Niech was nie zmyli liczba godzin, łącznie mam ich prawie 2000 :D

Conanie, oj Conanie, ile przy Tobie zarwałem nocek to nie zliczę. Niestety gra ma swoje problemy, ale to po kolei. Postaram się omówić grę dzieląc różne aspekty grania na segmenty. W ten sposób łatwiej znajdziesz to, czego chciałbyś się dowiedzieć.

Setting:
Gra rozgrywa się na ziemiach wygnańców, terenach znanych z opowiadań Roberta E. Howarda, a także późniejszych komiksowych adaptacji, czy ekranizacji z Arnoldem Schwarzeneggerem w roli głównej. Gracz jest skazańcem, trafiającym na ziemię otoczona barierą, której nie może opuścić ze względu na znajdującą się na jego nadgarstku bransoletę. Próba przejścia przez barierę kończy się natychmiastową śmiercią. Jak można się łatwo domyślić, główną osią fabuły jest tu zdjęcie tejże bransolety i ucieczka za barierę.

Siłą gry jest design Ziem Wygnańców, są to zróżnicowane tereny pełne ruin, przechodzące z pustyni w tereny północne, lasy, a także pokryte śniegiem pustkowia, na których bez odpowiedniego wyposażenia w chwilę zamarzasz. Dany biom to też unikatowi przeciwnicy, podziemia, surowce. W ten sposób łatwo też nawigować, gdyż tereny pustynne to tzw. Noob river, im wyżej tym trudniej o przetrwanie.

Pewnego rodzaju mankamentem może być dla niektórych leveling. maksymalnym poziomem w oryginalnej grze jest 60, który idzie wbić dosłownie w parę godzin. Dla osób lubiących zwyczajnie levelować grając solo może być to irytujące. Nie jest to jednak aż tak odczuwalne, bo mamy do czynienia z grą survivalową, więc przeciwwagą jest zbieranie coraz lepszego sprzętu i podnoszenie poziomu towarzyszom.

System towarzyszy (thralli) : Conan posiada pewne unikatowe rozwiązane w kontekście pozyskiwania sojuszników. Mianowicie należy wziąć pałkę, ogłuszyć delikwenta i zaciągnąć go do przymusowej pracy by złamać jego wolę. Rozwiązanie jest oczywiście w stu procentach lore-friendly i dodaje klimatu do surowości przedstawionego świata. W ten sposób pozyskujemy zarówno rzemieślników do pracy na stanowiskach, jak i postacie, które mogą bronić naszej bazy lub podążać za nami. System jest intuicyjny, stosunkowo prosto połapać się, który człowiek jest od czego. Postacie z imionami są najpotężniejsze, dające czasem dostęp do unikatowych receptur. W przypadku towarzysza (lub dwóch, przy odpowiednim perku) możemy go rozwijać do 20 poziomu, a także dowolnie przydzielać mu znaleziony bądź wytworzony ekwipunek. Mankamentem jest AI towarzyszy, w szczególności łuczników, którzy często nie chcą współpracować. Całe szczęście twórcy dodali do gry prosty system wydawania poleceń, dzięki któremu możemy uniknąć sytuacji, gdzie niskopoziomowy towarzysz rzuca się na bossa i umiera po 10 sekundach.

System budowania: Duża różnorodność elementów, w szczególności z opcjonalnymi DLC. Gra pozwala budować naprawdę imponujące budowle. Budowanie jest proste do opanowania, nie ma wielkich problemów ze stabilnością budowli. Elementy budowlane tworzymy za pomocą wyekwipowanego młotka, Gdy mamy potrzebne surowce możemy postawić np. ścianę. W przypadku chęci podmiany ściany na inną po prostu budujemy ją w tym samym miejscu, a gra automatycznie oddaje nam surowce za tą postawioną i ją burzy. Możliwości dekorowania bazy również dostajemy sporo, co jest dodatkowym plusem.

By nie było tak wesoło, to gra ma zaimplementowaną mechanikę oczyszczeń (purge). Co jakiś czas zmierzają do nas zrożnicowane grupy przeciwników z zamiarem zniszczenia naszej bazy. System ten ma być wkrótce zmieniony, ale obecnie też potrafi czasem dać w kość. Pojawiający się przeciwnicy są zróżnicowani w zależności od miejsca w którym mieszkamy, im trudniejszy teren tym większe wyzwanie. Rekompensatą za taki najazd jest możliwość zdobycia unikatowych thralli, wojownicy najtrudniejszych oczyszczeń to najsilniejsi towarzysze w grze.

