“Eigi hugðak orma at aldrlagi mínu;
verðr mjök mörgu sinni, þats minnst varir sjálfan.
Nú munk nár af bragði ok nær dýrum deyja
Gnyðja mundu grísir, ef galtar hag vissi, mér er gnótt at grandi, grafa inn rönum sínum ok harðliga hváta, hafa mik sogit, ormar;
nú munk nár af bragði ok nær dýrum deyja."