Ori and the Blind Forest'ı bundan 5 sene önce çıkış yılında oynamıştım ve oynadığım o deneyimsiz günlerimde bile oyun kendisine hayran kalmamı sağlamıştı. Yıllarca misyonerliğini yapmaya çalışmış, övebildiğim yerde övmüş ve tamı tamına 5 sene boyunca 2.oyunu beklemiş bulunmaktaydım. Oyunun fragmanlarından görebildiğim kadarıyla bu oyun kaliteli olmakla kalmayacak, öncekinin de üstüne çıkacaktı. Görselliğini, oynanışını, boss savaşlarından mahrum kalmış bölümlerini ve hikaye anlatımını fragmanlardan izlediğim kadarıyla geliştirmiş, Önceki oyunun aksine çok daha büyük bir hayran kitlesiyle beklemeye konulmuştu. Oyunun 1 aylık kısa süreli ertelenmesi birçok kişinin moralini bozsa da o kişilerin aksine beni daha da rahatlatmıştı. Oyunda belli oranda bug fix yapılacağı anlamına geliyordu bu. Üstüne bir de doğum günümden 1 gün sonrasında çıkıyor olması adeta bir doğum günü hediyesi olmuştu benim için. Daha ne isteyebilirdim ki? Ardından oyun çıktı. Bir sürü eleştirmenden felaket yüksek puanlar aldı ve bu beni çok daha fazla heyecanlandırdı. Okul ve sınavlarımdan ötürü oyuna fazla vakit ayıramayacakken bir de 2 haftalık tatil duyurusunun yapılması yerimde duramamama sebep olmuştu. çıkış gününden bugüne oyunu sindire sindire oynamış, oyun içerisindeki etkinliklerin tamamını bitirmiş ve %99'a gelecek kadar oynamış bulunmaktayım. Peki Ori and the Will of the Wisps nasıl bir oyun?

Not: Senaryo konusunda ilk oyundan spoiler verebilirim. İlk oyunu fazla hatırlamadığımdan ötürü spoiler mı değil mi tam olarak bilemeyeceğim maalesef. Malum oynayalı 5 sene oldu sonuçta. Ama Ori 2'den spoiler vermeyeceğime emin olabilirsiniz.

Senaryo:
Ori and the Will of the Wisps ilk oyunun devamını anlatarak başlıyor. Oyun boyunca bizi kovalayan arkadaşın yavrusunu sahiplenmişiz ve yıllarımız bu yavruyu büyütmekle geçmiş. Kendisine resmen bir aile portresi oluşturmuş bulunmaktayız anlayacağınız. İsmi Ku olan kuşumuz bir gün kendi türündeki diğer kuşlar gibi özgür olmak istemiş, lakin bir kanadı sakat olduğu için özgürlükten yoksun bir şekilde doğmuştur. Kanadının sakat olmasından ötürü özgürlüğü ciddi anlamda kısıtlı kalan Ku'nun morali fazlasıyla bozuktur. Ana karakterimiz Ori, ilk oyunda Ku'nun annesinden almış olduğu tüyü Ku'nun kanadına ilk oyundan tanıdığımız karakterler sayesinde takar ve Ku'nun buruk morali tamamiyle yerine gelir. Ku artık uçabiliyordur ve karakterlerimiz bunu görmek için can atarlar. İlk uçuş seferinde Ku'ya eşlik edecek olan ana karakterimiz Ori, Ku'nun sırtına atlar ve diğer kuşları takip ederek yolculuğa koyulurlar. Çok geçmeden büyük bir fırtınanın patlamasıyla birbirlerinden ayrılan Ori ve Ku, kendilerini Niwen adlı yıllardır ışıklarından mahrum bıraklımış bir adada bulurlar.

