Recent reviews by Inglisz

Praktycznie co roku odkrywam osobistą perełkę grową, która mnie najbardziej zachwyciła w całym roku. W 2021 jest tak samo za sprawą ,,Super Animal Royale'', gra, która może robić wrażenie taniej podróbki takich produktów jak ,,Fortnite'' czy ,,PUBG''. Tak jest jednak jedynie do momentu, gdy się zagra chociaż jedną rundę, gdyż ,,SAR'' jest niesamowicie wciągająca grą typu battle royale, w której naszym zadaniem jest zebranie najlepszych przedmiotów do zabijania oponentów, którymi są... małe, słodziutkie zwierzątka. Nie uświadczymy tu budowania, przez co rozgrywka polega na klasycznym wariancie tego typu gier, z widokiem z izometrycznej kamery. Zalet tu się roi niesamowicie dużo, począwszy od grafiki, która cieszy oko, ścieżki dźwiękowej, która koi nasze uszy dobrze dobranymi dźwiękami, chociażby do broni, a na sterowaniu i trudności samej gry skończywszy. Mamy również możliwość modyfikowania strojów do naszych zwierzaków, a dodatkowo dostawania za kolejne osiągnięcia coraz to ciekawsze elementy stroju, nowych skórek do broni czy nowych... parasolek. Gra jest za kompletne darmo, jednakże można na nią pieniądze kupując karnet oraz rozszerzenie, które można nazwać pełną edycją. Czy warto? Jeśli zagracie i wciągniecie, to jak najbardziej. Gra wpisuje się do mojego osobistego panteonu ulubionych gier, mimo wad, które się zdarzaj. Ogranie tego tytułu, samemu czy z kolegami, jest koniecznie. Polecam serdecznie!

Okraszona numerem cztery gra z serii ,,Chicken Invaders'' to gra z kategorii ,,udana parodia słynnej gry''. Pisząc jednak na serio, w grze sterujemy statkiem pilota, którym musimy pokonać kolejne fale kurczaków, różniące się od siebie zdolnościami, rozmiarem, a także szykami, którymi atakują. Jeden z ważniejszych atut gry to wytworzony klimat, który czuć od początku pierwszego poziomu w pierwszym systemie. Komentarze naszego pilota i fakt, z kim ciągle musimy walczyć idealnie oddaje absurd całej gry. Pokonanie gry jeden raz nie trwa długo, co najwyżej może to zająć kilka godzin. Lecz system rozgrywki hipnotyzuje, chce się ciągle pobijać wynik i niszczyć nadlatujące kurczaki, przez co można grać naprawdę dużo w ,,Chicken Invaders 4''. Do konkretniejszych zalet tego produktu można zaliczyć oprawę graficzną, muzykę, możliwość zakupów przed rozpoczęciem kolejnej gry, gdzie można zmienić wygląd naszego kosmicznego rumaka bądź kupić nowy asortyment do zabijania kurczaków. Wad jednak tu nie brakuje, powinno się tu wspomnieć chociażby o fakcie, że czasem detekcja kolizji jest nieprecyzyjna, zdarzy się nam przypadkowo zginąć, a czasem wydaje nam się, że powinniśmy umrzeć przynajmniej trzy razy. Nawet jeśli tytuł z samego zamysłu i opatentowania brzmi kuriozalnie, jest to jedna z najlepiej zestarzałych gier w jakie miałem okazje zagrać. Polecam każdemu, kto chce trochę rozerwania i chciałby dać kurczaka na ruszt!

