Recent reviews by Audiodragon

Bu tarz oyunları çok oynamıyorum, hani bir şey simülatörleri var ya, yok şunu temizle, yok bunu sil, yok şöyle yap falan

Hatta bir tane içmimarlığımsı yaptığın var, evleri elden geçiriyor, yeni odalar, yeni fonksiyonlar ekleyip, mobilyaları pahalıdan alıp satıyorsun falan, aha dedim madem gerçek hayatta bunu yapıyorum, e oyun olarak da yapayım? We put interior architecture into your interior architecture misali ama sarmadı o nedense

Ama bu var ya, bu çok iyi çünkü burada hem ana bir hikaye var, hem de her bölüm ayrı bir senaryo. Kendini John Wick'lerde temizlikçiler gibi hissediyorsun. Temizleme mekanikleri az ama öz, keyfi tam yerinde.

Prosciutto Core diye bir şarkı var, onu loop'a alıp temizliyorsun, bölümler de öyle çok uzun değil, gene tam tadında

Tek sorunum yaklaşık 10-15 saatlik süresi olması. Elbette bölümleri tekrar oynayabiliyorsun ama hikayenin ömrü yaklaşık 10-15 saat gibi. Daha bitirmedim ama sanıyorum sonlara yakınım. Bu süre 25-30 arası olsa süper olurdu.

Yaz bitmeden, sömestr açılmadan son alınacak oyun bu olabilir bence. En azından ben eğlendim.

'The attention of the Hours is drawn to the bloodiest wars. Afterwards, the Histories are braided like hair.'

İşe giderken yanlış bir sokağa saptın. Gece bir barda, tanımlayamadığın bir çekiciliği olan biriyle tanıştın. Rüyalarında devamlı gördüğün ve içinden çıkamadığın ormanlardasın.

Sokakta anlayamadığın bir çarpıklık, buğu, dönemeç var. Başını döndürüyor. Kişiyle konuştukça içinden bir şeylerin gittiğini, rahatladığını, hafiflediğini hissediyorsun. Ormanda zar zor yüyürken sesler, fısıltılar duyuyorsun.

Caddenin üzerinde bir perde var, ve sen bu yanlış sokağın yanlış dönemecinde yanlış perdeyi buldun. Değiştin. Omuzlarına dişler geçtikçe ve sen parça parça yendikçe hafiflik tarif edilemez bir noktaya varıyor. Değiştin. Ormandan çıkmanın yolunu buldun ve ilk kapıya vardın. Değiştin.

Bu oyunun yanına bir excel tablosu açıp kitapları kataloglaman gerekiyor. En azından ben öyle yaptım ve çok eğlendim. Koskocaman bir kale var, parça parça dolaşığ keşfediyorsun, içinde sırlar ve en önemlisi keşfedilmeyi bekleyen bir hikaye var. Cultist Sim gibi kart oyunu aslen, ama biraz farklı. Az da karanlık, az daha iç açıcı. O karanlık geri gelse keşke diyor insan ama yine de çok keyifli. Sonabaharda eklentisi de çıkacak, e o zamana indirime de girer almamak olmaz.

Amma velakin ve fakat bu sakin ve yavaş bir oyun, onu unutma bak. Bam gümlü değil, okumalı, sindirmeli, düşünmeli. Rafine insanın oyunu diyeyim de gene ukalalığımı sergileyeyim ama sen anladın onu ukalalık değil o samimiyet. Hadi görüşürük 2'nci Tarih'te.

Bu oyun çıkalı biraz oldu, erken erişimdeydi, birkaç eklentisi var, hatta mobilde de mevcut yazıyordum da sonra sıkıldım be hacı. Yazarken sıkıldım cümleden, böyle ehhhh dedim. Böeeeeeh dedim. At gibi hrmrmrmrh falan dedim

Sıra tabanlı dungeon koruma bu tamam mı. Sen kötü adamsın ve gelen kahramanları ya kesiyorsun ya da ağlatıp kaçırıyorsun. Tuzaklar falan koyuyorsun, tuzaklardan bazıları ceset falan

Bu oyunu neden şimdi öneriyorum? Çünkü eklentilerinde mızmızlananlar var ama bu iyi ve keyifli bir oyun. Ara oyun bu, mesela ağır bir günün sonunda beynin süngere dönüştüyse açıp bunu 1 saat oynuyorsun arkada yayınla rahatlıyorsun. Bunun olayı bu.

