oynadığım süre içindeki yaptıklarımı bile hatırlamıyorum, o kadar unutulası bir oyun. Bunun yerine bence 2. oyunu tekrar oynamak çok daha verimli olacaktır.

Aslında alma kararınızı olumlu ya da olumsuz etkileyecek kısa fikir vermek amaçlı yazıyorum. Oyunu bitirmedim, ama oldukça oynadım, üç beş kelam edebilirim gibi hissediyorum.

Eksi olarak;
-Tempo oldukça düşük. Özellikle yan görevlerde çok zaman yiyeceğinizi varsayarsanız ki geçiriyorsunuz, hikayeden komple kopabilirsiniz.
-Görev yapıları çok tekrar ediyor. Belli görevler var ve ana görevler de dahil aslında bunları yapıyorsunuz. Daha orijinal kullanılabilecek şeyler olabilirmiş.
-Hareket, savaşlarda karakterlerinizin yerini değiştirmek sadece etraftaki nesneleri kullanmak ve rakipleri knockback yaparken birbirine çarptırmak adına anlamlı, atıyorum uzaklaşıp hasar vurmak isteyen düşmandan kaçınma gibi şanslarınız yok.
-Sunum biraz kötü. Ara sahnelerde animasyonlara baya az odaklanılmış, ciddi süreyi karakterler ile diyaloga girerek geçirdiğinizi düşünürsek daha ilgi çekici olabilirlermiş.

Kişiye göre artı veya eksi olarak görülebilecek özellikler ise
-Personalarda olduğu gibi social link konusu burada da oldukça kıymetli. Temel mantık kopyalanmış, karakterin duymak istediği diyalogları kullanarak ya da onlarla farklı şekillerde zaman geçirerek, iltifat ederek bağlarınızı güçlendirme imkanı veriyor. Persona'larda olduğu gibi aşırı dikkat gerektirmiyor.
-Crafting ciddi önem taşıyor. Ciddi ciddi materyal toplayıp kartlarınızı güçlendirmeniz şart, çünkü kullanabileceğiniz kart sayısı kısıtlı ve her yaptığınız şeyden ödüllendirilmek istiyorsunuz. Bunlar da biraz grind gerektiriyor.
-Oyunun içeriğini arttıracak çok sayıda DLC var, çok ucuzladığında ben de almayı düşünebilirim, ama şu an fiyatları çok ciddi.
-Base'in gezilebilir bir alanı var ve sık sık dolaşmanız karakter gelişiminde önemli görünüyor.
-Karakterin özelleştirme opsiyonları da bir hayli fazla. Hepsini elde edinmek yine grind istemekte.

Artı olarak gördüklerim şunlar;
-Oyundaki karakterler heralde bugüne kadar çıkan dijital Marvel ürünlerindeki en ilgi uyandırıcı kadro. Midnight Suns diye bir event zaten var ve bu karakterler içinde ise bilmiyorum ama, orijinal bir event ise kadro gayet güzel.
-Her karakter kendi oynanış stili ile geliyor. Kadronuza alacağınız her değişik karakter ile yepyeni bir deneyim sunuyor.
-Oyun yapısı oldukça temelde basit. Heroism üzerinden yürüyor aslında sistem, bazı skilleri kullanmanızı bu abilitylere bağlamış, bunlar da diğer kartları kullanarak ilerletilebiliyor. Çok güçlü skilleri spamlemenin önüne geçmişler.
-Kadronuzu sürekli değiştirmeye zorluyor. Atıyorum savaşta aldığı bir debuff ile bir sonraki savaşta dinlenmeye bırakmaya zorlayabiliyor. Oyunun monotonlaşmasını ciddi engellemiş bu durum.

Özetle, oyunun savaşlarının girdiği noktada eğer taktik mantığındaysanız oyun çok ileri gidiyor. Ama beklediğiniz daha çok sunum, tempo gibi şeyler ise bu oyun onlarda zayıf ne yazık ki. Ana senaryo ne kadar gümbür gümbür ilerlese de yan görevler çok angarya gibi hissettiriyor. Otomatik generate ediyor sistem işte. Daha iyi bir sunum ve fazla içerik ile eğer devamı gelirse daha başarılı olabilir, ama bu satışlardan sonra 2K sanırım bu topa girmez.