,,Brawlhalla'' to tytuł multiplayer dostępny za kompletne darmo, w którym naszym zadaniem jest ciągłe bicie się. Może jednak nie? Jeśli chodzi o sam, podstawowy zamysł, jasne, ale w grze mamy do czynienia z masą najróżniejszych trybów, gdy czasem urozmaicone jest samo bicie, to czasem możemy grać w takie tryby rozgrywki jak ,,Capture the flag''. Jest więc różnorodnie i ciekawie. To samo można powiedzieć o postaciach, którymi możemy operować. Nie tylko diametralnie różnią się od siebie wyglądem czy rozdaniem punktów umiejętnościami, ale też mamy do czynienia z różnymi orężami oraz specjalnymi ruchamy konkretnych postaci. W grze mamy również opcje rozwijania poziomu swojego profilu oraz bohatera, którą akurat gramy. Co dalej, gdy mowa o zaletach tej gry? Grafika i oprawa dźwiękowa, tutaj nie ma do czego się przyczepić. Interfejs w tego typu produktach jest ważny, a tutaj sprawdza się, jest czytelny. Dodatkowo mapy, na których gramy, są naprawdę oryginalne i są wykonane z niezłą precyzją i solidną dbałością. Co natomiast ze sterowaniem? Nie ma tragedii, aczkolwiek nie jest to coś na dobrym poziomie. Czasem same postacie ruszają się ślamazarnie, a kombinacje ataków nie są jasne do odkrycia i zrobienia. Ponadto w grze ciężko o sensowny balans w trakcie potyczek w trybie multiplayer. Czasem trafimy na zupełnie nowe postacie, a czasem na weteranów ,,Brawlhalli'', co potrafi porządnie frustrować. Nie oszukujmy się, że mówimy jednak o grze, w którą każdy może zagrać, i przy której frajda jest widoczna, lecz głównie jest tak, gdy gramy ze znajomymi. Spróbować gry od Blue Mammoth Games można, to od was zależy, czy będziecie chcieli poświęcić więcej czasu bijąc się toporami, siekierami czy innymi łukami.

,,Orbt XL'' to gra działająca na takiej samej zasadzie, co ,,Bit Blaster XL''. Naszym zadaniem jest utrzymanie kulki jak najdalej od czarnej dziury, która nas wsysając zabije nas. Zasada więc taka sama: trzeba nabić jak największy wynik. Gra graficznie i muzycznie naprawdę daje radę, jest ładna, cieszy oko, a muzyka będąca w tle podczas kolejnych gierek jest chwytliwa. Jednakże gra nie jest tak dobra jak taki ,,Bit Blaster XL'', nie potrafi tak dobrze zabijać czasu i nie jest tak wciągająca. Ponadto sterowanie jest dosyć mizerne, w porównaniu do ,,Bit Blaster XL''. Jednak jak za taką cenę nie powinno oczekiwać gry roku. Mamy do czynienia z produktem, który nie ma zbyt widocznych wad, a za taką cenę naprawdę jest czymś, co może nam umilić czas.

Jeśli osoba czytają tę recenzję zna serię ,,Gdzie jest Wally'', na pewno polubi ,,Hidden Folks''. Tytuł od Adriaan de Jongh i Sylvain Tegroeg polega na odnajdywaniu ukrytych ludzików, rzeczy, zwierząt bądź też innych ciekawych postaci. Koncept na grę jest prosty, jednak jest naprawdę wciągający. Możemy nie tylko doszukiwać się swoimi oczami ukrytych postaci, możemy też wchodzić w interakcje z różnymi obiektami, aby odkryć pochowane zegarki, małpy bądź inne kubki. Nie szukamy jednak rzeczy czy osób klikając myszką, gdzie popadnie, bowiem na każdym poziomie wszystko, czego szukamy ma swoje podpowiedzi gdzie to można znaleźć. Czy jednak inne aspekty gry też można pochwalić? Oczywiście. Ścieżka dźwiękowa jest czymś oryginalnym, bowiem każde kliknięcie na cokolwiek w tej grze posiada własny dźwięk, wytworzony w większości za pomocą... ust. Sprawdza się to naprawdę dobrze, nie irytuje, a nawet dodaje uroku. Grafika jest naprawdę ładna, cieszy oko. Większych wad nie uświadczymy w tym tytule, choć cena tej gry może lekko dziwić i odstraszać. Mimo to gorąco polecam ,,Hidden Folks'', które dla fanów gier łamigłówkowych powinno być produktem do obowiązkowego ogrania!