Bir de ucuz yahu. Mobilde daha da ucuz, Eğer tefeloncuyum aqa tık tık dokuncam diyorsan 50 lira mı ne bütün eklentileri ile oyun. Burada biraz daha pahalı şu salak dolarlaşma yüzünden ama ben keyif aldım, az evvel birkaç kahramanı çok üzüp ağlatıp kaçırttım mesela

Şaka maka yaza geldik hacı. Hayatında sınırlı yazlar var böyle 50'nin, 60'ın altında falan. Bir yazın en son yazın olacak. Hadi sana bu felsefik soruyu bırakıp kaçıyorum az sen düşün ehehe

Imdat! Cuma akşamından beri 19 saattir kitliyim, çıkarın lan beni bunun içinden! Müziğini uyurken duyuyorum, 1'den 12'ye say desen 10'dan sonra J, Q, KRRRRAAAAAAL falan diyorum, her kartı aynı renk yapmaya takmış durumdayım imdat ulan!

Balatro felaket bir kart oyunu. Öyle bir şey ki, aylardır sitimden alışveriş yapmayan bana zorla aldırttı kendini. Ucu bucağı yok bunun, eskiler nasıl solitaire atardı durmadan, bizler de balatro atıcaz belli. Tek müziği var, ama öyle bir oturtmuşlar ki onu, atmosferi dibine kadar yaşatıyor. Temeli poker bazlı, yani poker elleri yapıyorsun ama bağı o kadar, poker bilmene hiç gerek yok. Zaten bütün elleri, desteni falan her şeyi görebiliyorsun sürekli.

Sitimde kaç Türk var bilmiyorum ama bunu okuyorsan ve içinden 'Eehh beni çok açmaz' diyorsan bil ki yanılıyorsun. Aslında belki de bulaşmaman daha iyi boşver oynama, bana bırak bunu, sen git ben Balatro'yu tutarım!

Neyse ben iş, araştırma ve yaşama dışında kalan boş zamanımın tamamını adamaya gidiyorum şimdi hadi görüşürük

Benim zamanımda çizgi romanları bakkaldan alırdın, böyle Spiderman ciltleri olurdu, aman aman ne biçimdi o ciltler var ya. Bir kere sıralı mı, kronolojik mi falan anlamazdın, alırdın okurdun. Tekinde Venom çıkardı, tekinde Silver Surfer falan, üf üf. Ben hep Batman'e yönelirdim çocukluktan beri köşeli olduğum için fakat onun yanında Spiderman olmazsa olmazdı. Bir de Gerekli Şeyler vardı o zamanlar, ama orası mitolojik bir yerdi. Hani vardı ama nerede vardı bilmezdin. Böyle şehrin bir kenarında vardı ve sen o kenara asla ulaşamazdın. Ulaşsan da bir şey alamazdın zaten, senin ciklet paran girmeye yetmezdi oraya.

Bu yaşlarda artık süper kahramana tahammül edemez hale geldim. Mesela en son Civil War'du sanırım, 8.nci dakikada izlemeyi bıraktım. Olmuyor abi, hitap etmiyor artık bana. Bu süper kahraman kötü demek değil bak, benlik değil sadece. Böyle şakalar, makara kukaralar falan olmuyor. Ton/ atmosfer olarak eğlendirmiyor artık diyeyim. Şu son Batman filmi çok iyiydi çünkü o da farklı yaklaşıma sahipti ama yeni Joker filmi bile ilgimi çekmiyor, ölümüne işlendi çünkü konular. Bir toplulukta yaşıyoruz işte, çok kurcalama falan.

Peki o vakit neden gözlerim faltaşı gibi açık halde bu oyunu sana satmaya çalışıyorum? Çünkü iyi bu. Böyle aşırı, süpersonik, mükemmel falan iyi. Bunu da çok büyük bir çoğunluk bilmiyor ve bu oyun Firaxis'in kuyusunu kazdı. Firaxis daha düşmedi ama bu gidişle düşebilir de bak. Oyun çok eğlenceli ve özgün. Bu tarzlar öncesinde elbette oyunlarda kullanıldı ama buradaki karışım, 'mélange' diyelim ki Fransızca'mızın olduğu anlaşılsın lanet olsun çok elitiz, neyse o çok iyi işte. Oyun döngüsü çok eğlenceli yav, anla işte.