Senaryomuz bu kadar. Şahsen senaryoyu ilk oyundan çok daha vurucu ve duygusal buldum bu oyunda. Spoiler veremeyeceğimden ötürü oynayıp görün demekten başka bir şey yapamıyorum maalesef. Şimdi Ori'yi özel kılan şeye, oynanışına, grafiklerine ve atmosferine gelelim:

Oynanış: Hepinizin de bildiği üzere Ori bir platformer metroidvania oyunu. Şahsen metroidvania türüne pek aşina olmasam da platformer türünü küçüklüğümden beri bayılarak oynuyorum. İlk oyunun oynanışı felaket kaliteli olsa da boss savaşları ve dövüş mekanikleri gibi bazı durumlar oyunun kalitesini bir nebze düşürüyordu. Bu oyunda ilk oyunun aksine yanımızda Sein bulunmadığından ötürü savaşma işini Ori kendisi üstleniyor. Bu işi de yine ilk oyunun aksine sahip olduğu bir sürü yetenek ve silah ile yapıyor. İlk oyunda savaş bölümünü sadece Sein'in attığı basit patlamalar oluştururken, bu oyunda Ori'ye bahşedilmiş bir kılıç, bir yay, bir çekiç ve mızrak gibi bir sürü silah ve yetenek oluşturuyor. Ve tahmin edebileceğiniz gibi bu işi ilk oyundan kat kat daha iyi yapıyor. Silah çeşitliliği ile birlikte aynı zamanda vuruş hissiyatı ve düşman çeşitliliğinde de ciddi oranda artışa gidilmiş bu oyun ile birlikte. İlk oyunun en büyük eksiği olan boss savaşları yine bu oyunda telafi edilmiş bulunmakta. Fazla iyi olmasalar da gayet yeterli ve zevkliler. Özellikle son boss atmosfer ve bölüm dizaynı açısından fazla iyi.
Yine ilk oyundan hatırlayacağımız kaçış sekansları yine bu oyunda da bulunuyorlar ve önceki oyundan çok daha kaliteliler. Gerginliği o kadar iyi veriyorlar ki bazı kısımlarda korkudan zıplaya zıplaya kaçıyordum düşmanlardan. Atmosfer ve grafikler yine ilk oyunda olduğu gibi mükemmeller. Renk paleti harika, ışıklandırma mükemmel ve ses efektleri de güzeller.

Müzikler: Oyunlarda müziklere fazla önem veriririm. Hatta bazen atmosfere ve bölüm dizaynına göre oynanıştan bile daha fazla önem veririm. Malum atmosferi sağlayacak en önemli şey müziklerdir bana göre kesinlikle. Bu oyunun müzikleri tek kelime ile mükemmeller. Atmosferi sağlamayı bırakın, atmosfere direkt olarak sizi sokuyor. Bazen fazla epik, bazen fazla hüzünlü, bazense sadece huzurlu.


Ori and the Will of the Wisps benim için yılın oyunu adayı olmasını bırakın, tarihin en iyi oyunlarından bir tanesi. Oynarken sıkıldığım hiçbir saniyesi yoktu. Her saniyesinden delicesine zevk alarak oynadım. Umarım serinin devamı gelmez ve yapımcı stüdyo farklı şeyler de denemeye başlarlar.

Başarılı olduğu konular:
-Grafikleri ve atmosferi tek kelimeyle mükemmel.
-Oynanış ilkinden çok daha başarılı ve baymıyor.
-Boss savaşları olması.
-Müzikleri enfesler.
-Kaçış sekansları tadından yenmeyecek seviyedeler.
-Senaryo basit olsa bile belli noktalarda oyuncuyu şaşırtıyor ve hiç baymıyor.
-Platformer olarak ilk oyunun da üstüne çıkmış bulunmakta 2.oyun. Yeni gelen skill ve charm sistemi ile birlikte çok daha başarılı bir hale gelmiş durumda.


Olumsuz yönleri:
-Optimizasyon. Oyun bazı noktalarda uzun süreli donuyor. Bu olayın üzerine bir de oyun içinde çok fazla olacak şekilde ses patlamalarının yaşanması oyuncuyu gerçekten sinirlendirebiliyor.

94/100