Öncelikle PC portunun rezilliği kesinlikle yadsınamayacak seviyede. Framerate'i açmazsanız 30 üstünü görme şansınız yok. Açtığınızda da VSYNC açmazsanız aim almanıza izin vermiyor ki yani şaka gibi bir deneyim yaşatıyor kesinlikle. Oyunun en büyük zorluğu oynamaya çalışmak heralde.

Bu oyun, bilmiyorum çok şahsına özel sanırım. O kadar çok şeyi sinir bozucu ki bir kaç saatin sonunda bırakmaya çok niyetlendim de, neyse diyerek bitirdim.
Senaryo konusuna girmiyorum bile, takip etmedim işin doğrusu. Bu kadar eğlenceyi ön plana çıkartan bir zombie oyununda eli yüzü düzgün bir senaryo olduğunu da sanmıyorum.
Oynanış açısından da yani pek derinleşmeyen bir yapıya sahip. En derinleştiği noktalar heralde combo silah ve araçlar. Bunlar ilginç ve kullanması belli oranda keyifli, ama garip hissettiriyorlar. Mesela araçlar, araçlar ile açık dünyayı komple gezmenize genel olarak imkan vermiyor oyun. Hep bir yerlerde kısıtlamış, anlıyorum bazılarını da, bazısı da çok gereksiz. Açık dünya da zaten bir yerden bir yere gitmek için illa ki otobana çıkmanız gerekiyor, o da belli yerlerden çıkışa sahip, haritayı ezbere bilmiyorsanız çok zorluyor.
Combo fikri genel olarak güzel olsa da oynanışa yedirilmemiş. Çok güzel fikirler var, bunları oynanışta kullanmak yerine açık dünyada komple sizin keşfedip kullanmanızı istiyor ki çok yazık edilmiş. Silahlar için de ilginç kombinasyonlar var, biraz güzel sunumla çok çeşitli şeyler yapılabilirmiş takım bunlara girmemiş. Bu kadar etmen ile ordan oraya koşturup açık dünyada üzerinize çullanan zombieleri öldürmeniz için bırakmış. Bir iki defa fena olmuyor da, sonradan çok sıkıyor.

Fiyatı 20 liralara düştüğü için denenebilir, onun dışında pek tavsiye edebileceğim bir yapım değil.

İlk oyunun daha ilginç yapısına kıyasla ikinci oyun daha sıradan bir iş haline gelmiş. İlk oyunu oynamamın üzerinden çok zaman geçtiği için hatırlayamasam da, ilk oyun açık dünya yerine lineer bir yapıda ilerliyordu diye hatırlıyorum. Bu oyun için çok daha iyi bir yapı bu. Ancak bu oyunda açık dünyaya geçilmiş, fakat açık dünya olmasının bu oyunda size artıdan çok eksisi var. Yolları karıştırmanız çok olası ve karıştırdığınızda her yer düşmanla dolmuş oluyor. Mekanikleri her ne kadar fena olmasa da aşırı savaş bir noktadan sonra sıkıyor. Düşmanların da artık iyice sinir bozucu ek özelliklere sahip olması da bunda etkili.

Stealth kısımları var ki neden var sorusunu topluca sordurabilecek kadar kötü. Fare formunda bazı yerleri geziyorsunuz, neyse ama böyle bir oyunda bence tempoyu çok olumsuz etkiliyor. Bu bir castlevania oyunu olduğu için gidemediğiniz yerlere gidebilir hale gelip oyunda ilerlemeniz lazım, bu serinin mirası o yönde, upgrade itemlarını bu noktalara koymuşlar. Oyunun açık dünyasında toptan geri dönüp bunları toplamaya geri dönmek pek isteyeceğiniz bir şey olacağını sanmıyorum.

58 ortalamayı hakedecek kadar kötü bir oyun değil, ama ilkinin altında o kadar kalıyor ki kötü bir iş oluyor LoS 2. Muhtemelen buradaki başarısızlık 3. oyunun gelmesini de engellemiş gibi duruyor.

Bu oyun Spider Man olduğu için bazı toleranslar geçiliyor genel olarak diye düşünüyorum. Kötü bir oyun değil, sadece bunların dile getirilmesi lazım bana göre.

Hikaye olarak gayet klişe bir Marvel hikayesi işliyor, dahasını beklemiyorsunuz zaten. Kötü değil ama yani ezberlemişiz artık, daha ilginç yollara gidilebilirdi.