Şimdi Firaxis, 2K dedik mi XCOM ve Civ var biliyorsun. XCOM 3 nerede, ne oldu falan diyorsan bu oyun oldu. XCOM 3'ü yapacaklarına bu oyunu yaptılar. Oooo hem Marvel hem de XCOM, nasıl oldu da toplu kovulmalara neden oldu bu oyun diyorsan dur aşağıda anlatıyorum hemen.

Şimdi bak, XCOM'un sıra tabanlı stratejisini alıyorsun. Üstüne kart oyunu gibi olan, Slay the Spire'dan gelen kabiliyet olayını ekliyorsun. Bu oyunun bir parçası oluyor. İkinci parçası ise üs kurma. Gene XCOM'dan gelen üs kurmayı alıyorsun ama karınca yuvası görünümünden tekil şahıs görünümüne geçip biraz üs kurmayı azaltıyorsun, üstüne Dragon Age, Mass Effect minvalinde karakter tanıma/sim i ekliyorsun. Ahanda 2 dinamikli, nurtopu gibi oyunun oluyor. Üstüne kıyafet değiştirme, kabiliyet geliştirme falan ekliyorsun ohooo daha ne olsun yani.

Ne oldu peki? Oyunun bütçesinin yarısı seslendirmeye, diğer yarısı da herhalde Marvel markasına gitti. Oyun iyi tanıtılmadı, kötü zamanda piyasaya sürüldü, üstüne paralaştırma sistemi mide bulandırdı falan derken 6 ay içinde 4 DLC ile %60 indirimi görebilir olduk.

Bak çok yazdım ama bu yorumu yaz indirimlerinde paylaşıyorum. Şöyle 1 hafta falan var oyunun bütün halini çok iyi fiyata almak için. O yüzden sıra tabanlı strateji, kart oyunu, rol yapma, ne bileyim XCOM falan seviyorsan muhakkak almalısın. Marvel seviyorsan da bu oyun türlerinde eğleniyorsan al.

Bak benim gibi süperkahraman olaylarından tamamiyle kopuk birisini bile sardı. Sardı çünkü süperkahramandan sınıflara dönüşüyor karakterler. Artık ne bileyim Spiderman değil de, etrafı kullanarak milleti pataklayan bir sınıfın oluyor mesela.

Yalnız bazı Marvel/süperkahraman kısıtlamaları gene var. Kimse ölmüyor mesela, herkes K.O. oluyor abuk bir şekilde. 'Kötü' karakterler karikatür ötesi bir salaklığa ve kötülüğe sahipler. Kötülük de değil aslında mallar hacı mal. Beyin yok. Aslında düşününce gerçeklik ile bağlantı kurabiliyorsun ama neyse çok girmeyeyim oraya. Ana karakter bir metin açıklama simülasyonu ve köşeli olmaktansa palyaço olmaya daha müsait. Bunu en azından kontrol edebiliyorsun ama. Yok efendim şu süperkahramana yürürüm diyorsun, yürüyemiyorsun. Öyle bir dünya yok çünkü marka her yaş kesimine hitap etmeli. Deadpool çok iyi. Captain Marvel çok iyi, saçlarını da değiştirebilsek keşke ama çok iyi, böyle okkalı bir vurdu mu herkes uçuyor falan çok eğlenceli. Morbius çok iyi. Her tarafa Morb'luyor falan neyse iyi bu bak iyi.

ÇOK UZUN OKUMADIM: Indirimde al keyfini çıkar, çok iyi bu.

Bu Allah'ın belası oyun tam bir filtreleme aracı, onu baştan söyleyeyim.

Mesela benim gibi filtreyi geçemeyebilir ve aynı şeyleri yaklaşık 37 defa yapabilirsin. Keşke şaka yapıyorum desem fakat oyunun 10'ncu saatinde tipim hoşuma gitmediği için, ya da seçtiğim silahı beğenmediğim için, ya da sınıfımı değiştirmek istediğim için baştan başladığım çok oldu. Burada 'çok' kelimesi hakikaten 37 olabilir.

Asperger, otizm falan var ise bunu oyna, anlarsın hemen. Bunu küfür olarak söylemiyorum bak yanlış anlama, ama gerçek bu. Ne ara 500 saat yapmışım diyorum, sonra baştan başladığım 37 defa aklıma geliyor 'heeee ehehehe' diyorum geçiyorum.

Tek filtre var sandın değil mi? Yok arkadaş, bir de zorluk filtresi var. 'CORE' yazıyor, onda oynayacağım çünkü GÜÇLÜ VE KASLI REPEGECİYİM, CORE DUM MU OTURTURUM mu diyorsun? De hacı de, 100 saat sonra görüşürüz seninle.