Gra ,,Donut County'' jest produktem z ciekawego gatunku, ponieważ mamy tu do czynienia z grą narracyjną, w której głównie opieramy się na fizyce poprzez wciąganie dziurom wszystkiego, co napotkamy na swojej drodze. Brzmi to irracjonalnie, lecz poznając fabułę wszystko tworzy sens... w swój własny sposób. Dowiadujemy się jakie są relacje między głównymi bohaterami a mieszkańcami miasteczka, dlaczego Mira jest wściekła na BK'a oraz czemu wszyscy znajdują się 999 metrów pod ziemią. Gdy mowa o rozgrywce, opieramy się na prostocie, która polega na wciąganiu dziurom coraz większych rzeczy. Dodatkowo są poziomy, w których znajdujemy dodatkowe aspekty, jak na przykład używanie mniejszych, wciągniętych rzeczy do uruchomienia większych urządzeń. Jest też pewien fragment pod koniec gry, o którym nie mogę za wiele powiedzieć, aczkolwiek gdy miałem to z nim do czynienia, byłem pozytywnie zaskoczony. Na plus w ,,Donut County'' są muzyka i grafika, które są niesamowitymi elementami gry, brzmiące i wyglądające naprawdę dobrze. Większych wad w samej grze nie ma, jedynie mogę się przyczepić do oryginalnej ceny, która jak za dwie godziny rozgrywki jest zdecydowanie za wysoka. Mimo to polecam tę grę serdecznie, doświadczenie growe, które warto poczuć na własnej skórze.

Kolejna część ,,Alien Shootera'', okraszona numerem dwa i podtytułem ,,Reloaded'', to zdecydowanie lepsza gra od tego, co mieliśmy do ujrzenia w pierwszej części. Zaczynając od samej rozgrywki, mamy tutaj do czynienia z autentyczną fabułą, która ma jakiś sens, a nasze działania są związane z dalszym rozwojem. Gra dodatkowo posiada voice acting, co było dla mnie sporym zaskoczeniem, oczywiście pozytywnym. Przed samą rozgrywką ,,Dwójka'' daje nam możliwość wybrania jednej z kilku postaci, które mają utworzone historie za pomocą zlepka kilkunastu zdań, a także mają konkretne wartości w swoich umiejętnościach. Tak, w tej grze spotykamy się również z możliwością rozwijania swojej postaci, począwszy od takich atrybutów jak zdrowie czy siła, kończąc na regeneracji zdrowia i inteligencji. Kolejna nowość warta nadmienienia jest możliwość kierowania, raz pojazdami a raz robotami. Niestety, sterowanie w drugiej odsłonie ,,Alien Shootera'' nie jest najbardziej precyzyjne, czasem nie do końca działa tu ten aspekt jak należy. Same nowości zajęły dużą część tej recenzji, co jednak z zaletami i wadami? Grafika poprawiła się, lokacji mamy tu więcej i są bardziej zróżnicowane, ścieżka dźwiękowa, zwłaszcza używanych broni, jest naprawdę solidna, rozgrywka jest wciągająca i naprawdę wymaga od nas, byśmy celowali dokładnie, a asortyment, jaki możemy sobie kupić, jest ogromny i naprawdę ciekawy. Wad jednak tu nie brakuje. Niektóre sekrety są naprawdę ciężkie do znalezienia bez chodzeniem postacią w ściany, długość poziomów czasem powoduje delikatne poczucie monotonni, detekcja kolizji jest tutaj naprawdę mizerna, a błędy tu i tam również się zdarzają. Ostatecznie jednak z całego serca polecam ,,Alien Shooter 2: Reloaded'', bo przy tej grze naprawdę można się dobrze bawić, mimo tego ile ten sequel ma lat.