Oynanış açısındansa bu oyun azıcık makyajlanmış Arkham oyunu. Bunu kötü bir şey diye söylemiyorum, bilgi için söylüyorum. Arkham oyunlarının mekanikleri gayet iyi, Spider Man'e de daha çok uymuş. Ama üstüne hiç bir şey koymamışlar, genel olarak sadece değiştirmişler. Finisherlar 8x comboda aktif olurken burada perfect hareketler ile barınızı dolduruyorsunuz. Arkham oyunlarında heal yok iken burada finisherdan feda edip karakteri heallayabiliyorsunuz ki mantıklı çünkü Arkham oyunlarında bu kadar düşman geldiğini ben hatırlamıyorum.
Açık dünyada gezme de Insomniac'ın çok iyi yaptığı bir iş zaten. Ama net bir şekilde Sunset Overdrive'ın çok altında kalmışlar Spider Man'de.

Oyunun sıkıntılı noktalarına gelirsek, bu oyun bir Far Cry klonu. Aynı yan aktiviteleri tekrar tekrar yaptırıyor. Ve çoğu çok sıkıcılar. Uçlarındaki ödül için yapıyorsunuz genelde bunları, ekstra özellik ve kıyafetler. Bunun için kasıyorsunuz. Daha da kötüsü şu ki bazı ana görevler bu açık dünya görevlerini tanıtmak üzerine kurgulanmış. Ana görev süresini de böyle şeylerle uzatmaları bence kötü bir seçim.
Yan görev sunumları çok vasat. Zaten görevlerde de büyük oranda bir espri yok. Daha iyi olabilirdi.
Performans sıkıntıları ki ben inanılmaz çektim ve bütün keyfin içine etti. Her cihazda benzer durumlar olmuyormuş ama, 2060'lı laptop sistemimde 30-90 FPS arası değişiyor oyun. Özellikle açık dünyada bu dengesizlik çok kendisini göstermekte, kapalı yerlerde yaşatmıyor. Bu sorunu grafik ayarlarını değiştirerek bile aşamadım, zaten geliştiriciler de biliyoruz araştırıyoruz demişler de ben yazarken bunları oyun PC'ye geleli 6 ay olmuş. Firmanın da sürekli port yaptığını düşünürsek bu muhtemelen bu şekilde kalacak, düzeltme işi olmayacak.
En çok dellendiğim ise açık dünyada çok hızlı hareket ettiğimde loading girmesi. Yanlış anlamayın ben bu oyunu HDD de oynamıyorum, M2 SSD'de oynuyorum. Yükleme süreleri çok kısa şükür ama böyle bir oyunda pek kabul edilebilir değil.
Açık dünya ise ıvır zıvır görevlerin olması dışında bomboş, sizin için gerçekten anlam ifade eden tek şey etraftaki binaların yüksekliği. Marvel dünyasından çok yer mevcut ama sadece varlar yani. Harita mahallelere ayrılsa da büyük oranda aynı hissettiriyor. Park kısmı majör değişiklik olduğu için tabi aralarından ayrışıyor. Açık dünyada harekette en başta ne kadar keyifli gelse de oyunun başından sonuna hep aynı kaldığı için sıkıyor. Daha güzel şeyler denebilirdi.
Mini puzzlelar, Ben normalde çok severim bu tarz tempo değiştiricileri ama miktar olarak suyunu çıkartmışlar. Ayarlar içerisinden skiplenebilir hale getirdim, şikayetlerimden en düşüğü sanırım bu, tabi bu skiplenmesi yeteneği olmasa sanırım çok daha ciddi şikayet ederdim diye düşünüyorum.

Özetle aslında bence bu oyunu tam kıyaslayabilmek için Arkham City ile kıyaslamak lazım. City temelde aynı oyun olsa da Spider-Man'e göre başı şeyleri çok daha sek yaparak daha iyi bir iş çıkartmış bence. Senaryo konusunda City'de bir klişe superhero hikayesi olsa da senaryonun sürükleyiciliği daha iyiydi. City açık dünya olarak çok daha küçük bir bölgeyi kullanıyordu ama çok daha dolu hissettiriyordu. Açık dünya etkinlikleri olarak, yine aynı konsept söz konusu fakat Spider-Man'in aksine sayılarını daha az tutup daha çeşitli şeyler çıkartmaya uğraşmışlardı. Burada ise süreyi arttırmak için doldurmuşlar, tadı kaçmış. Üzerine düşülerek bu formül çok çok daha iyi hale getirilebilir. Firmanın da buna yeteneği var ve Sunset Overdrive ile bunu becermişlerdi zaten. Süresi yüzünden insanlar şikayet edecek diye düşünmüş olabilirler de, aynı şeyi doldurup süre arttırınca ağızda kötü bir tat bırakıyor.