Allah'ın belası oyunu 1 yıldır bitiremedim böyle manyaklıklar yüzünden. Bu fiyata bunu almamak olmaz, hele FEREPE seviyorsan hiç durma.

Ha yalnız şu var, oyunun kimi zaman yerlerde sürünüyor. Bazı şeyleri yapabilmek için 3 adet bekleme ekranı geçmen falan gerekiyor, 4'ncü bölüm tam bir zaman kaybı ve sinir harbi, sonlara doğru sapıtıyor biraz falan ama iyi gene de güven bana.

Normal bir insan olup olmadığını öğrenmen için çok iyi bir test bu. Mesela ben cinsmişim, onu kolaylıkla öğrendim. Neyse gidip yeni char yapıyorum hadi görüşürük

Düşün ki insanoğlunun en büyük değişim dönemlerinden birinde doğuyorsun. Etrafında her şey sürekli değişim, gelişim ve farklılaşma halinde, üstelik genç yaşta babanı kaybediyorsun ve deden seni büyütüyor. Deden eğlencesine canavar sesleri yapıp seni okumaya itiyor.

Yavaş yavaş ailen fakirleşiyor ve sahip olduğun lüksleri kaybediyorsun. Geçinmek için çocukluğunda sende derin izler bırakmış edebiyata yöneliyorsun ama hikayelerini götürdüğün yayımcılar 'yürü git la' diyor, ilgi duyanlara da sen dönmüyorsun.

Hayatının büyük bir bölümü yazdıklarını satamamakla ve fakirlikle geçiyor. 'Yazar' mesleğinde görüyorsun kendini fakat kimse yazdıklarını okumuyor. Üstüne üstlük pek sağlıklı da değilsin.

E şimdi bu adam 'Ya Tanrı varsa ve bizden nefret ediyorsa?' sorusunu sormasın da ne yapsın? Kanserden, acı içinde ölüyor hatta. İçten içe ölüyor bu adam. Başka sorular da soruyor elbette, 'İnsan kaybı nasıl önleyebilir?' gibi ama en çok ilk soruyu biliyoruz biz günümüzde.

Ama ikinci sorunun oyun haline dönüşmesi aslında Dredge. Ama yok bu kadar yazı fazla bana dersen işte ekran görüntülerine bak. Balıkçısın, balık avlıyorsun. Bu kısmı böyle yazınca hiç eğlenceli değil gibi ama inan bana epey eğlendiriyor. Sonrasında ufaktan korku ve dehşet giriyor ama asla dozu kaçmıyor.

Oyuna baktığında her şeyiyle güzel ama keşke daha uzun ve daha çeşitli olsaydı diyorsun. Hatta Sunless Sea serisi böyle yapılmalı diyorsun.Her şeyden daha fazla ekleyerek bu oyunu uzatmak da mümkün ama şu haliyle 10-15 saat gibi bir sürede bitiyor. Tecrübe çok iyi fakat fiyatına değer mi ona sen karar ver.

Ya Tanrı bu dünyada ise, insanın yaşadığı yerde ona en yabancı, en uzak bölgede uyuyorsa ve bizden nefret ediyorsa? Fena varoluşsal soru değil vallahi. Üstüne R'lyeh şehrini de ekledin mi, adam iyi yazmış diyorsun. Harbi iyi yazmış.

A-A! Vizesiz Hogwarts! Vizesiz Hogwarts'tayım şu anda!

(Espriyi Accio ile çaldım ona göre)

Erken erişimden çıktı, çıktığı gibi basıyorum artıyı, şukuyu, onayı artık ne dersen işte

Epeydir bu kadar erkenci değildim, o yüzden bence bunu yazarak bile çok şey başardım yehu

Şimdi bu oyunda tek derdin hayatta kalmak. Herhangi bir ateş etme olayın yok, bütün olayın hareket etmek ve seviye atlayıp yeni silahlar/ eşyalar almak. Düşmanlar geliyor, otomatik ateş ediyorsun, 30 dakika hayatta kalmaya çalışıyorsun. Bir porsiyon en fazla 30-33 dakika yani.

Adamlar oturmuş bu formülü bulmuş, sonra onun üzerine önce ev, onun üstüne villa, onun üstüne apartman, onun üstüne gökdelen kasmış. Sana da 40 liraya kiralık diyor.