,,EDGE'' jest grą, w której liczy się używanie głowy i posiadanie dobrej zręczności palców. Poruszamy się w niej kostką, która musi pokonywać kolejne poziomy. Prosty pomysł, zrobiony w ciekawy sposób. Rozgrywane przez nas poziomy zawierają masę mechanik, zdarzają się też inne urozmaicenia, na przykład możemy w niektórych momentach rozgrywki zmierzyć się z inną kostką. Zalet jest tu sporo, na pewno nic złego nie można powiedzieć o oprawie dźwiękowej, która jest przyjemna dla ucha, grafika mimo swojej prostoty jest dobra, ponadto plansz do ogrania jest ogrom, więc nie da się tej gry szybko skończyć i się nią znudzić. Uważam jednak, że takie sterowanie nie jest tutaj dobrze wykonane, jeden dłuższy wcisk na klawiaturze i kostka spada w nicość, co może doprowadzić do zdenerwowania napotkaną sytuacją. Mamy też system ocen, pokazywany na końcu każdego poziomu, który nie jest nazbyt rzetelny, bo możemy zebrać wszelkie pryzmaty rozsiane po poziomie, a także nie umrzeć więcej niż trzy razy, a i tak nie otrzymamy nawet marnego A. Szczerze ,,EDGE'' jest tytułem, który polecam raczej maniakom gier logicznych bądź zręcznościowych, nikomu więcej. Gra nie jest zła, ale daleko jej do bycia bardzo dobrym tytułem, zwłaszcza patrząc na obecną cenę, która jest zbyt wysoka.

,,Alien Shooter'' jest pierwszą częścią serii gier od Sigma Team, w której naszym zadaniem jest niszczenie wszystkiego, co stanie nam na drodze. Tutaj mamy do czynienia z kosmitami różnego typu, które w wielkiej grupie mają nas zamiar pożreć. Głębszej fabuły w tej grze nie doświadczymy, możemy jednak napotkać przed rozpoczęciem kolejnych poziomów notki, opisujące co w ogóle tutaj robimy. Tytuł ten jest wiekowy, posiada na karku ponad 15 lat, co wskazuje na absurdalne wręcz braki czy wady, takie jak niepełne ustawienia w grze czy poczucie frustracji i monotonii, gdy przechodzimy kolejne bardzo podobnie wyglądające i zbudowane poziomy. Niemniej jednak można doszukać się w tym tytule mniej lub bardziej istotnych zalet, chociażby wytworzony klimat, nie najgorsza grafika, a także asortyment broni, dzięki którym szczęścia z zabijania kolejnych wrogów nie będzie końca. Gra nie jest najdłuższym tytułem w jaki grałem, na spokojnie można ją ukończyć w ciągu jednego bądź dwóch posiedzeń, mimo to polecam ten tytuł wszystkim pasjonatom starych gierek lub tym, którzy uwielbiają walące się flaki z bestii pochodzących z kosmosu.

Gra ,,Plastris'' jest niszowym produktem na platformie Steam, która nie jest wielkim produktem od giganta na rynku gier. Z czym się gra je? Jest to szczera do bólu gra logiczna, w której naszym zadaniem jest wypełnienie kafelków za pomocą symboli, które gra nam da na dany poziom. Koncepcja prosta, ale potrafiąca utrzymać gracza na pewien czas podczas ogrywania danego poziomu. Wygląd gry jest uproszczony, niczym się nie wyróżnia, ścieżka dźwiękowa urozmaica ucho gracza, lecz gdy mowa o muzyce zamieszczonej w grze nie ma tu żadnych fajerwerków. Gra nie posiada żadnych większych błędów, a do samych wad można dać tu poczucie monotonni, które dosięga nas gdy widzimy kolejne poziomy, które są do siebie łudząco podobne. Mimo to gra ta dla fanów łamigłówek powinna być ciekawa, dzięki niej można dobrze spędzić czas.