Bende bu oyun Miles Morales'e geçme ihtimalimi sıfırladı, ikinci oyunda da benzer durum olup olmadığına bakıp devamını düşünüyorum da, 2023'te çıkartacaklarını söylüyorlar, geri bildirimler de çok olumlu ve formül de tutmuş görünüyor. Ben tam tersi yöne gideceklerini düşünüyorum. Bu şikayetleri göz önünde bulundurarak almayı düşünün. Far Cry formülünden hoşlanmıyorsanız artık ve Arkham serisini oynadıysanız öncesinde benim gibi tatmin olmadan ayrılmanız çok olası.

Eski veteran Hearthstone ekibinin elinden çıkan yeni bir kart oyunu Marvel's Snap. Oradan gelen deneyim aynen Marvel's Snap'e aktarılmış. Temelde ve öğrenmesi çok kolay fakat uzmanlaşması zor olan yeni bir deneyim ortaya çıkartılmış. Maksimum 2-3 dakikada telefondan oynanabilir bir kart oyunu olan Marvel's Snap çok hızlı. Çoğu deste türü için de mana eğrisini düzgün şekilde kullanmak maçı kazanma şartı olduğundan destenizi sinerjik ve düzgün seçmeniz oldukça önem taşıyor.

Oyunun üç adet koleksiyon havuzu var, her havuzda çıkacak kartlar belli. İlk havuz oyunun temel mekaniklerinin öğrenilmesi, ikinci havuzda daha ciddi desteler yapılabilmesinin önü açılıyor ve üçüncü havuz ile birlikte ileri seviye destelerin yapılmasının yolu açılıyor. Bu kartları elde etmenin yolu da elinizdeki kartları kozmetik olarak upgrade ederek seviye kazanmanız ve o havuz içerisinden kart elde etmeniz üzerine kurulu. Kartlar havuzlarda rastgele sırayla çıkmaktalar, seviye atladığınız sürece tüm kartları teorik olarak elde edebiliyorsunuz, ancak Season Pass ile gelen kartlar elde edilememekte, sonraki sezonlarda havuza ekleneceklermiş. Oyunda para harcanabilecek şeylerden biri bu sezonluk kartlar, diğeri de sanıyorum hızlıca kartlara erişmek adına upgrade materyallerine para yatırılması. Onun dışında kozmetik satışları mevcut.

RNG konusunda da gerçekten bazen çok acımasız olabilmekte oyun. Sizin kartları çekmenizin bir RNG'sinin olmasının yanında açılan lokasyonlar çok ciddi oranda maçı etkileyebilmekte. Çok kötü çektiğiniz bir maçta bulduğunuz lokasyon ile ciddi sinerjili bir kart bir anda maçı kazanmanızı sağlayabiliyor, ya da çok iyi çektiğiniz bir maçta bir lokasyonun sizin desteniz ile tamamen uyumsuz olması durumunda maçı kaybedebilmeniz olası. Ancak bu etmenler oyuna inanılmaz bir dinamiklik katmakta, ciddi anlamda her maçı bambaşka bir deneyim haline getirmekte, ama iyi oyuncuyu ciddi cezalandırabilmesi potansiyeli dolayısıyla da insanları gerçekten fıtık edebilir.

Oyun şu an için PC'de mobil sürüm portu olarak çalışıyor, 6-7 ay içerisinde PC'ye özel bir sürüm getireceklerini de yazmış geliştiriciler. Şu an için oynanabilir durumda, Denemek adına düşünülebilir.

Souls formülünün mükemmelleştirilmiş hali sanıyorum. Ötesinde söylenebilecek tek şey sanıyorum hafif bozuk optimizasyonu.