Yahu daha ne olsun? Bu kadar basit bir formüle bu kadar fazla gizlilik ve çeşitlilik sığdırmak zor vallahi. Açacak 63 karakter (o 63 olmasa da çok anla işte), 5-6 yeni 'stage' (Türkçesi ne ola ki?), ne bileyim alternatif müzik, alternatif karakter kostümü, yok işte ek statlar falan derken günde 1 saat bile oynasan bir sürü şey başarmış gibi oluyorsun. Durmadan bir şeyler açılıyor, ve yeni bir silah, yeni bir eşya falan keşfediyorsun.

Zaten bak bu oyun sonrasında pek çok farklı başka oyun türetti. Hani bir zamanlar 'ooo souls gibin' diyordun ya, şimdi roguelike/ bullet hell civarlarında 'Vampire Survivors gibin' deniyor.

Ama görsellere vs. bakıver önce. Bu böyle ciddi oynanılacak oyun değil, beynin fişini çekmelik oyun. Arkada yayın falan açıp izliyorsun bunu, günün stresini atıyorsun. Beyin olmadan isaac oynamak gibi aslında. Dediğim gibi en büyük derdin düşmanlardan kaçıp kite'lamak, o yüzden wasd yetiyor oyunu oynamaya. Kite gelimesini de Türkçe'ye çevirsek, kitelaman ne ola ki? Kaçmak desen olmaz, neyse anladın herhalde. Böyle ekranda patlamalar falan oluyor, aaa negzel diyorsun devam ediyorsun. Damla damla rahatlıyorsun.

Bence iyi ya. Her oyun da fiçır, haydarpank, godofvar falan olacak değil.

Ohh çok şükür tekrardan bir dinazor olarak bir oyunun çıkışından tamı tamına 8 sene sonra o oyunu oynadım.

Şu cümleyi doğru yazacağım diye de yaklaşık olarak 10 saniye uğraştım.

Adamlar bu oyunu dengeli ve güzel yapmak için rahat 1000 saat uğraşmıştır.

Ya şimdi Diablo'yu sana tekrardan anlatmak olmaz. Titan Quest'i falan tekrardan anlatmayayım. Onlarda da aynı kamera açısı, aynı sınıflar, aynı güzel müzikler falan vardı.

Bu da öyle, ama bunun sosu fantastik değil daha çok steampunk. Biz Türk'lerde bunun yoğurdu mu demek lazım? Neyse işte bir iki mekanik var, onlar oyuna ekstra keyif ve karakterine ekstra güç katıyor, bir de eklentiler çok iyi. Forgotten Gods çok çok iyi. Oyunda karakterler dengeli, iki sınıf seçiyorsun, onlarla kombo yapıyorsun falan süper.

Yalnız bu oyunda çok ilginç bir şey oldu bana. Oyunu bitirdim, işte her Diablo'da daha zor seviyede başlamak var biliyorsun, bunda da var elbette (hatta bu oyunu yapan adam Diablo'da çalışmıştı yamulmuyorsam, adam komple janr türetmiş yahu). Neyse başladım yeni oyuna ama 15 dakika içinde bir uyku bastırdı. Ana dedim, uykum geldi yatayım.

Ertesi gün başka saatte başladım, 17. dakikanın sonunda ben gene sandalyede uyuyorum. Saat falan farketmiyor, anında uyutuyor beni. Bu inanılmaz bir şey, insomnia'sı olan herkese tavsiye ediyorum. Ama ilk önce oyunu bitirieceksin, çünkü o ilkinde hiç uyku yok. Ne zaman ki tekrardan aynı şeyleri yapmaya başlıyorsun ve seviyeleri hızlı hızlı atlamıyorsun o zaman BONK diye vuruyor uyku.

Bu iyi bir Diablo, tavsiye ediyorum. Son oynadığımdan çok daha iyi. Hatta hardcore karakter bile yaptırdı bana, denetti. Bu janrda daha iyisi yok sanırım. Zaten Diablo da bitti gitti. Oğlum Blizzard gitti, çok acayip değil mi ya?

Neyse dur gevezelik vakti değil. Bu iyi, bunu indirimde komple alıp dene, seveceksin. Yok indirim istemiyorum, bir eklenti öner dersen Forgotten Gods ile al takıl. Her şeyi iyi. Necro ve Occult oynamayı epey sevdim ben. Güzel de uyuttu sonradan. Süper ya, daha ne olsun.