System walki: Nie jest to nic odkrywczego, wykonany jest solidnie. Mamy bronie oparte o zręczność i siłę, a także statystykę obrażeń i przebicia pancerza. Gra oferuje kilkanaście rodzajów broni: miecze, młoty, włócznie, łuki, topory, sztylety itd. Każda broń ma swoje animacje i gra się nią inaczej. Pancerze są podzielone na trzy rodzaje: lekki, średni i ciężki, ale obecnie tak naprawdę nie ma większego sensu granie pod lekki pancerz. Gra oferuje też mechanikę uniku, opartego razem z walką o wytrzymałość. Bronie nakładają przeróżne efekty pokroju krwawienia, okaleczenia czy trucizny, jednak jest to system tak podstawowy, iż nie stanowi żadnego problemu jego zrozumienie i opanowanie. Jedyne do czego mógłbym się tutaj przyczepić to to, iż zdecydowana większość broni to bronie pod siłę, przez co budowanie się pod zręczność ma ograniczoną liczbę opcji, a same strzelanie z łuku jest zwyczajnie monotonne.

PVP: Największy mankament tej gry. Liczba błędów, exploitów i cheaterów na oficjalnych serwerach jest bardzo wysoka. Twórcy nie radzą sobie z łataniem tej części rozgrywki, przez co stosunkowo prosto można stracić dorobek wielu godzin grania. Społeczność na serwerach jest w większości przyjazna, zdarzają się jednak takie serwery, gdzie np. ważne pod względem surowcowym miejsca są obudowane murami i robione są z nich siłowo serwery prywatne. W przypadku PVE takie rzeczy można zgłaszać twórcom celem ich usunięcia, przy PVP często pada narracja, że przecież można to zburzyć, Co nie jest takie łatwe przy dużym, aktywnym klanie. Po reworku walki nie wiem niestety jak wygląda meta odnośnie walki z innymi graczami, więc w tym aspekcie się nie wypowiem. Swego czasu dawało to masę frajdy, ale obecnie trzeba by chyba grać na prywatnym serwerze.

PVE i Mody: Największa siła tej gry. Spora część społeczności gra na serwerach roleplay, bądź zwyczajnie prywatnych. Dorzucając mody pokroju EEWA czy Age of Calamitous zapewniamy sobie rozgrywkę na kolejnych kilkaset godzin z potężnym endgame. Masa mniejszych modów dodających więcej budowania, zwiększającym możliwość levelowania do 300 poziomu. Jeżeli chcesz grać ze znajomymi to Conan to idealny wybór. Z odpowiednio dobranymi modami to gra kompletna. A jest też pełno świetnych serwerów prywatnych, na których społeczność nauczy cię podstaw i przyjmie cię z otwartymi ramionami. Postawienie prywatnego serwera przez Gportal nawet z modami też jest banalne i nie kosztuje kosmicznych kwot.

Rozwój gry: Funcom zmienił sposób rozbudowywania gry z tematycznych DLC na Season Pass. Moim zdaniem jest to zmiana na minus, wcześniej za 20-30zł dostawaliśmy ciekawe zestawy do budowania i pasującego doń wyposażenia, obecnie część przedmiotów mamy w season passie (który jest bardzo prosty do wbicia, a jego wbicie zwraca nam wystarczającą ilość waluty premium by kupić kolejny) a część na bazarze, który jest największą wadą tej gry. Ceny przedmiotów są wręcz absurdalne i zwyczajnie nie opłaca się tam kupować, potrafią być one droższe niż pojedyncze DLC. Jeżeli chcesz dokupić dodatkową zawartość to zdecydowanie polecam kupienie właśnie tych tematycznych paczek.

Gra jest jednak cały czas rozwijania, wcześniej mieliśmy Age of Sorcery, dodające magię do gry. Jest ona bardziej dodatkiem niż dodatkową opcją np. na walkę, ale dodaje unikatowe w skali gry możliwości. Obecnie gra znajduje się w pierwszej z trzech faz Age of War, które ma zmienić zupełnie oczyszczenia (purge) a także dodać rajdy pve na mapie. Skutkowało to póki co rebalansem w walce i towarzyszach. Jedna większa aktualizacja pojawia się tak co 3-4 miesiące, więc gra jest dalej wspierana.



Podsumowanie: Czy warto w 2023 grać w Conana? Jeżeli jesteś graczem PVP - mam wątpliwości przez wspomniane problemy, poruszane też często na Reddicie jak i opieszałość Funcomu do naprawy tych błędów.
Jeżeli chcesz grać PVE solo bądź z kolegami czy pod roleplay - TOTALNIE WARTO. Jest to jedna z najlepszych gier na rynku pod taki styl gry, do tego stosunkowo prosta do opanowania, co jest dodatkowym plusem. Z pewnością w tym przypadku się nie zawiedziesz i wciągniesz się na dziesiątki bądź setki godzin.

Gorąco polecam!