Bu oyun her ne kadar bir futbol oyunu olsa da PES ya da FIFA'daki oynanış ile kesinlikle bir alakası yok. O oyunlar ne kadar futbol simülasyonu ise Tsubasa o kadar Arcade bir futbol oyunu.
Amacınız temel futbolda olduğu gibi gol atmak olsa da PES ya da FIFA'da olduğu gibi kalecinin tutmadığı köşeye şut vurup gol atamazsınız. Gol bulmak istiyorsanız rakip oyuncuları çalımlayıp, kaleciye çektiğiniz şutlar ile kaleciye ait staminayı düşürmeniz gerekiyor. Haliyle her şut kaleciden eşit miktarda stamina tüketmiyor ve oyunun asıl esprisi de burada. Özel şutlar ile rakip kaleciye çok daha yüksek hasar veriyorsunuz ve rakip oyunculardan sıyrılıp şutunuzu chargelamanız gerekiyor etrafta kimse olmadan. Daha çok hasar vurmak için daha güçlü şutlara ve daha çok chargelamaya ihtiyacınız var, haliyle daha çok charge daha çok risk demek. Oyun içinde ekstra sistemler mevcut ve oyun bunlarla daha çok derinlik kazanıyor.
Oyun ciddi anlamda temposunu yüksek tutuyor, klasik futbol oyunlarında olduğu gibi yok oyun kurayım yok defansta top gezdirip süreye oynayayım gibi hamleler bu oyunda işlememekte, topa her hakim olduğunuz pozisyonda kaleye gidip gol aramanız gerekiyor. Oyunda çalım atmak iki tuşa atanmış, rakip topa hamle yaparsa LT, o an boşta ise RB ile geçmelisiniz. Çok basit olsa da yüksek aksiyon sırasında bunları tutturmak oyunun kaderini belirliyor. Rakip topa hakim iken de yuvarlak ile hamle yapabiliyorsunuz. Oyunda foul ya da sakatlanma gibi şeyler olmadığı için yapmanıza teşvik ediyor oyun. He yine bu bir simülasyon oyunu olmadığı için yapacağınız en iyi hamle bile rakibin ayağından topu alacağınız anlamına gelmiyor, karakterlerin statları, zamanlamalar ve hafif RNG burada etki ediyor. Şut çekme sırasında da bunlar geçerli.

Stamina her karakter için oldukça önemli, hücüm sırasında yetersiz staminaya sahipseniz özel şutları ya da pasları atamıyorsunuz, haliyle sürekli koşturmak karakterleri sıkıntılı. Yine defans sırasında düşük staminaya sahipseniz rakipten topu alma ihtimaliniz ya da hareket yapabilmeniz kısıtlanıyor. Başarılı bir çalım ya da top çalma anında staminayı fullediği için ona dikkat ederek oynamak faydalı. Oyun aksiyonunu düşürmemek adına elinden gelen her şeyi yapıyor.

Bir de animedeki hikayenin birebir aynısı ve kendi karakterinizi oluşturma modları var. Hikaye modu karakterlerin yeteneklerinin açılması ve deneyim açısından oldukça iyi. Ancak dünya kupası hikayesi ne yazık ki DLC ile satılıyor. Kendi karakterinizi oluşturma modu da bir sezon içerisinde ne kadar iyi karakter yapacağınız üzerine kurulu. Bu mod da kurgulu olduğu ve takım sayısı çok olmadığı için zaten yapabilecek pek bir şey yok. Karakter sayısı az olsa da her karakterin kendine has yetenekleri, animasyonları olduğu için çok sıkan bir durum da söz konusu değil.

Bir de multiplayer açısı var ve açıkçası hiç denemedim. Normal modunun yanında bir de mario kart gibi yerden bulduğunuz upgradeler ile maçlar değiştirilebiliyor, denemedim.

Bu oyunu bilip ona göre almakta fayda var, kimi oyuncunun çok seveceği ama kimisinin de nefret edeceği bir yapım. Tavsiyem size hitap edip etmediğini görmek için önce gameplaylerine bakın, sonrasında satın alın. %80-85 civarlarında indirimde yakaladım ben, öyle bir indirimde almanızı tavsiye ederim.

