ofya

sakin ol kaira buna gerek yok

ekran goruntusu vitrinimdeki pentegramin aynisini dunyaya cizmek istiyorum

jilet kayra sevdiğimiz bir ablamızdı. janti kadındı, adabı giyinmeyi çok iyi bilirdi. mesela ben bilmem.
çok gülerdi, ben gülmem.
bu kapıdaki arkadaş abla köye para dediğinde sırtını dönerdi. ben dönmem.
abla beni kapıdan al dediğinde dalga geçerdi. ben geçmem
jilet kayra sevdiğimiz bir ablamızdı ama parayı da bi tuhaf dağıtırdı.
ne varsa elinde gene döner dolaşır onun elinde kalırdı. benim kalmaz.
bizde para masaya konur. herkes ihtiyacı kadarını alır.
jilet ablam silahını adamına taşıtırdı. ben silahımı saklamam.
ablam bu masaya şöyle fiyakalı, ama biraz da yamuk otururdu. ben arkamı arkadaşlara verince, şöyle yaslanırım bi geriye.
koltuk sende kalsın kardeş, arkamda durma yeter.

sadece gormedim ayrica duydum isittim hissettim adamin dibisin

estagfirullah ne adamligimizi gordun