GTA V çok iyi bir oyun olmasına rağmen, bence ciddi anlamda bir multiplayer oyun olmak için uğraşmasından kaynaklı olarak hikayesini çok konsantre tutması dolayısıyla saatlerce oynamış olsam da bende ciddi bir tatminsizlik hissi yaratmış durumdaydı. Ciddi anlamda da Rockstar'ın, GTA Online'dan kazandığı parayı da düşünerek RDR2'nin de bu kafada bir iş olacağı ve güzel ama kısa bir story modunun olduğunu, asıl odaklarının GTA Online'daki gibi Online modunu olacağını düşündüğüm için çok uzun süre boyunca RDR2'den uzak durdum. Fiyatların artık ciddi oranlarda artması kaynaklı olarak artık girmem gerektiğini düşünerek RDR2'yi aldım. Gerçekten söyleyebilirim ki RDR 2, benim Rockstar'a dair düşündüğüm "adamlar çok güzel oyun yapıyorlar ama para da online'da, single'ı sallamazlar" düşüncemi tamamiyle tersine çıkarttı. RDR 2 son zamanlarda oynadığım sanırım en doyurucu oyunlardan biri.

Bu oyuna dair olumlu yanları saymanın hiç bir anlamı bana göre yok. Dizayn seçimleri ile alakalı bir kaç şikayetim var, bu da yönetmenin takdiri olan şeyler aslında, kiminin çok seveceği, benim gibi kimilerinin hoşuna gitmeyecek detaylar.

Oyunun özellikle 2. chapterının asıl amacı size oyunun mekaniklerini tanıtmak. RDR 2 dünyasında neler yapabileceğinizi göstermek. Ancak bu kısmı gerçekten çok uzun tutuyor, çünkü anlatmak istediği o kadar çok şey var ki ve deneyimlememizi istemişler ki her birini, bunları tanıtmak için bu chapter koyulmuş diyebilirim. Ben bir noktada Chapter 2'yi bitiremeyeceğimi falan düşünmüştüm. Belki bunları hep açık tutup, zamanla açarak daha iyi bir deneyim elde edilebilirmiş, ama chapter 3'te size tüm dünyasını sanıyorum açmak istediği için böyle bir yola girilmiş.
Seyehat süreçleri, oyun boyunca sürekli çok uzun mesafelerde hareket etmeniz gerekiyor. Bunun da sebebi aslında çok açık, yönetmen bu dünyanın gerçek bir dünyanın izdüşümü olarak görülmesini, aynı zamanda ana görevden koşturacak oyunculara etrafta bunlar da var arada bir kafanı kaldır demek için koyulmuş. Bazen gerçekten bunu takip etmek istemiyorsunuz ama oyun görevlerin çok çok büyük bir oranında sizi bu seyehatlere zorluyor. Her biri 5-6 dakika süren seyehatler olduğu için ben bir noktadan sonra oto pilota alıp diyalogları dinleyip başka şeyler ile ilgilenmeye başlamıştım.
Animasyon konusunda oyun aşırı detaylı ve gerçekten hissettirmek için ciddi çaba sarfetmiş, insan takdir de ediyor kesinlikle. Ama yine belli bir saatin üzerinde bu oyun ve bir noktadan sonra hızlı hızlı halletmek istediklerinizde de bu animasyonları tekrar tekrar izlemek yorabiliyor. Oyunda genel olarak belli bir saatten sonra skip olmaması sanıyorum en büyük şikayetim.
Aslında bu bir şikayet değil, ama oyunda bir challenge sistemi var. Oyunun mekaniklerinin dibini sıyırmak için yapılmış ve ben bundan oldukça hoşlanırım aslında. Fakat oyun bana bunları tamamlamayı gerçekten çok gerekli kılmadı. San Andreas'taki gibi zorunlu olmamaları çok daha iyi bir seçim, belki bir noktaya kadar bunları daha işlevsel hale getirmiş olsalarmış çok daha anlamlı bir sistem olurmuş gibi geliyor. Olmamasındansa olması çok daha iyi, ama sadece keşke daha iyi değerlendirilseymiş dedirtiyor kesinlikle.
En büyük şikayetim oyunun kopya koruması. İnternet bağlantınız olmadığında kesinlike oynamanıza izin vermiyor. Bu yılda olmaması gibi bir durum mu var diyebilirsiniz, oluyormuş. Ben de bu vesileyle öğrendim. Böyle indirip yazlıkta falan oynamaya niyetliyseniz dikkatli olun derim.

Bunlar dışında gerçekten oyunun bir falsosu yok. Ucuzladığında alınıp tüketilmesi kesinlikle tavsiyemdir.

Yani Devil May Cry formülünün en güncel ve en rafine hali. Hikayesi falan bir kenara bırakılırsa oynanışı ile Hack and Slash sevenlerin kaçırmaması gereken işlerden.